Κάνοντας τη σύνδεση

Αποτσίγαρα και άλλα σκουπίδια στις παραλίες

Σήμερα όλες οι παραλίες είναι κατεστραμμένες.

Μια ματιά αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι δεν έχουν τίποτε από την παρθένα, αρχέγονη ομορφιά τους,που διατηρούσαν μέχρι και τρεις δεκαετίες πριν.

Εκεί κάποτε υπήρχε ένα οικοσύστημα που έσφυζε από ζωή και έλαμπε από καθαριότητα.

Κάθε βότσαλο με τα ξεχωριστά χρώματα του άστραφτε στον ήλιο και όλη η παραλία έμοιαζε με ένα πανέμορφο χαλί υπέροχης συμμετρίας σμιλεμένης από το κύμα.

Σήμερα κάθε βότσαλο είναι μαυρισμένο από τα σβησμένα αποτσίγαρα και η παραλία γαζωμένη από ροδιές αυτοκινήτων.

Όσοι τις πρωτοβλέπουν στη σημερινή κατάντια τους που μοιάζουν με τραυματισμένα και πρόωρα γερασμένα τοπία, δεν μπορούν καν να φανταστούν την απίστευτη πρότερη ομορφία τους αλλά ούτε και να νοιώσουν το δέος που αντιμετωπίζεις ένα αιώνιο στολίδι της φύσης.

Οι άνθρωποι τις αντιμετωπίζουν πια ως συνέχεια του ευτελούς αστικού περιβάλλοντος, όπως ένα δρόμο της πόλης στρωμένο με πίσσα ο οποίος φυσικά επειδή δεν σου εμπνέει κανένα σεβασμό.

Και πράγματι είναι πλέον δύσκολο να σου εμπνεύσει σεβασμό κάτι που έχει μεταβληθεί από αιώνια αξία φυσικού κάλλους σε ευκαιριακό χώρο "αναψυχής" και σκουπιδότοπο.

Κάθε λογής σκουπίδια εγκαταλείπονται στις παραλίες και είτε παραμένουν εκεί ή παρασύρονται με τον αέρα μέσα στη θάλασσα.

Το θέαμα είναι σπαραχτικό και αποκαρδιωτικό.

Στη παραλίες αναδύεται όλη η ματαιοδοξία και η πλήρης χρεωκοπία της σημερινής κουλτούρας της φτήνιας, της ευκολίας και των εξαρτήσεων του σύγχρονου ανθρώπου από άχρηστα, ανθυγιεινά προϊόντα και συνήθειες.

Ένα συλλογικό μυαλό μονόπλευρα εστιασμένο και επικεντρωμένο στη κατανάλωση ψευδεπίγραφων απολαύσεων.

Ένας φαύλος κύκλος σκουπιδιών που πρέπει να ρίχνονται μέσα μας (τσιγάρο,αλκοόλ,επεξεργασμένες τροφές) και που οι συσκευασίες τους ρίχνονται όπου νάναι.

Σκουπίδια μέσα σε σκουπίδια.

Προϊόντα που δεν έιχαν κανένα λόγο ύπαρξης και πολύ περισσότερο παραγωγής.

Πλήρης παραλογισμός και αποθέωση κάθε αρνητικής αξίας για να θησαυρίζουν κάποιοι λίγοι εις βάρος των πολλών και του περιβάλλοντος.

Όταν τα πλήθη φύγουν από τις παραλίες, η φύση και το περιβάλλον πενθεί, έχοντας ταπεινωθεί και βεβηλωθεί ανελέητα.

Και όμως πόσο διαφορετικό είναι το παράδειγμα και το μήνυμα που μας δίνουν τα ζώα;

Όταν οι πιγκουϊνοι που στοιβαγμένοι κατά χιλιάδες στην παραλία πέσουν στη θάλασσα, αφήνουν την παραλία στην οποία θα ξαναεπιστρέψουν ανέπαφη.

Ας επιστρέψουμε όμως στα αποτσίγαρα που είναι η πιό διαδεδομένη μορφή σκουπιδιών στη ΓΗ.

Κατ' εκτίμηση 4,5 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ αποτσίγαρα πετιώνται στο περιβάλλον κάθε χρόνο.

Τα τσιγάρα που βρίσκονται στην παραλία και στο θαλάσσιο περιβάλλον δεν προέρχονται όλα από τους χρήστες των παραλιών.

