20 December 2011

Δωρεάν Ημερολόγιο 2012 για την περιεκτική δικαιοσύνη

Εάν κάτι λείπει τόσο πολύ από τον σημερινό κόσμο, αυτό δεν είναι άλλο από την βασική αξία της δικαιοσύνης, η οποία στην εποχή που ζούμε έχει γίνει είδος υπό διωγμό και εξαφάνιση.

Γι αυτό και το Vegan Ημερολόγιο 2012 εστιάζει φέτος σε αυτό που είναι τελικά ο veganism, δηλαδή η περιεκτική δικαιοσύνη για όλα τα αισθανόμενα πλάσματα.

Έτσι σε κάθε μήνα του ερχόμενου έτους παρουσιάζονται αποσπάσματα από τα βιβλία εκλεκτών συγγραφέων μέσα από τα οποία αναδύεται μια έκκληση ζωτικής σημασίας για τις μελλοντικές εξελίξεις.

Είναι η έκκληση για περιεκτική δικαιοσύνη και για την μεταφορά της στο επίκεντρο της ζωής μας!



Αφού εκτυπώσουμε, τρυπάμε τα φύλλα με μηχανή βιβλιοδεσίας, και περνάμε πλαστικό σπιράλ  ή απλά τρυπάμε τα φύλλα στο κέντρο και τα δένουμε με σπάγκο τον οποίο κρεμάμε σε συνδετήρα για να μπορούμε να αλλάζουμε τους μήνες.

Το ημερολόγιο είναι έτοιμο να το κρεμάσoυμε ή να το δωρίσουμε!





12 December 2011

Χτυπάτε τις σωστές πόρτες με το σωστό μήνυμα;


Σήμερα μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που διαμαρτύρονται ενάντια στον καπιταλισμό και το κάνουν αυτό μπροστά σε πολιτικούς και εταιρείες. Υπάρχει κάποια λογική σε αυτό. Αλλά πόση; Και χτυπούν πραγματικά οι πολίτες τις σωστές πόρτες με το σωστό μήνυμα;

Έφτιαξα ένα γράφημα, στο οποίο περιλαμβάνονται όλα τα κύρια στοιχεία της «δημοκρατίας» μας και ο τρόπος που συνδέονται μεταξύ τους.

Αναφερόμενος στον G. Edward Griffin ο οποίος έχει πολύ καλά περιγράψει τι είναι καπιταλισμός - μπορείτε να δείτε ότι υπάρχουν δύο είδη καπιταλισμού – ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς και ο καπιταλισμός της μονοπωλιακής αγοράς.

Όπως μπορείτε να δείτε οι επιχειρηματίες του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς δεν επηρεάζουν την κυβέρνηση και το δικαστικό σύστημα. Δραστηριοποιούνται για να ικανοποιήσουν τις ατομικές ανάγκες και αυτός είναι ο τρόπος που προσπαθούν να επιβιώσουν στην ελεύθερη αγορά του καπιταλισμού. Αντίθετα, οι επιχειρηματίες του καπιταλισμού της μονοπωλιακής αγοράς και τα ανώτερα διοικητικά στελέχη των εταιριών, όχι μόνο δωροδοκούν πολιτικούς άμεσα, αλλά μπορούν να τους εξαγοράσουν χρηματοδοτώντας τα κόμματα, προκειμένου να κερδίσουν το ειδικό νομικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών. Έτσι, στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να μιλάμε για καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς πια. Φυσικά, αυτά τα κόμματα χρηματοδοτούνται καλύτερα και έτσι έχουν περισσότερες ευκαιρίες να διαφημίζονται, προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες για να μπουν στο επίπεδο 1 του εν λόγω συστήματος.

Έτσι, εάν ένας πολιτικός έχει ψηφιστεί στο επίπεδο 1 χάρη στην χρηματοδότηση του μονοπωλιακού καπιταλιστική ή / και των ανώτερων διοικητικών στελεχών των εταιριών, τότε φυσικά αυτός θα εργαστεί για τα συμφέροντά τους και εσείς ως πολίτης δεν μπορείτε να αναμένετε να αλλάξετε την πορεία αυτού του πολιτικού με την διαμαρτυρία στην πόρτα του. Αυτός είναι σαν μια μαριονέτα που στέκεται απέναντί σας και κάνει ό,τι τον να αναγκάζει να κάνει ο παίκτης της μαριονέτας. Αν αηδιάσετε με αυτό το σκηνικό επαφής με αυτή την μαριονέτα - τότε ο παίκτης της μαριονέτας θα χρηματοδοτήσει μια νέα μάρκα με νέα συνθήματα που θα ψηφιστεί στο επίπεδο 1 και το παιχνίδι θα συνεχιστεί, με τον καλύτερο τρόπο για τους μονοπωλιακούς καπιταλιστές.

