01 December 2006

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - Μέρος 1ο

¶¶ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
(Μέρος 1ο)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ του 2ου κεφαλαίου από το βιβλίο
THE FINAL EMPIRE
THE COLLAPSE OF CIVILIZATION AND THE SEED OF THE FUTURE
του
William H. Kotke
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΕΔΩ:
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ: Το κείμενο δεν επιλέχθηκε για να κινδυνολογήσει αλλά για να καταδείξει τη καταστρεπτική φύση του μοντέλου ζωής που ζούμε και την αναγκαιότητα επαναπροσδιορισμού της ζωής μας σε βιώσιμη βάση.


Εάν ο πλανήτης και το ανθρώπινο είδος πρόκειται να επιζήσουν εμείς πρέπει να δημιουργήσουμε τον παράδεισο. Πρέπει να αποκαταστήσουμε τη ζωή της Γης. Ο μόνος τρόπος που ο πλανήτης μπορεί να αυτοθεραπευτεί είναι να αποκατασταθούν τα εδάφη της Γης μαζί με τα οικοσυστήματα που θα διατηρήσουν αυτά τα εδάφη. Για να γίνει αυτό, ο ανθρώπινος πολιτισμός πρέπει να μετασχηματιστεί από έναν πολιτισμό της αυτοκτονίας και της άμεσης ικανοποίησης ανώριμων παρορμήσεων για υλικά αγαθά σε έναν πολιτισμό που θα εστιάζει στη ζωή και τη φρόνηση, ένα πολιτισμό του παραδείσου.

Πρέπει να κατέβουμε κάτω από το κατώφλι της συνείδησης του πολιτισμού και να εξετάσουμε την πραγματική βάση της ζωής της Γης - το έδαφος. Όλοι μας πρέπει να παλέψουμε να διώξουμε την πνευματική επιρροή που έχουμε λάβει από τον πολιτισμό. Η σχηματοποιημένη πραγματικότητα μας μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχουν περιβαλλοντικά προβλήματα όπως οι τοξικές χημικές ουσίες, η ακτινοβολία και η όξινη βροχή. Το γεγονός είναι ότι η κρίση της ζωής μας άρχισε με την αυτοκρατορία ή αλλιώς το πολιτισμό. Η περιβαλλοντική κρίση άρχισε εκατοντάδες χρόνια πριν, όταν οι Κινέζοι
Han άρχισαν να καταστρέφουν τα απέραντα δάση της Κίνας και όταν οι Ινδοευρωπαίοι άρχισαν την υπερβόσκηση της βλάστησης και την εξάντληση των εδαφών της κεντρικής Ασίας. Για 2 έως 3 εκατομμύρια χρόνια οι άνθρωποι έζησαν στον πλανήτη σε μια σταθερή κατάσταση. Κατόπιν ξαφνικά με την πολιτιστική αντιστροφή στο πολιτισμό, η γη άρχισε να πεθαίνει. Ο πολιτισμός είναι η περιβαλλοντική κρίση και η απώλεια του ανώτατου στρώματος χώματος(topsoil) είναι το μέτρο μας για την αιτιολογία της ασθένειας.

Οι υλιστικές αξίες του πολιτισμού μας διδάσκουν ότι η συσσώρευση πλούτου είναι πρόοδος. Ο υλικός πλούτος του πολιτισμού προέρχεται από το θάνατο της Γης, των εδαφών, των δασών, των αποθεμάτων ψαριών, των "ελεύθερων πόρων" της χλωρίδας και της πανίδας. Το έσχατο τέλος αυτού είναι όλο το ανθρώπινο είδος να τερματίσει σε γιγαντιαίες παρασιτικές πόλεις τσιμέντου και μετάλλου ενώ θα περιβάλλεται από ερήμους εξαντλημένων εδαφών. Οι¶Οι απλές πολικές αντιθέσεις είναι η αφθονία και ο πλούτος της φυσικής ζωής της Γης εναντίον του υλικού πλούτου των ανθρώπων που ζουν τις ζωές τους σε τεχνητά περιβάλλοντα.