Τα αποτσίγαρα που ρίχνονται στο δρόμο, στις όχθες ποταμών ή τις τουαλέτες μπορούν να ταξιδεψουν μέσω των αγωγών στη θάλασσα.

Οι επιδράσεις τους στο περιβάλλον έχουν τρομερά επιβλαβείς.

Το 80% των αποτσίγαρων στο έδαφος βρίσκουν τον δρόμο τους στα συστήματα νερού μας και καταστρέφουν την ποιότητα του πόσιμου νερού μας.

Τα αποτσίγαρα μπορούν ακόμη να μπερδευτούν με τροφή και να φαγωθούν από τα θαλάσσια ζώα.

Έχουν βρεθεί στα έντερα των φαλαινών, των δελφινιών, των θαλάσσιων πουλιών και των χελωνών όπου μπορούν να ελευθερώσουν τις τοξικές χημικές ουσίες, να προκαλέσουν ερεθισμό του πεπτικού συστήματος του ζώου και περιστασιακά (εάν προκαλέσουν παρεμπόδιση του εντέρου), ακόμη και θάνατο.

Τα φίλτρα των τσιγάρων σχεδιάζονται για να απορροφήσουν την πίσσα και τις χημικές ουσίες που βρίσκονται στα τσιγάρα όπως το κάδμιο, ο μόλυβδος και το αρσενικό ,αλλά μόλις φθάσει το φίλτρο στη θάλασσα αυτές οι τοξικές χημικές ουσίες ελευθερώνονται στο νερό.

Τα φίλτρα, όπως συνήθως νομίζεται, δεν αποτελούνται από χαρτί, γίνονται από το οξικό άλας κυτταρίνης, ένα τύπο πλαστικού και έτσι παραμένουν στο περιβάλλον για πολλά χρόνια.

Κάθε αποτσίγαρο μπορεί να χρειαστεί από 2 έως 25 χρόνια για να βιοδιασπάσει.

Το περιβάλλον, οι παραλίες και τα υπόλοιπα πλάσματα της φύσης δεν αντέχουν τη ρύπανση και τη μόλυνση που χωρίς αιδώ και χωρίς περίσκεψη τους επιβάλλουμε.

Ο καθένας μας ως χρηστης των παραλιών φέρει την μεμονωμένη ευθύνη για να αλλάξει το σημερινό κλίμα της πλήρους αδιαφορίας.

Εάν είστε καπνιστής ενεργήστε υπεύθυνα και να μη πετάτε τα αποτσίγαρα. Πάρτε έναν φορητό τασάκι μαζί σας στην παραλία. Αυτό μπορεί να είναι κάτι απλό, ένα οποιοδήποτε κενό κουτί.

Αλλά και οι καπνοβιομηχανίες πρέπει επιτέλους να αναγκαστούν να αναλάβουν την ευθύνη και να πληρώσουν το περιβαλλοντικό κόστος που προξενούν.

Κατ’αναλογία και όλες οι άλλες εταιρίες με ρυπαίνοντα προϊόντα που διοχετεύουν τρισεκκατομμύρια τόνους πλαστικών συσκευασιών ή μεταλλικών κουτιών στο περιβάλλον πρέπει είτε να σταματήσουν να παράγουν όλα αυτά τα επιβλαβή προϊόντα ή να πληρώσουν τη ζημιά που προκαλλούν.

Σε πολλές παραλίες του εξωτερικού έχει απαγορευτεί το κάπνισμα, αλλά θα ήταν καλύτερο να πετύχουμε την καθαριότητα των παραλιών με την συνειδητοποίηση και την κατανόηση της ευθύνης που έχει ο καθένας χωρίς να καταφύγουμε σε απαγορεύσεις.

Οι καπνιστές που έχουν ενημερωθεί για το πρόβλημα αισθάνονται ευτυχείς να βοηθήσουν για να κρατήσουν το περιβάλλον καθαρό.

Δεν θα ήταν καλό λοιπόν να βοηθήσουμε όλοι μαζί τις παραλίες να αποκτήσουν ξανά τα γυαλιστερά, αστραφτερά τους βότσαλα και την την πεντακάθαρη, χρυσή τους άμμο;

Σε αντάλλαγμα θα απολαμβάνουμε αυτή την αιώνια ομορφιά και θα είμαστε ικανοποιημένοι ότι προσφέραμε τη φροντίδα μας για να τη διατηρήσουμε.