Και εάν δούμε τους πολιτικούς που ψηφίζονται στο επίπεδο 1 και δεν συνεργάζονται με τους μονοπωλιακούς καπιταλιστές – αυτοί όχι μόνο είναι λίγοι σε αριθμό, αλλά και πάλι εξακολουθούν να μην αντιπροσωπεύουν αυτό που θέλουν οι πολίτες - επειδή δεν υπάρχει άμεση δημοκρατία, εφόσον υπάρχουν πολιτικοί. Οι πολιτικοί δεν μπορούν να εγγυηθούν τις ατομικές σας ανάγκες να εκπροσωπείστε στο κυβερνητικό επίπεδο. Ποτέ δεν ψηφίσατε να κατασκευαστεί αυτή η πάρα πολύ ακριβή γέφυρα, όταν δεν υπάρχουν παιδικοί σταθμοί στην πόλη σας. Έτσι, επίσης, δεν είναι παρά αυταπάτη, ότι εάν όλοι οι πολιτικοί ήταν ειλικρινείς (αν είναι δυνατό) θα αντιπροσώπευαν τις ανάγκες όλων των πολιτών.

Πίσω στην εταιρική απληστία, λοιπόν - Επίπεδο 2 - θα υπήρχαν κάποιες πιθανότητες να επηρεάσετε αυτό το σύστημα, με το να διαμαρτύρεστε στις πόρτες των μονοπωλιακών καπιταλιστών και των ανώτερων διοικητικών στελεχών των εταιριών; Όχι βέβαια - θα ήταν πολύ πιο κοντά στους πραγματικούς "παίκτες" αυτού του συστήματος, αλλά και πάλι, αυτοί είναι μόνο μαριονέτες. Αυτοί, επίσης, διορίζονται από τους Διευθύνοντες Συμβούλους και έτσι μπορούν να αλλαχτούν αν είναι αναγκαίο από την προοπτική των καλύτερων Δημοσίων Σχέσεων(PR) - αλλά ακόμα δεν υπάρχουν συστήματα ψήφου για να αλλάξετε τον εκπρόσωπο μιας ιδιωτικής δομής. Ψηφίζετε για πολιτικούς, αλλά όχι για τους τραπεζίτες (banksters) που τους ελέγχουν. Η αποστολή τους είναι να δωροδοκούν και να ελέγχουν τους πολιτικούς και τους δικαστές στο επίπεδο λειτουργίας τους - ας πούμε στην βρώμικη δουλειά.

Υπάρχει ένα ακόμα υψηλότερο επίπεδο για να πάτε - Επίπεδο 3 – οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι των εταιριών, των τραπεζών, των κεντρικών τραπεζών, των ταμείων, των οργανισμών όπως το ΔΝΤ και ο ΟΗΕ. Είναι η υψηλότερη δημόσια ελίτ που ελέγχει τα στελέχη του επίπεδου 2, έτσι ώστε να εκπληρώσουν τα σχέδια που απευθύνονται σε αυτούς από την παγκόσμια ελίτ. Και αν διαμαρτυρηθείτε στις πόρτες τους, είστε πολύ κοντά για να τρομάξετε τους πραγματικούς παίκτες - αλλά ακόμα δεν έχετε φτάσει εκεί. Επειδή, αυτοί επίσης, είναι απλώς δημόσιες μαριονέτες – οι οποίες παίζουν σε διαφορετικό επίπεδο - πολύ υψηλότερο από ό,τι οι προηγούμενες μαριονέτες. Παίζουν στο παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά αυτοί δεν παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, όπως εάν θα υπάρξει άλλος πόλεμος ή εάν θα υπάρξει άλλη μια οικονομική κρίση και «διάσωση» των τραπεζών. Αυτό γίνεται από το τελευταίο επίπεδο 4.

Στο επίπεδο 4 είναι οι λίγοι άνθρωποι οι οποίοι ελέγχουν σχεδόν τα πάντα σε αυτόν τον πλανήτη, παίρνουν όλες τις σημαντικές αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με το ποια κατεύθυνση θα πάρει ο κόσμος. Ελέγχουν σχεδόν όλες τις κυβερνήσεις και την στρατιωτική ισχύ των χωρών, εταιρείες, παγκόσμιους οργανισμούς, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Στο μυαλό τους δεν έχουν σύνορα χωρών - νομίζουν ότι ο κόσμος τους ανήκει - έτσι γιατί να ασχολούνται με τα σύνορα; Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα να καταλάβει ο μέσος άνθρωπος. Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η δική του κυβέρνηση θα επιτιθόταν στους δικούς της ανθρώπους ή θα έκανε τρομοκρατικές πράξεις ή θα τους δηλητηρίαζε τους ή θα δημιουργούσε νέους ιούς, κλπ. Δεν υπάρχει λογική εκεί. Αλλά αν το δει κανείς από την προοπτική της παγκόσμιας ελίτ - τότε είναι πολύ λογικό το να ελέγχει κάποιος όλες τις πλευρές, για να καθοδηγήσει τον κόσμο προς την κατεύθυνση που αυτός θέλει. Αυτά τα άτομα δεν πρόκειται ποτέ να βρεθούν σε οποιαδήποτε λίστα των πλουσιότερων του κόσμου, επειδή δεν έχουν ανάγκη από ένα τέτοιο παθητικό τίτλο - δεν χρειάζονται τις ετικέτες του ιδιοκτήτη εφόσον ελέγχουν όλα αυτά τα στοιχεία στο σύστημα.

