Κάνοντας τη σύνδεση

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ;

Από σήμερα 28 Ιουνίου αρχίζει να προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες των ΗΠΑ το καταπληκτικό και αποκαλυπτικό ντοκυμαντέρ του σκηνοθέτη Chris Paine “Who Killed the Electric Car?”.

ΣΥΝΟΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ SITE ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

http://www.sonyclassics.com/whokilledtheelectriccar/

Δείτε το τρέϊλερ εδώ

Ήταν μεταξύ των γρηγορότερων, πιο αποδοτικών αυτοκινήτων παραγωγής που φτιάχτηκαν ποτέ. Λειτουργούσε με ηλεκτρική ενέργεια, δεν παρήγαγε καμία εκπομπή ρύπων και εκτόξευε την αμερικανική τεχνολογία στην πρώτη γραμμή της βιομηχανίας αυτοκινήτου. Οι λίγοι τυχεροί που το οδήγησαν δεν ήθελαν ποτέ να το αποχωριστούν. Έτσι λοιπόν, γιατί η General Motors κατέστρεψε το στόλο των ηλεκτρικών οχημάτων της EV1 στην έρημο της Αριζόνα;

Το ντοκυμαντέρ “ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ;” εξιστορεί κατά γράμμα τη ζωή και το μυστήριο θάνατο του EV1 της GM, εξετάζοντας τα πολιτιστικά και οικονομικά κυματοειδή αποτελέσματα του και πώς αντήχησαν περνώντας μέσα από τις αίθουσες της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρήσεων.

Είμαστε στο 1990. Η Καλιφόρνια είναι σε κρίση ρύπανσης. Η αιθαλομίχλη απειλεί τη δημόσια υγεία. Απελπισμένοι για μια λύση, το συμβούλιο αέριων πόρων της Καλιφόρνιας (California Air Resources Board - CARB) στοχεύουν στην πηγή του προβλήματος: τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων. Εμπνευσμένη από μια πρόσφατη ανακοίνωση από την General Motors για ένα ηλεκτρικό πρωτότυπο όχημα, γεννιέται η ντιρεκτίβα μηδενικών εκπομπών(Zero Emissions Mandate - ZEV). Αυτή απαιτούσε το 2% των νέων οχημάτων που θα πωλούνταν στη Καλιφόρνια να είναι χωρίς καμία εκπομπή ρύπων μέχρι το 1998, και να έφτανε το 10% μέχρι το 2003. Είναι η πιο ριζοσπαστική ντιρεκτίβα εναντίον της αιθαλομίχλης από την καθιέρωση του καταλυτικού μετατροπέα.

Με ένα άλμα στον ανταγωνισμό χάρη στο ηλεκτρικό κόνσεπτ αυτοκίνητο της που έσπαγε ρεκόρ ταχύτητας, η GM προωθεί το EV1 το ηλεκτρικό όχημά της το 1996. Ήταν ένα επαναστατικό σύγχρονο αυτοκίνητο, που δεν απαιτούσε καθόλου βενζίνη, καμία αλλαγή λαδιών, κανένα σιλανσιέ, και τη σπάνια συντήρηση φρένων (μιας βιομηχανίας δισεκατομμυρίων δολαρίων από μόνη της). Ένας χαρακτηριστικός έλεγχος συντήρησης για το EV1 αποτελείτο από το ξαναγέμισμα του υγρού πλυσίματος του παρμπριζ και μια περιστροφή των ελαστικών.

Αλλά οι φανφάρες που περιέβαλλαν το λανσάρισμα του EV1 εξαφανίστηκαν και το ίδιο έγινε με τα αυτοκίνητα. Μήπως ήταν η έλλειψη καταναλωτικής ζήτησης όπως ισχυρίστηκαν οι κατασκευαστές αυτοκινήτων ή ήταν κάποιες άλλες πειστικές δυνάμεις εν δράσει;

Πάμε γρήγορα μπροστά 6 χρόνια αργότερα ... Ο στόλος των αυτοκινήτων δεν υπάρχει. Οι σταθμοί φόρτισης των EV διάσπαρτοι στο τοπίο Καλιφόρνιας μοιάζουν με ταφόπετρες, που μαζεύουν σκόνη και ιστούς αράχνης. Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Μπήκε κανείς στο κόπο να εξετάσει τα στοιχεία; Ναι, πράγματι, κάποιος μπήκε. Και ήταν δολοφονία.

Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο απειλούσε το κατεστημένο. Η αλήθεια πίσω από το τέλος του μοιάζει με την κορυφούμενη έκβαση της δολοφονίας στο Orient Express της Agatha Christie: πολλοί ύποπτοι, που κάθε ένας πιάνει με τη σειρά του το μαχαίρι. Το ντοκυμαντέρ “ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ;” παίρνει συνεντεύξεις και ερευνά τους κατασκευαστές αυτοκινήτων, τους νομοθέτες, τους μηχανικούς, τους καταναλωτές και τους ενθουσιώδεις θιασώτες αυτοκινήτων από το Λος Αντζελες στο Ντητρόιτ, για να αποκαλύψει τα κίνητρα και τα άλλοθι, και να συναρμολογήσει τελικά το περίπλοκο παζλ.

Το ντοκυμαντέρ “ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ;” δεν είναι μόνο για το EV1. Είναι για το πώς αυτή η αλληγορία για την αποτυχία —που απεικονίζεται στις σημερινές τιμές του πετρελαίου και την ποιότητα της ατμόσφαιρας —μπορεί επίσης να είναι ένα λαμπρό σύμβολο της δυνατότητας της κοινωνίας να βελτιώσει τον εαυτό της και τον κόσμο γύρω της. Ενώ υπάρχει αρκετή αγανάκτηση και αίσχος για το χαμένο χρόνο, υπάρχει επίσης χρόνος για ανανέωση καθώς η τεχνολογία αναγεννάται στο “ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ;”

Οι ύποπτοι

πετρελαϊκές εταιρίες

Γιατί οι πετρελαϊκές εταιρίες πάλεψαν τόσο σκληρά να σταματήσουν τη χρηματοδότηση των δημόσιων σταθμών φόρτισης; Γιατί η Mobil δημοσίευσε ολοσέλιδες αγγελίες στις εφημερίδες που κριτικάριζαν τα οφέλη των ηλεκτρικών αυτοκινήτων; Γιατί τα λόμπυ της βιομηχανίας πετρελαίου πίεσαν τους νομοθέτες; Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μπορεί να μην ήταν μια βραχυπρόθεσμη απειλή, αλλά εάν έπιαναν, θα μπορούσαν βεβαίως να έχουν γίνει μία.

Η βιομηχανία πετρελαίου πωλεί σχεδόν 12 δισεκατομμύρια λίτρα βενζίνης την εβδομάδα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με την αντιπροσωπεία προστασίας του περιβάλλοντος(EPA), μόνο οι οδηγοί που πηγαινοέρχονται καθημερινά στη δουλειά τους ξόδεψαν $60 δισεκατομμύρια για βενζίνη το 2004. Καθώς η παγκόσμια ζήτηση για τα καύσιμα μεταφορών αυξάνεται, η έλλειψη εναλλακτικών λύσεων κάνει τις τιμές και κέρδη να πηγαίνουν επάνω.

Συνδυασμένα κέρδη των Exxon-Mobil, Chevron-Texaco, Conoco-Phillips

2003: $33 δισεκατομμύρια

2004: $47 δισεκατομμύρια

2005: $64 δισεκατομμύρια

βιομηχανία αυτοκινήτου

Η GM, Ford, Honda, Chrysler, Nissan, και Toyota όλες τους εξέλιξαν προγράμματα ηλεκτρικών οχημάτων σε απάντηση της ντιρεκτίβας της Καλιφόρνιας για μηδενικές εκπομπές ρύπων—και οι περισσότερες κατέληξαν να καταστρέψουν τουλάχιστον μέρος των στόλων τους από ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Ακόμη και όταν οι κατασκευαστές λανσάριζαν τα προγράμματα ηλεκτρικών οχημάτων τους, υπονόμευσαν την επιτυχία τους σε κάθε βήμα της διαδικασίας. Γιατί;

Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι μια απειλή στην κερδοφορία της συμβατικής βενζινοκίνητης βιομηχανίας αυτοκινήτων.Η GM είπε ότι ξόδεψε περισσότερα από $1 δισεκατομμύριο για να βγάλει στην αγορά και να αναπτύξει το EV1. Ένα επιτυχές πρόγραμμα ηλεκτρικών αυτοκινήτων όχι μόνο θα έτρωγε τις πωλήσεις των συμβατικών αυτοκινήτων, αλλά το ηλεκτρικό αυτοκίνητο κοστίζει στη βιομηχανία αυτοκινήτου με πολλούς άλλους τρόπους: επειδή στερείται κινητήρα, απαλλάσει τον οδηγό από το κόστος των ανταλακτικών, του λαδιού της μηχανής, των φίλτρων, και των μπουζί. Το σύστημα ανάκτησης της ενέργειας κατά το φρενάρισμα στο EV1, στο οποίο οι ηλεκτρονικοί έλεγχοι του αυτοκινήτου διαχειρίζονταν ένα μεγάλο μέρος της εργασίας της επιβράδυνσης του αυτοκινήτου, έσωζε το μηχανικό σύστημα φρένων του αυτοκινήτου από την φθορά. Η βιομηχανία μόνο της επισκευής και των ανταλακτικών φρένων είναι άνω του ενός δισεκατομμυριου δολαρίων. Η αποδοτικότητα του EV1 ήταν νικητής για τους καταναλωτές αλλά αποτυχία για την βιομηχανία αυτοκινήτου.

