1944-2014: εβδομήντα χρόνια veganism και ειρηνικής διατροφής

Ήταν στο αποκορύφωμα του πιο καταστροφικού πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας, σε μια συγκυρία απόλυτης παράνοιας όπου μέσα από το ολοκληρωτικό χάος και την γενικευμένη απελπισία αναδύθηκε η πιο λυτρωτική ιδέα για την οριστική απελευθέρωση του ανθρώπου, των ζώων και της Γης.

Ένας ταπεινός δάσκαλος ξυλοτεχνίας, ο Donald Watson, και οι συν αυτώ εντοπίζουν και φέρνουν στο προσκήνιο την αλήθεια που ήδη υπάρχει μέσα μας: τον αισθανόμενο άνθρωπο και το χρέος που αυτός νοιώθει προς την άμεση συγγένεια του: την αισθανόμενη ζωή. Αυτή την ιδέα την ονόμασαν veganism (περιεκτική δικαιοσύνη) και είναι αυτή που αναδεικνύει το ζήτημα της ειρήνευσης και της ολιστικής ειρήνης με το μητρικό οικοσύστημα που μας δημιούργησε και μας φιλοξενεί. Είναι η ιδέα που προωθώντας την ειρήνη στην πιο βασική μας βιολογική ανάγκη, στην τροφή, (αλλά και σε κάθε πτυχή της ζωής μας) δημιουργεί και κάνει πράξη την ειρήνη.

Ο veganism, ο οποίος πηγάζει από την ανάγκη του αισθανόμενου ανθρώπου να δώσει τέλος στην αδικία προς τα ζώα, τους ανθρώπους και το οικοσύστημα, κοιτάζει στο μέλλον και στο επόμενο κεφάλαιο της ανθρώπινης εξέλιξης. Είναι η πραγματική επανάσταση που χρειάζεται η εποχή μας γιατί είναι η μόνη που μπορεί να αποκαταστήσει και πάλι την νομιμότητα στον πλανήτη της ζωής: την πανηγυρική επάνοδο στο προσκήνιο της αξίας της ζωής.

Μέσα από την κύρια πρακτική εφαρμογή του, την Ειρηνική Διατροφή, μπορεί να κάνει πραγματικότητα το όραμα ενός άλλου κόσμου χωρίς βία και καταπίεση προς κάθε αισθανόμενο ον, και να μετατρέψει ξανά τον πλανήτη σε φιλόξενο, ειρηνικό τόπο για τα πλάσματα που αυτός δημιούργησε και στα οποία δικαιωματικά ανήκει και να φέρει την ειρήνευση και στην ανθρώπινη κοινωνία.

Γιατί η Ειρηνική Διατροφή είναι η λυτρωτική επανασύνδεση με την πραγματική μας φύση, την πραγματική μας πεπτική ανατομία του φυτοφάγου πλάσματος και την έμφυτη ευφυΐα που φέρουμε από τη γέννησή μας ως όντα ενός σοφού μητρικού οικοσυστήματος. Μας δείχνει ότι μας αξίζει και μας περιμένει η ελευθερία μέσα από την συνάντησή μας με τον πραγματικό άνθρωπο που υπήρχε εκτοπισμένος και περιθωριοποιημένος μέσα μας: τον αισθανόμενο άνθρωπο ο οποίος αναγνωρίζει πλέον καθαρά ότι η συγγένεια μας είναι με την αισθανόμενη ζωή της οποίας είμαστε και οι ίδιοι μέρος, και ότι αυτή η συγγένεια υπαγορεύει το χρέος μας προς αυτήν.

Έτσι η Ειρηνική Διατροφή μας απελευθερώνει από τη καταδίκη μιας ζωής που έχει ως υποχρεωτική της συνοδεία τη δυστυχία, το δράμα και το θάνατο άλλων αισθανόμενων πλασμάτων. Μας δείχνει ότι ένα τόσο ευφυές και εξελιγμένο ον όπως ο άνθρωπος, ένα ον που μπορεί να αναπτύξει τόση ευαισθησία, που έχει άμεση εμπειρία του τι σημαίνει να πονάς (σε κάθε επίπεδο), δεν είναι υποχρεωμένο να ζει μέσα στη κουλτούρα του θανάτου με μια διατροφή που βασίζεται στη λεηλασία της ζωής.

Μας κάνει να δούμε ότι το ζήτημα της τροφής δεν είναι διατροφικό αλλά πρώτιστα ζήτημα δικαιοσύνης και αξιών και ότι όταν ακυρώνουμε αυτές τις θεμελιώδεις αξίες στην πιο βασική πράξη της επιβίωσης (στην διατροφή) τότε αυτές οι αξίες δεν γίνεται να ξαναζωντανέψουν και να υπάρχουν στην κοινωνία και στις άλλες πτυχές της ζωής μας: στην πολιτική, στην οικονομία, στην παιδεία, στην υγεία, στην επιστήμη, κλπ. Έτσι η επαναφορά της δικαιοσύνης στην διατροφή είναι πράξη αντίστασης και απελευθέρωσης. Είναι το πέρασμα σε έναν κόσμο αξιών αφού αυτές διασφαλίζονται όταν κατοχυρώνονται στην πιο βασική ανάγκη της επιβίωσης: στην διατροφή.

Η Ειρηνική Διατροφή, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο την σοφία της ανθρώπινης οντότητας, φωτίζει την επίγνωση ότι είμαστε προορισμένοι για άλλες επιλογές και πορεία ζωής και ότι μπορούμε να υπάρξουμε στο οικοσύστημα του πλανήτη της ζωής μόνο ως ενσάρκωση του υψηλού, του συμπονετικού, του αλτρουιστικού και του αλληλέγγυου.

Και η έκκληση της Ειρηνικής Διατροφής είναι η έκκληση για μια τέτοια αλλαγή. Ο πλανήτης της ζωής και τα πλάσματά του αλλά και ο αισθανόμενος άνθρωπος μέσα μας ακατάπαυστα και εναγώνια προσπαθούν να στρέψουν τη προσοχή μας στο κατεπείγον αυτής της μεταμόρφωσης: πρέπει να γίνει τώρα! Δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο γιατί η απαξίωση της αξίας της ζωής και η καταστροφή του πλανήτη που βρίσκεται σε εξέλιξη (λόγω της κυρίαρχης διατροφής με ζώα), τρέχουν με δαιμονική ταχύτητα. Τώρα και οριστικά πλέον είναι ζωτικής σημασίας να αποκατασταθεί το τοπίο της ειρήνης στον πλανήτη της ζωής. Και αυτή η ειρηνική επανάσταση προϋποθέτει να συνειδητοποιηθεί αυτό που συνεχώς και με κάθε τρόπο μας εμποδίζουν να συνειδητοποιήσουμε: ότι υπάρχει μόνο ένας δρόμος προς έναν τέτοιο κόσμο και αυτός ο δρόμος περνάει από την γενικευμένη αποδοχή και εφαρμογή της περιεκτικής δικαιοσύνης, αυτής δηλαδή της αξίας που είναι η ουσία του veganism.

......................

Donald Watson: ο εμπνευστής του veganism

Ένα σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο με τη φωνή του