Έτσι, εάν πραγματικά ενδιαφέρεστε να κάνετε την διαφορά όταν διαμαρτύρεστε για την υφιστάμενη κατάσταση στον κόσμο που ζούμε: Περάστε το μήνυμά σας ευθέως (ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς υποστηρίζει τους ανθρώπους - ο μονοπωλιακός καπιταλισμός όχι) και βρείτε τις σωστές πόρτες για να παραδώσετε αυτό το μήνυμα – την παγκόσμια ελίτ.

………………

ΣΗΜΕΙΩΣΗ «Ζήσε βιώσιμα»: Ο καπιταλισμός, όποια μορφή και να πάρει, είναι μια δομή που λειτουργεί με βάση την καταπίεση, και είναι μια ακόμη εκδοχή αυτού που ορίζεται ως σύστημα της καταπίεσης (ΣτΚ). Είναι αυταπάτη να θεωρείται ότι το οποιοδήποτε ΣτΚ μπορεί να μεταμορφωθεί σε κάτι θετικό και υπάρχει διαφορά από την διενέργεια της ιδιωτικής, ελεύθερης πρωτοβουλίας σε ένα πλαίσιο καταπίεσης, σε σχέση με την διενέργεια της σε ένα πλαίσιο περιεκτικής δικαιοσύνης.

Η συγκυρία που βρισκόμαστε δείχνει ότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο και η πολυτέλεια ανάλωσης δυνάμεων στην «βελτίωση» ενός αδιέξοδου ΣτΚ, όταν όλα τα συστατικά, ιδεολογικά και πρακτικά, και όλη η σοφία και η εμπειρία για να οργανώσουμε την ζωή μας στην βάση μιας περιεκτικής  δικαιοσύνης είναι ήδη εδώ από πολύ καιρό.

Παρόλα αυτά, το άρθρο παρατίθεται γιατί πολύ εύστοχα μας εξηγεί τον αντιπερισπασμό και την μεταφορά του προβλήματος από την ρίζα σε άλλα άσχετα με αυτό επίπεδα και πως να παρακάμψουμε τα διαδοχικά επίπεδα συγκάλυψης για να φτάσουμε στους πραγματικά υπεύθυνους των δεινών της ανθρωπότητας.

Ο εγκλωβισμός σε άλλα επίπεδα από αυτά που δημιουργούν τα προβλήματα δείχνει την επιτυχία του ΣτΚ να συγχέει τα πράγματα και να αποπροσανατολίζει, ενώ η παραμονή σε αυτά τα επίπεδα τους δίνει κύρος και τα νομιμοποιεί. Κάθε επίπεδο μας εγκλωβίζει στο κοντόφθαλμο σκεπτικό του και όσο ποιο μακριά είμαστε από την πόρτα των υπευθύνων, τόσο πιο αποπροσανατολισμένο και άστοχο είναι το μήνυμά μας.

Όμως η παράκαμψη των ενδιάμεσων σταδίων και η στόχευση κατευθείαν στη ρίζα του προβλήματος, εστιάζει τις δυνάμεις και την προσπάθεια στην δομή που πρέπει να μετασχηματιστεί και όχι στους αχυρανθρώπους των ενδιάμεσων επιπέδων, σε άσχετα ζητήματα και στα ψευδο-διλήμματα απόσπασης της προσοχής. Έτσι η εστίαση παραμένει στον πλήρη τερματισμό της καταπίεσης.



02 December 2011

Η αλαζονική παραδοχή εξελίξεων που έχουν δρομολογηθεί

Οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τα λόγια και το σύστημα της καταπίεσης (ΣτΚ)* μιλάει με τις πράξεις του, αφού βήμα βήμα στήνει ένα βαρύ γκραν γκινιόλ σκηνικό, αποκαλυπτικό των εξελίξεων που μας επιφυλάσσει. Στο ελάχιστο χρονικό διάστημα των τελευταίων 4 ετών, η υπερεθνική ελίτ η οποία βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας του ΣτΚ, είναι απορροφημένη σε μια σκηνοθεσία γεγονότων τα οποία θα είναι καθοριστικά για την πορεία του κόσμου.