Όταν η GM εισήγαγε το EV1, ήταν χρόνια μπροστά από τον αμερικανικό και ιαπωνικό ανταγωνισμό στην ηλεκτρική τεχνολογία αυτοκινήτων. Στα ερχόμενα χρόνια θα μπορούσε να έχει κεφαλαιοποιήσει την πρωτοπορία της με την ανάπτυξη αυτών των αυτοκινήτων και προηγμένων υβριδικών. Αντ' αυτού η GM και οι άλλοι αμερικανικοί κατασκευαστές αυτοκινήτων θα εστίαζαν στο να πολεμήσουν την πολιτεία της Καλιφόρνιας για να σκοτώσει τα ηλεκτρικά οχήματα. Οι συνέπειες αυτών των αποφάσεων αντηχούν σήμερα.

Το θέμα των Μπαταριών

Οι μπαταρίες NiMH που χρησιμοποιούνταν στην τελευταία έκδοση του EV1 είναι ακριβές —αλλά όχι τόσο ακριβές, μακροπρόθεσμα, όπως μια μηχανή εσωτερικής καύσης. Χωρίς κινούμενα μέρη που θα πρέπει να συντηρηθούν ή να επισκευαστούν, η μπαταρία διαρκούσε τη ζωή του αυτοκινήτου (ειδικά αφού η ζωή του αυτοκινήτου τερματίστηκε απότομα πριν από το χρόνο της). Η GM δεν παρήγαγε μαζικά ποτέ τις μπαταρίες NiMH, οι οποίες θα είχαν μειώσει το κόστος τους. Η Toyota χρησιμοποιεί αυτήν την περίοδο τις μπαταρίες NiMH στο ιδιαίτερα κερδοφόρο Prius.

Μια νέα γενεά των ηλεκτρικών οχημάτων εξελίσσεται που χρησιμοποιεί ισχυρότερες μπαταρίες λιθίου-ιοντων (Li-ion) (που παράγουν πέντε φορές πιο πολλή ενέργεια απ’όσο και οι μπαταρίες μολύβδου). Τροφοδοτούμενο με τεχνολογία μπαταριών λιθίου-ιοντων, το tzero καυχώνται μια αυτονομία 400 χιλιομέτρων. Αυτήν την περίοδο, ένα πακέτο μπαταριών λιθίου-ιοντων που παρέχει αυτονομία 160 χιλιομέτρων για ένα ηλεκτρικό όχημα κοστίζει περισσότερο από $10.000. Εντούτοις, ένα μεγάλο μέρος αυτού του κόστους προέρχεται από τη συναρμολόγηση των μπαταριών και τον πολύ χαμηλό όγκο παραγωγής. Καθώς η υιοθέτηση της τεχνολογίας λιθίου-ιοντων για τα φορτιζόμενα υβριδικά και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αυξάνεται, το κόστος προβλέπεται να μειωθεί τουλάχιστον στο μισό. Παραδείγματος χάριν, το πακέτο μπαταριών λι-ιόντων που χρησιμοποιείται στο φορτιζόμενο υβριδικό πρωτότυπο της εταιρίας EnergyCS κοστίζει πάνω από $1000 ανά kilowatt-hour (kWh), αλλά η κατασκευή μεγάλης κλίμακας από ένα σημαντικό κατασκευαστή αυτοκινήτου για τις λι-ιονικές μπαταρίες στο εγγύς μέλλον αναμένεται να φέρνει το κόστος πολύ κάτω από $500/kWh. Έπίσης οι μπαταρίες λιθίου-ιοντων αναμένεται να είναι ανταγωνιστικές με τις σημερινές μπαταρίες υδρίδιων νικελίου-μετάλλων (NiMH) για τις προηγμένες αυτοκινητιστικές εφαρμογές μέσα σε μερικά χρόνια.