Κάνοντας τη σύνδεση

Το 2007 η έννοια της αειφορίας να έλθει στο επίκεντρο της σκέψης μας και της ζωής μας!

Η αειφορία ή αλλιώς βιωσιμότητα είναι μια εγγενής διαδικασία της Φύσης.

Το πρόθεμα αεί(πάντα) αναφέρεται στην ικανότητα της ως ένα ενιαίο και γενικό σύστημα να παρέχει συνεχώς τις συνθήκες που εξασφαλίζουν τη ζωή, όχι μόνο του ανθρώπου αλλά και των εκατομμυρίων ειδών του πλανήτη μέσω της αέναης επανάληψης του κύκλου των φυσικών και βιολογικών φαινομένων.

Σήμερα αυτή η ικανότητα έχει διαταραχτεί και παρεμποδιστεί δραματικά και συνεχώς δυσχαιρένεται από τη τεράστιας κλίμακας επίδραση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Η ανελέητη και αλόγιστη αυτή επίθεση στην αειφορία που ο αντίκτυπος της άρχισε να γίνεται αισθητός από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, στην εποχή μας έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις.

Με τις σημερινές δυνατότητες και πρακτικές της εκτεταμένης ρύπανσης και μαζικής καταστροφής του Πλανήτη δημιουργούμε τις προυποθέσεις για το ξαφνικό και βίαιο τέλος της αειφορίας.

Είναι πασιφανές πλέον ότι η Φύση με τεράστια δυσκολία και αβεβαιότητα παρέχει τις συνθήκες ζωής και επιβίωσης για εμάς και τα υπόλοιπα είδη και το αεί της αειφορίας φαίνεται να έχει ημερομηνία λήξης.

Όμως όσο ζοφερή κι αν είναι η κατάσταση, υπάρχει ακόμα ελπίδα σωτηρίας αρκεί να σταματήσουμε για μια στιγμή και να αναλογιστούμε:

- Πού πάμε και ποιός είναι ο ρόλος του καθενός μας σ’αυτές τις εξελίξεις;

- Πώς θα είναι ο πλανήτης μας στο άμεσο μέλλον, σε 10 και 20 χρόνια από τώρα; Θα μπορεί άραγε να υποστηρίξει τη ζωή ή θα έχει οδηγηθεί σταδιακά σε μαρασμό;

- Εμείς τι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει και δεν το κάναμε, συντελώντας έτσι στη πιο γρήγορη έκβαση των αρνητικών γεγονότων;

Τότε ίσως μας περάσει από το μυαλό η μεγάλη αλήθεια:

Ότι εμείς και μόνο εμείς, ο καθένας από εμάς, μπορούμε μέσα από τις επιλογές μας να κάνουμε το πλανήτη μας καλύτερο και να εγγυηθούμε την αειφορία του και τη βιωσιμότητα του.

Δεν χρειάζεται να περιμένουμε καμμιά τεχνολογία να μας σώσει, αφού αυτό που είναι απόλυτη προτεραιότητα είναι να μάθουμε να ζούμε με ολιγαρκεία, εγκράτεια και μέτρο.

Επίσης δεν χρειάζεται να εκλιπαρούμε κάποιους με συμφέροντα να αποκτήσουν οικολογικές ευαισθησίες αλλά ούτε και να περιμένουμε μέτρα από την εξουσία, γιατι αυτά θα είναι πολύ δειλά και πολύ κατώτερα των περιστάσεων.

Τα μέτρα πρέπει να ληφθούν από εμάς τους ίδιους που πρέπει να αναδειχθούμε σε ηγέτες υπεράσπισης της αειφορίας και τους οποίους θα αναγκαστεί να ακολουθήσει η σημερινή οικονομική ελιτ της εξουσίας με τις αντι-βιώσιμες επιλογές της.

Η προσέγγιση για να το κάνουμε αυτό είναι απλή και εφικτή:

Το μόνο που χρειάζεται είναι να αλλάξουμε τις καθημερινές μας συνήθειες προς μια πιο πράσινη, φιλική στο περιβάλλον κατεύθυνση, διασφαλίζοντας την αειφορία και στέλνοντας το μήνυμα σε όσους επιμένουν αντι-οικολογικά .

Το σημαντικό είναι να σκεπτόμαστε,να αναλύουμε και να επανεκτιμούμε κάθε μας συνήθεια ή επιλογή και να αναλαμβάνουμε τη πρόκληση να τη κάνουμε βιώσιμη και αειφόρο, γιατι μη ξεχνάμε ότι η ιδέα της αειφορίας/βιωσιμότητας είναι πρώτα και κύρια μια επίκληση στη λογική μας και μια έκκληση να αντιληφθούμε τη κατάσταση μας και να κάνουμε κάτι γι αυτό.

Και δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο να αναφέρω πρακτικές συμβουλές και βήματα που θα μπορούσαμε να κάνουμε στη κατεύθυνση της βιωσιμότητας γιατι σ’αυτό το μπλογκ αλλά και σε πολλά άλλα σάιτ στο διαδίκτυο υπάρχει πληθώρα αξιόλογων προσεγγίσεων στο θέμα.

Αυτό που τελικά μετράει είναι η επίγνωση του θέματος και η τοποθέτηση του στο επίκεντρο της σκέψης μας και της ζωής μας.

Αν γίνει αυτό θα βρεθούν και οι τρόποι και θα γίνουν τα βήματα προς αυτή τη κατεύθυνση.