Το ξεκίνημα έγινε με την στημένη παγκόσμια οικονομική ψευδο-κρίση του 2008, η οποία πυροδότησε και δίνει τον παλμό σε μια πλειάδα γεγονότων τα οποία φτιάχνουν ένα ιδιαίτερα δυσοίωνο κλίμα, αφού με ελάχιστη χρονική απόσταση συμβαίνουν πολύ «χοντρά» και παγκόσμιας εμβέλειας γεγονότα. Γεγονότα που αν συνδεθούν δίνουν την κατεύθυνση προς την οποία το ΣτΚ κινεί τα πράγματα (όσο αφήνεται ανενόχλητο να δράσει) και ουσιαστικά ισοδυναμούν με παραδοχή εξελίξεων που έχουν δρομολογηθεί.

Συνοπτικά τα βασικά κομμάτια του παζλ  που οδηγούν στην αποκάλυψη της εικόνας είναι:

1- η ψευδο-κρίση της αυθαίρετης, παρασιτικής, και συγκεντρωμένης στα χέρια λίγων και απόλυτα ελεγχόμενης από αυτούς οικονομίας του ΣτΚ, η οποία εκδηλώθηκε πρώτα στις ΗΠΑ και μετά εξαπλώνεται σαν φωτιά στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο

2- η διαρροή πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού που δεν έχει κλείσει, απλά εξαγγέλθηκε ότι δήθεν την σταμάτησαν

3- η Φουκουσίμα που σκόπιμα παραμένει ανοιχτή, και ισοδυναμεί με τουλάχιστον 30 Τσερνομπίλ, δηλητηριάζοντας ασταμάτητα με ραδιενέργεια όλο το βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη

4- η ωμή επίθεση στην Λιβύη (με εκτιμήσεις για 100 χιλιάδες νεκρούς) ως στρατιωτικά γυμνάσια και προεόρτια ενός γενικότερου πολέμου

5- η μανία να «σώσουν» την ανθρωπότητα με την επιβολή των εμβολίων (3ης γενιάς με γενετικά μεταλλαγμένα εμβόλια DNA) η οποία παραπέμπει στην ευγονική

6- η εντατικοποίηση της γεωμηχανικής, δηλαδή του ελέγχου του καιρού και των φυσικών φαινομένων, μέσα από τεχνολογία μυστική που όμως παραδέχονται ότι διαθέτουν οι ισχυρές χώρες

7- η χωρίς πολλή δημοσιότητα επιτάχυνση της προώθησης του κώδικα αλιμεντάριους (Codex Alimentarius)και της ατζέντας 21, τα οποία με πρόσχημα όπως πάντα την ασφάλεια μας, έρχονται να επιβάλλουν μια ολοκληρωτική νομοθεσία ελέγχου κάθε πλευράς της ζωής μας και στέρηση και των τελευταίων δικαιωμάτων που μας έχουν απομείνει

8- Πολικό καταφύγιο διατήρησης των φυσικών σπόρων στο Σβάλμπαλντ της Νορβηγίας, την ίδια στιγμή που προωθούνται επιθετικά οι μεταλλαγμένοι σπόροι

Και πολλά ακόμη γεγονότα (όπως πχ οι μαζικοί θάνατοι πτηνών, ψαριών και άλλων ζώων) τα οποία συνολικά συνιστούν έναν προσχεδιασμένο καταιγισμό όπου κανένα από αυτά τα γεγονότα δεν πρέπει να θεωρείται αυθόρμητο, τυχαίο ή ασύνδετο με τα υπόλοιπα. Το σχέδιο ξεδιπλώνεται με τον ανελέητο ρυθμό του πολέμου αιφνιδιασμού (blitzkrieg), δημιουργώντας την απαραίτητη ατμόσφαιρα ανασφάλειας και σπασίματος του ηθικού και μια αναμπουμπούλα που εξυπηρετεί ιδιαίτερα την λυκοσυμμορία που το σχεδίασε και το υλοποιεί. Ενώ ο εκτυλισσόμενος καταιγισμός έχει τα διακριτικά των ψυχολογικών (psy ops)** ή μαύρων επιχειρήσεων (black ops)*** που με τη σειρά τους στοχεύουν στο να μας προετοιμάσουν νοητικά και ψυχολογικά (μέσα από συνειδητά και υποσυνείδητα μηνύματα) για το τι μέλει γενέσθαι.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι το στάδιο της συνομωσιολογίας έχει ξεπεραστεί από καιρό αφού τώρα είμαστε στη φάση του βιώματος πολλών από τις προειδοποιήσεις του παρελθόντος (whistle blowing) και το ήδη υπάρχον σκηνικό δημιουργεί έντονους συνειρμούς με μιαν άλλη ψευδοκρίση, αυτήν του περιβόητου κραχ του΄29, και την συμβολή της στον παγκόσμιο πόλεμο του΄39. Τα γεγονότα που τρέχουν, γεννούν φόβο, σοκ αλλά επίσης απάθεια, απελπισία και παραίτηση, ενώ ταυτόχρονα μας έχουν εισάγει ίσως στην πιο εχθρική συγκυρία για την ζωή στο οικοσύστημα της Γης.