Προκειμένου να αξιολογηθεί με ακρίβεια η κατάσταση του πλανήτη, η οικολογική έρευνα που ακολουθεί θα εστιάσει αρχικά στη βασική πραγματικότητα, το χώμα. Θα εξετάσει έπειτα την υγεία των δασών του πλανήτη. Κατόπιν θα ακολουθήσει η εξέταση της μέγιστης οικολογικής καταστροφής, της γεωργίας. Θα εστιάσουμε σε αυτά τα θέματα επειδή αυτές είναι οι βασικές και συνεχιζόμενες ζημίες και αν δεν επιδιορθωθούν, δεν μπορεί να υπάρξει καμία αποκατάσταση. Κατόπιν η εστίαση θα γυρίσει στην τελευταία φάση του πολιτισμού, τη καταστροφή που προκαλείται από την εκβιομηχάνιση. Η εκβιομηχάνιση θέτει κινδύνους που εκτείνονται από τα δηλητήρια έως τις ευρείες ανισορροπίες του πλανήτη όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Εδώ θα δούμε λεπτομερώς πώς οι επιλογές στενεύουν γρήγορα για την ανθρώπινη οικογένεια δεδομένου ότι η εδαφολογική διάβρωση, η υπερβόσκηση και η αποδάσωση συνεχίζουν την αδυσώπητη διάδοσή τους σε όλο τον πολιτισμό. Στους λίγους περασμένους αιώνες, η βιομηχανική κοινωνία έχει δόσει μια γρήγορη ώθηση προς την αποκορύφωση της κρίσης. Η δημιουργική μελέτη, Όρια στην Ανάπτυξη: Η έκθεση για τη λέσχη του προγράμματος της Ρώμης για τη δυσάρεστη κατάσταση της ανθρωπότητας, επιδεικνύει πώς η δυναμική της βιομηχανικής κοινωνίας μας κατευθύνει προς τον τελικό παροξυσμό.
Η μελέτη, Όρια στην Ανάπτυξη έγινε στις αρχές της δεκαετίας του '70 από μια διεθνή ομάδα μελετητών στο Ίνστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT). Η ομάδα, που προέρχονταν από πολλές διαφορετικές επιστήμες, απομόνωσε τις δυναμικές και αλληλεπιδραστικές κινήσεις των πέντε βασικών παραγόντων της βιομηχανικής κοινωνίας: πόροι, τρόφιμα κατά κεφαλήν, πληθυσμός, ρύπανση και βιομηχανική παραγωγή ανά άτομο.

Τα τυποποιημένο τρέξιμο του μοντέλου αυτού στον υπολογιστή με όλους αυτούς τους παράγοντες δείχνει ότι η βιομηχανική κοινωνία θα αρχίσει τη γρήγορη κατάρρευσή της κάπου στη δεκαετία του 2020. Εδώ αναφέρουμε τη δήλωση των επιστημόνων σχετικά με το " τυποποιημένο τρέξιμο του Παγκόσμιου μοντέλου:"

"Το `τυποποιημένο΄τρέξιμο του παγκόσμιου μοντέλου δεν υποθέτει καμία σημαντική αλλαγή στις φυσικές, οικονομικές, ή κοινωνικές σχέσεις που έχουν καθορίσει ιστορικά την ανάπτυξη του παγκόσμιου συστήματος. Η τροφή¶Η τροφή, η βιομηχανική παραγωγή, και ο πληθυσμός αυξάνονται εκθετικά έως ότου η γρήγορα ελαττούμενη βάση των πόρων εξαναγκάσει μια επιβράδυνση στη βιομηχανική αύξηση. Λόγω των φυσικών καθυστερήσεων στο σύστημα, και ο πληθυσμός και η ρύπανση συνεχίζουν να αυξάνονται για κάποιο χρόνο μετά από την αιχμή της εκβιομηχάνισης. Η αύξηση πληθυσμού σταματιέται τελικά από μια άνοδο στο ποσοστό θανάτων λόγω μειωμένων τροφίμων και ιατρικών υπηρεσιών."
¶Ο
Ο τυποποιημένος υπολογισμός κατά προσέγγιση των καμπυλών αύξησης από τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα μπορεί εύκολα να συνεχιστεί ως στο τέλος, αν και υπάρχουν πολλές πιθανότητες ότι ο πόλεμος, η ύφεση, η πυρηνική καταστροφή, ή η οικο-καταστροφή θα εμφανιστούν κάποια χρονική στιγμή νωρίτερα. Ζούμε σε έναν υλικό πολιτισμό. Μπορούμε να μετρήσουμε τα βαρέλια του πετρελαίου, μπορούμε να μετρήσουμε τα στρέμματα των καλλιεργειών σταριού, και μπορούμε να μετρήσουμε τον αριθμό των ανθρώπων. ¶τοΤο μόνο που έκαναν οι μελετητές που δημιούργησαν τη μελέτη στο
MIT, ήταν να βάλουν όλους τους αριθμούς από όλους τους τομείς στους υπολογιστές και να τους υπολογίσουν κατά προσέγγιση. ¶Α Αυτό που δεν μπορεί να κάνει ο υπολογιστής είναι να προβλέψει τις απρόβλεπτες διακοπές στο παγκόσμιο σύστημα.

Οι μελετητές εξέτασαν τις δυνατότητες αποτροπής της καταστροφής (που υποθέτει μια πολύ απίθανη παγκόσμια ένωση, αρκετά ευκίνητη να συντονίσει μια στρατηγική επιβίωσης). Οι μελετητές προγραμμάτισαν τους υπολογιστές ώστε να διπλασιαστεί η κατ' εκτίμηση βάση των πόρων, δημιούργησαν ένα πρότυπο που υπέθετε "απεριόριστους" πόρους, ελέγχους της ρύπανσης, αυξημένη γεωργική παραγωγικότητα και "τέλειο" έλεγχο γεννήσεων. Καμία από αυτές ή άλλες στρατηγικές αποτροπής δεν θα μπορούσε να πάει το παγκόσμιο σύστημα πέρα από το 2100.

