Κάνοντας τη σύνδεση

ΗΘΙΚΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ

Το πρόβλημα με την κατανάλωση είναι η άγνοια που την συνοδεύει.

Άγνοια για τον αντίκτυπο των παραγόμενων προϊόντων στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στην εξάντληση των φυσικών πόρων.

Για παράδειγμα ένα αυτοκίνητο απαιτεί για την παραγωγή του την ποσότητα νερού που θα καταναλώσει ένας άνθρωπος σε όλη τη ζωή του. Από τη άλλη 1 δις άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε νερό. Αξίζει για ένα μάτσο λαμαρίνες να ξοδεύεται αυτός ο πολύτιμος πόρος;

Άγνοια για τον αντίκτυπο των παραγόμενων προϊόντων στη φτώχεια και τη πείνα του τρίτου κόσμου.

Για παράδειγμα οι καλλιέργειες του κέρδους (cash crops) όπως καφές, ζάχαρη, καπνός, μπανάνα και ότι άλλο εξάγεται στην δύση από μια φτωχή χώρα που δεν θρέφει τον πληθυσμό της.

Όχι δεν είναι ούτε ανίκανοι ούτε χαζοί ούτε τεμπέληδες οι άνθρωποι των χωρών αυτών ούτε φταίει τόσο πολύ ο υπερπληθυσμός. Οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου γη να καλλιεργήσουν τα προς το ζην γιατι το μεγαλυτερο και ευφορότερο κομματι γης, που εχει περάσει μέσω της αποικιοκρατίας σε πολυεθνικές, χρησιμοποιείται για cash crops.

(Παρένθεση: αξίζει να δείτε το συγκλονιστικό και αποκαλυπτικό ντοκυμαντερ «ο εφιάλτης του Δαρβίνου» του Hubert Sauper για την εκτροφή πέρκας στην Τανζανία και την καθημερινή εξαγωγή τεραστίων ποσοτήτων στην Ευρώπη από μια χώρα με 2 εκατομμύρια πεινασμένους)

Άγνοια για τον αντίκτυπο των παραγόμενων προϊόντων στις συνθήκες εργασίας και αμοιβές των εργαζομένων. 

Οι περισσότερες φτωχές χώρες έχουν γεμίσει με τεραστιες επιχειρήσεις, τα sweatshops, όπου οι σύγχρονοι σκλάβοι δουλεύουν για 1 δολλαριο την ημέρα κάτω από φρικτές συνθήκες.

Κατόπιν η εταιρία εξάγει το προϊόν και μας ζητά να το πληρώσουμε σαν να είχε παραχθεί στη δύση. Μας ζητά να επιβραβεύσουμε την εκμετάλλευση των φτωχών και την αισχροκέρδεια. Ας πληρωσει κανονικα τους εργαζόμενους και μετα να μας ζητήσει αυτές τις εξωφρενικές τιμές.

Άγνοια για τον αντίκτυπο των παραγόμενων προϊόντων στην εκμετάλλευση των παιδιών και την παιδική εργασία.

Άγνοια για τον αντίκτυπο των παραγόμενων προϊόντων στη κακοποίηση και τη θανάτωση ζώων.

Άγνοια για τα υλικά που χρησιμοποιούνται: πχ. ρούχα επώνυμα από μεταλλαγμένο βαμβάκι γεμάτο χημικά. Εξ ού και η εμφάνιση των ποιοτικών, βιολογικών(organic) ρούχων. 

Ζούμε σ’ένα μικρο κόσμο και η απόλαυση της κατανάλωσης από κάποιον μπορεί να γίνει κατάρα για κάποιον άλλο.

Τέτοιου είδους κατανάλωση γίνεται προσπάθεια να σταματήσει μέσα από δράσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στον δυτικό κόσμο.

Οι ιδέες του ηθικού καταναλωτή (ethical consumer), του δίκαιου εμπόριου (fair trade), της ημέρας που δεν αγοράζουμε τίποτα (buy nothing day - buy nothing Christmas), της απλής ζωής (simple living, voluntary simplicity), των ρούχων που είναι sweatshop free και organic και άλλες έχουν ευαισθητοποιήσει πολλούς στον αρνητικό αντίκτυπο της κατανάλωσης.

Αυτή η νέα κατηγορία καταναλωτών έχει καταφέρει να σταματήσει πρακτικές εταιριών με αρνητικό αντίκτυπο στον κόσμο και να τις κάνει να λειτουργήσουν ηθικά. 

Νομίζω ότι μια τέτοια κατανάλωση πρέπει να επιδιώξουμε.