Η βασική διαπίστωση είναι ότι το ΣτΚ είναι σε εγρήγορση 24/7/365, που σημαίνει ότι αυτό δεν επαναπαύεται ούτε δευτερόλεπτο στην επίθεση που εξαπολύει ενάντια στον αντίπαλο, δηλαδή στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, τους οποίους θεωρεί ένα κοπάδι διαχειρίσιμο κατά την βούλησή του.  Οι εκστρατείες του σε κάθε επίπεδο που μπορεί να πλήξει και να αποδυναμώσει αυτόν τον αντίπαλο τρέχουν σε μόνιμη βάση.

Η πλέον θεμελιώδης εκστρατεία είναι αυτή του ελέγχου της σκέψης των καταπιεζομένων και η εμφύτευση στα μυαλά τους της εντύπωσης και των αντιλήψεων που θέλει αυτό για τα πράγματα, με απόλυτα κρίσιμη παράμετρο τον έλεγχο της αντίδρασης και της διαφωνίας τους, οι οποίες σίγουρα προκύπτουν μέσα από τις αντι-κοινωνικές επιλογές που προωθούνται. Γι αυτό οι καταπιεζόμενοι εκπαιδεύονται στο να αναλώνονται σε εφήμερες και ανώδυνες για το ΣτΚ διαμαρτυρίες, μέσα από την δημιουργία ελεγχόμενων οργανώσεων και την  διείσδυση και την άλωση όλων σχεδόν των φορέων που θα μπορούσαν δυνητικά να ορθώσουν εναλλακτικές προσεγγίσεις και πρακτικές.

Ομογενοποιείται έτσι μια ελεγχόμενη συμπεριφορά αντίδρασης, αντίστοιχη  με άλλες ομογενοποιημένες συμπεριφορές, όπως πχ ο καταναλωτισμός. Αποκλειστικός στόχος είναι ο εγκλωβισμός της αντίδρασης σε σπασμωδικές εκτονώσεις της δυσαρέσκειας, κάτι σαν ένα πρόσκαιρο ναρκωτικό και σαν το «δίλεπτο μίσους» του μεγάλου αδελφού, μόνο που εδώ οι καταπιεζόμενοι απλά ντομπάρονται και εθίζονται σε μαζικές εκδηλώσεις αγανάκτησης ενώ όλο τον υπόλοιπο καιρό ζουν συντεταγμένα ως πειθήνια όντα σύμφωνα με τους όρους του ΣτΚ, καταναλώνοντας την τροφή, την ενημέρωση, την εκπαίδευση, την οικονομία, την διαχείριση υγείας, και ότι άλλο το ΣτΚ τους σερβίρει.

Επομένως απαιτείται μια μόνιμη απάντηση ενάντια στην μόνιμη επίθεση του ΣτΚ, αντί της συμπεριφοράς μόνιμης συμμόρφωσης η οποία οδηγεί σε συνεχή αποδυνάμωση. Αυτή η μόνιμη απάντηση λέγεται αποσύνδεση, κύρια ιδεολογική και εν συνεχεία πρακτική από το ΣτΚ. Αποσύνδεση από όλα όσα αυτό μας σερβίρει και από τον κυρίαρχο (mainstream) τρόπο ζωής του, και η αναζήτηση του εναλλακτικού τρόπου σε κάθε πλευρά της ζωής μας (διατροφή, υγεία, ενημέρωση, πολιτισμός, κλπ).