Ο λόγος που το παγκόσμιο σύστημα δεν μπορεί να συνεχιστεί με απεριόριστη αύξηση είναι επειδή κάθε ένας από τους πέντε παράγοντες είναι διαδραστικός. Εάν υποθέτουμε απεριόριστα καύσιμα όπως από μια απλή διαδικασία συντήξης, αυτό απλά οδηγεί τις καμπύλες αύξησης γρηγορότερα. Υπάρχουν περισσότερα φτηνά καύσιμα έτσι οι ρόδες της βιομηχανίας στρέφονται γρηγορότερα και η εξαγωγή των πόρων έρχεται γρηγορότερα, ο πληθυσμός συνεχίζει να αναρριχείται και η ρύπανση αναρριχείται. Εάν υπάρχει περισσότερη παραγωγή τροφίμων, τότε ο πληθυσμός αναρριχείται και οι πόροι εξαντλούνται γρηγορότερα. Εάν ο πληθυσμός σταθεροποιηθεί, οι πόροι εξακολουθούν να μειώνονται και η ρύπανση αυξάνεται λόγω της αυξανόμενης κατανάλωσης. Εάν οι παράγοντες των πόρων, των τροφίμων, και της βιομηχανικής παραγωγής αυξάνονται τότε ο πληθυσμός αυξάνεται αλλά η προκύπτουσα ρύπανση δημιουργεί την αρνητική ανατροφοδότηση του να είμαστε υποχρεωμένοι να διατηρούμε νοσοκομεία για το καρκίνο και ιδρύματα για τις γεννετικές μεταλλαγές που προκλήθηκαν από τη ρύπανση καθώς επίσης και τη ζημία που κάνει η ρύπανση σε παράγοντες όπως οι αγροτικές συγκομιδές.

Η επέκταση ήταν το θεμελιώδες πρότυπο της κουλτούρας του πολιτισμού πολύ πριν κατακτήσει ο Αλέξανδρος το "γνωστό κόσμο." Η διαφορά τώρα είναι ότι η επέκταση πλησιάζει τα εξωτερικά όριά της και σύντομα δεν θα αφήσει τίποτα για να τροφοδοτηθεί. Έχουμε έρθει στον τελικό κύκλο στον οποίο ο πολιτισμός θα εμπέσει στην εντροπία επειδή δεν μπορεί άλλο να στηριχτεί. Δεν υπάρχουν πλέον παρθένες ήπειροι για να εκμεταλλευτεί. Υπάρχουν λίγα υπόλοιπα δάση να κόψει έτσι ώστε νέα εδάφη να μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να εξαντληθούν. Εκτός από αυτό, ο παγκόσμιος πληθυσμός μετριέται τώρα σε δισεκατομμύρια. Ο κόσμος ποτέ πριν δεν είχει γνωρίσει αυτού του είδους εκθετικά αυξανόμενο όγκο ροής και κατανάλωσης τροφίμων, πόρων και βιομηχανικών δηλητήριων.

Λόγω αυτών των διαδραστικών δυνάμεων η παγκόσμια κοινωνία είναι παγιδευμένη μέσα σε ένα σύστημα πολιτιστικών υποθέσεων και προτύπων συμπεριφοράς από τις οποίες δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί.
Δεν υπάρχει καμία έξοδος. Θα υπάρξει μια κατάρρευση του πολιτισμού. Δεν γεννάται θέμα ότι θα υπάρξουν μελλοντικά λιμοί στην οικολογικά κατεστραμμένη και ερημοποιημένη περιοχή της Αιθιοπίας με τον εκρηκτικά αυξανόμενο ανθρώπινο πληθυσμό της, ακριβώς όπως δεν γεννάται θέμα ότι ο πολιτισμός που καταβροχθίζει τους πόρους του και δηλητηριάζει τη γη, θα καταρρεύσει. Εξετάζουμε τη διαδικασία τώρα προκειμένου να αποκτήσουμε τη γνώση, επειδή είμαστε οι άνθρωποι που θα προσπαθήσουν να ζήσουν μέσα σ’αυτό το αποκορύφωμα.

1 comment:

ΦΑΝΤΙ said...

Καλά ποιός ακούει και ποιός καταλαβαίνει; Δες τις απαντήσεις στο Τα θάυματα της Επιστήμης και θα διαπιστώσεις πως το θέμα δεν "πουλάει" στην Ελλάδα.

Και όχι μόνο αυτό αλλά τις οικολογικές απόψεις τις χλευάζουν, τις καταδικάζουν, θεωρούν πως τους λέμε να γυρίσουν στα σπήλαια και μας αποκαλούν σκοταδιστές ...

Βλέπω να μας ρίχνουν στην πυρά ... σαν άλλους μάγους και μάγισσες.