Μια ακόμη βασική διαπίστωση είναι ότι το ΣτΚ διευθύνεται και διοικείται με την πρακτική των μυστικών υπηρεσιών: ένας μηχανισμός πρακτόρων λύνει και δένει βάσει του μυστικού τους σχεδίου. Γι αυτό και σε όλα τα καίρια πόστα του παγκόσμιου σκηνικού βρίσκονται οι διορισμένοι πράκτορες αυτού του κλειστού, στεγανού μηχανισμού. Οι κυβερνήσεις και οι χώρες (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι απλά το προκάλυμμα που διατηρεί ακόμα την ψευδαίσθηση ότι δήθεν οι χώρες οδηγούν αυτές τις εξελίξεις. Ουσιαστικά όμως οι χώρες είναι τα μεγάλα πιόνια που παίζονται έτσι το ένα απέναντι στο άλλο για να εγκλωβίζουν την αντίληψη του θέματος σε επίπεδο χωρών και όχι σε αυτό της υπερεθνικής ελίτ. Είναι οι μαριονέτες των οποίων τα αόρατα νήματα κατευθύνονται από αυτό το αθέατο παρασκήνιο και η πιο μεγάλη μαριονέτα σε αυτό είναι η στημένη «υπερδύναμη» ΗΠΑ ενώ ακολουθούν όλοι οι άλλοι χάρτινοι πύργοι, όπως Ευρώπη, Ρωσία, Κίνα, που με μια κίνηση αυτού που κινεί τα νήματα αυτών των μαριονετών θα καταρρεύσουν.

Μια τέτοια ερμηνεία της πραγματικότητας εξυπηρετεί απόλυτα το ΣτΚ αφού λειτουργεί ως ο απαραίτητος αντιπερισπασμός και η απόσπαση της προσοχής της κοινής γνώμης μακριά από την καρδιά του προβλήματος, σε απόσταση ασφαλείας από τους υπεύθυνους της κρίσης, και πολλά επίπεδα μακριά από το επίπεδο που δημιούργησε το πρόβλημα. Ως αποτέλεσμα αυτής της τακτικής συγκάλυψης και σύγχυσης, η κοινή γνώμη μετατοπίζεται αλλού και ασχολείται με άλλα, δηλαδή με τους πολιτικούς και τους άλλους αχυρανθρώπους του ΣτΚ και όχι με τις δύο ή τρεις οικογένειες που είναι το ΣτΚ και που κρύβονται πίσω από αυτούς, τις χώρες, άλλες οργανώσεις και θεσμούς ή αφηρημένες γενικότητες του στυλ «οι αγορές».

Με δεδομένες λοιπόν τις ως τώρα εξελίξεις αλλά και αυτές που σχεδιάζονται να ακολουθήσουν αν το ΣτΚ δεν ανακοπεί, το πλέον αναμενόμενο αποτέλεσμα που διαφαίνεται, το οποίο επίσης δεν κρύβεται από τους σχεδιαστές της κρίσης είναι το «κούρεμα» του πληθυσμού της ανθρωπότητας. Τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων του πλανήτη πέρα από «άχρηστα στόματα» (useless eaters - φράση του Κίσινγκερ), θεωρούνται από αυτούς απειλή για την ύπαρξη του ΣτΚ. Έχουμε φτάσει στο σημείο που η προτεραιότητα του ελέγχου των καταπιεζομένων έχει παραμεριστεί από την προτεραιότητα της μείωσής τους με κάθε δυνατό τρόπο και μέσο σε έναν «βιώσιμο» και διαχειρίσιμο αριθμό. Βάσει αυτού του μισανθρωπικού σκεπτικού τα πάντα έχουν μετατραπεί σε όπλα μαζικής καταστροφής: η τροφή, η διατήρηση της υγείας, η οικονομία, η πολιτική, το περιβάλλον, ο καιρός και τα φυσικά φαινόμενα (με την παρέμβασης σε αυτά μέσω της γεωμηχανικής).


Είναι λάθος να θεωρούμε ότι το ΣτΚ είναι σε κρίση ή ότι αποδυναμώνεται και ότι θα πέσει έτσι κι αλλιώς από μόνο του, γιατί τώρα βρίσκεται σε φάση παντοδυναμίας και επελαύνει σαν οδοστρωτήρας που ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Τώρα περισσότερο από ποτέ πριν στην ιστορία του έχει μεταλλαχτεί σε μια αποκρουστική, τερατώδη γεννήτρια καταπίεσης, η οποία αποκομμένη από την κοινωνία και το οικοσύστημα ξερνάει συνεχώς με φρενήρη ρυθμό και ένταση ανεξέλεγκτες δόσεις καταπίεσης, κρατώντας υπό ομηρία τους πάντες και μετατρέποντας την Γη σε παγίδα θανάτου. 

Αυτή η τρομακτική και ψυχρή μάζα ανίκανου για αίσθηση και σκέψη μετάλλου που απαξιώνει και ακυρώνει την ζωή, προκειμένου να υπάρχει και να αναπαράγει την λειτουργία της, πρέπει να σταματήσει άμεσα.

Ο τρόπος υπάρχει και δεν μένει παρά να γίνεται αντιληπτός από όλο και μεγαλύτερη μερίδα ανθρώπων. Βασικό χαρακτηριστικό του είναι ότι απέναντι στην μόνιμη επίθεση αντιτάσσεται μια μόνιμη απάντηση με δύο σκέλη:

Πρώτον, την ιδεολογική αποκήρυξη του ΣτΚ.

Δεύτερον, την μεταφορά αυτής της αποκήρυξης στο πρακτικό επίπεδο ως μια διαδικασία πλήρους αποσύνδεσης από αυτό.

Η αποσύνδεση έχει την έννοια της υλοποίησης ενός συνόλου εναλλακτικών που οδηγούν σε οργάνωση της ζωής στην βάση μιας περιεκτικής δικαιοσύνης για τους ανθρώπους, τα ζώα και το οικοσύστημα.

Παραδείγματα αποσύνδεσης από το ΣτΚ είναι ο αντικαταναλωτισμός, η αυτάρκης επιβίωση, η αχρήματη ή με τοπικό νόμισμα οικονομία, ο veganism, και πολλά άλλα.

Όμως το στοιχείο κλειδί για την επιτυχία της μόνιμης απάντησης στο ΣτΚ είναι αφενός η ιδεολογική αποκήρυξη να μεταφράζεται σε αποσύνδεση και αφετέρου αυτή να είναι συνολική και όχι μερική.

Δηλαδή δεν φτάνει να είναι κάποιος για παράδειγμα μόνο αντικαταναλωτικός, ή μόνο vegan, ή μόνο ολιγαρκής, ή μόνο να μετέχει σε μια ανταλλακτική οικονομία, κλπ αλλά να είναι και να κάνει όλα αυτά μαζί, ώστε να αποσυνδεόμαστε σε όλο το φάσμα των σχέσεων μας με το τρέχον σύστημα. Γιατί ναι μεν αυτό είναι ισχυρό αλλά ο βασικός λόγος που το κρατάει στη θέση του, είναι η στήριξη που του παρέχει η πλειοψηφία με το να εγκλωβίζεται στον τρόπο ζωής που αυτό προωθεί.

Το ΣτΚ θα υπάρχει όσο θα παίζουμε το παιχνίδι του, δηλαδή όσο θα επιβραβεύουμε τις καταπιεστικές μεθόδους του και θα το ενισχύουμε οικονομικά μέσα από την ενσωμάτωση και την αφομοίωση στον αδιέξοδο τρόπο ζωής του.

Είναι καιρός η ανθρωπότητα να αποσύρει κάθε στήριξη και κάθε νομιμότητα από όλη αυτή την αντιδραστική, παλιά τάξη πραγμάτων που παρουσιάζεται ως «νέα» και να παίξει το δικό της εναλλακτικό παιχνίδι.
..................



* Το σύστημα της καταπίεσης (ΣτΚ) είναι μια ολοκληρωτική δομή με μια κυρίαρχη ελίτ και τις διάφορες ομάδες καταπιεζομένων. Καθιερώθηκε πριν 10 χιλιάδες περίπου χρόνια όταν με την εξημέρωση των ζώων δόθηκε η δυνατότητα για δημιουργία πλούτου στα χέρια λίγων.

Όπως αναφέρει σχετικά ο Will Tuttle, Ph.D. στο βιβλίο του The World Peace Diet (Παγκόσμια ειρηνική διατροφή) κεφάλαιο 2, σ.18-19:

«Τα πρώτα χρήματα και οι πρώτες μορφές κεφαλαίου ήταν τα πρόβατα, οι κατσίκες, και τα βοοειδή, επειδή ήταν αναλώσιμη περιουσία με χειροπιαστή αξία. Στην πραγματικότητα, η λέξη capital (κεφάλαιο) προέρχεται από το Λατινικό capita για «το κεφάλι», όπως το κεφάλι των βοοειδών και των προβάτων. Οι πρώτοι καπιταλιστές ήταν οι κάτοχοι κοπαδιών που πολεμούσαν μεταξύ τους για τη γη και το κεφάλαιο και δημιούργησαν τα πρώτα βασίλεια, στα οποία υπήρχε η δουλεία, οι συχνοί πόλεμοι, και η εξουσία ήταν συγκεντρωμένη στα χέρια μιας πλούσιας ελίτ ιδιοκτητών κοπαδιών.

Η λέξη pecuniary (χρηματικός) στα αγγλικά προέρχεται από τη λατινική λέξη pecus, που σημαίνει κοπάδι ζώων, και το αρχαίο ρωμαϊκό νόμισμα, το δηνάριο, ονομάστηκε έτσι επειδή άξιζε δέκα όνους. Η κτηνοτροφία στους αρχαίους πολιτισμούς που βασίστηκαν στα κοπάδια καθόριζε έτσι την αξία του χρυσού και του αργύρου – τα ζώα τροφής ήταν το θεμελιώδες πρότυπο του πλούτου και της εξουσίας. Το γεγονός αυτό μας δίνει μια εικόνα για την πολιτική δύναμη της κτηνοτροφικής και της γαλακτοκομικής βιομηχανίας που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.»

Η εξημέρωση των ζώων, η οποία είναι ευφημισμός αφού κυριολεκτικά σημαίνει την υποδούλωσή τους στα συμφέροντα του ανθρώπου, εισάγει την καταπίεση στο οικοσύστημα και κατά συνέπεια στην κοινωνία. Και σχεδόν ταυτόχρονα έχουμε και την πρώτη μαρτυρία πολέμου και την έναρξη και της ανθρώπινης δουλείας. Έτσι ξεκινάει αυτό που θα ονομάζαμε Περίοδος της Καταπίεσης αφού έκτοτε έχουμε την αναπαραγωγή του ΣτΚ με διάφορες μορφές: δουλοκτητικό, φεουδαρχικό, και στην τρέχουσα συγκυρία καπιταλιστικό.

Επομένως ο τερματισμός της καταπίεσης των ζώων είναι το ζήτημα κλειδί για τον τερματισμό της καταπίεσης και των ανθρώπων. Είναι η ρίζα του προβλήματος αφού σε αυτήν έχει επενδύσει το ΣτΚ για να διαφημίζει και να προωθεί την "αρχή λειτουργίας" του, συγκαλύπτοντάς την ως κάλυψη των αναγκών και των εξίσου καταπιεζομένων ανθρώπων.



** Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις (PSYOP, PSYOPS=Psychological Operations) είναι τεχνικές που χρησιμοποιούνται από τις στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις για να επηρεάσουν το σύστημα αξιών και πεποιθήσεων ενός συγκεκριμένου κοινού-στόχου, τα συναισθήματα, τα κίνητρα, την λογική, και την συμπεριφορά του. Οι συγκεκριμένοι στόχοι μπορούν να είναι κυβερνήσεις, οργανώσεις, ομάδες, και άτομα. Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται προκειμένου να αποσπαστούν ομολογίες, ή να ενισχυθούν στάσεις και συμπεριφορές που θα είναι ευνοϊκές για τους στόχους αυτών που διενεργούν αυτές τις επιχειρήσεις. Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις συνδυάζονται μερικές φορές με τις λεγόμενες μαύρες επιχειρήσεις (black operations) ή την τακτική της παραπλανητικής σημαίας (false flag operations)****.


*** Μια μαύρη επιχείρηση (black operation) είναι μια μυστική επιχείρηση που εμπεριέχει δραστηριότητες ιδιαίτερα παράνομες και συχνά έξω από την καθιερωμένο στρατιωτικό πρωτόκολλο ή ακόμα και ενάντια στο νόμο.

Οι αποστολές Μαύρων επιχειρήσεων συχνά εμπίπτουν στην κατηγορία της αληθοφανούς δυνατότητας άρνησης, στην οποία δεν υπάρχει ανάληψη ευθύνης για τη δράση. Ή μπορεί να χρησιμοποιείται μια επιχείρηση παραπλανητικής σημαίας για να δώσει την εντύπωση ότι κάποιος άλλος ήταν υπεύθυνος, ή - πολύ συχνά – οι μαύρες επιχειρήσεις έχουν έτσι σκηνοθετηθεί ώστε να είναι σε θέση να κρύψουν το γεγονός ότι συνέβησαν. Οι Μαύρες στρατιωτικές επιχειρήσεις, ή παραστρατιωτικές επιχειρήσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν από διάφορες μυστικές υπηρεσίες για να επιτευχθεί ένας ασυνήθιστα ευαίσθητος στόχος και μπορούν να περιλαμβάνουν πράγματα όπως δολοφονία, σαμποτάζ, εκβιασμό, κατασκοπεία των συμμάχων χωρών ή των ίδιων των πολιτών ενός κράτους, απαγωγή, υποστήριξη κινημάτων αντίστασης, βασανιστήρια, τη χρήση απάτης για την απόκτηση κεφαλαίων, την χρήση παιδιών στρατιωτών, τον πειραματισμό με ανθρώπους, το λαθρεμπόριο, και επιχειρήσεις παραπλανητικής σημαίας, μεταξύ άλλων. (http://en.wikipedia.org/wiki/Black_operation)



**** Οι επιχειρήσεις παραπλανητικής σημαίας (False flag ή και Black Flag) είναι μυστικές επιχειρήσεις που αποβλέπουν στο να παραπλανήσουν το κοινό κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτές οι πράξεις να φαίνονται ότι έγιναν από άλλους. Ο όρος προέρχεται από την στρατιωτική ιδέα της πτήσης με ψευδή χρώματα, δηλαδή με σημαία άλλης χώρας από αυτήν που ανήκει κάποιος. Οι επιχειρήσεις παραπλανητικής σημαίας δεν περιορίζονται στον πόλεμο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε καιρό ειρήνης.