1η Νοέμβρη: μια ημέρα αφιερωμένη στην ειρηνική διατροφή

Η 1η Νοέμβρη ως ημέρα αφιερωμένη στην ειρηνική διατροφή και στον veganism (περιεκτική δικαιοσύνη) φωτίζει το τραγικό παράδοξο της συγκυρίας μας: στη Γη, σ’ αυτό το Μητρικό οικοσύστημα που μας έτυχε να υπάρχουμε και να ζούμε, το μοναδικό που δημιούργησε, φιλοξενεί και εξελίσσει ζωή, το ανθρώπινο είδος δυσεκπαιδεύτηκε να ζει με απόλυτη περιφρόνηση για την αξία της ζωής. Επιπλέον η ημέρα συμβολικά παραπέμπει και εστιάζει σε όλα αυτά που τώρα λείπουν τραγικά από το κόσμο μας: την αλήθεια, την ειρήνη και την δικαιοσύνη για όλους τους αισθανόμενους τις οποίες οφείλουμε να αποκαταστήσουμε και να τιμήσουμε ως τρόπο ζωής μας.

Η επίσημη διατύπωση του veganism τον Νοέμβρη του 1944 από τον Donald Watson και τους συν αυτώ αποτελεί την κορυφαία στιγμή-σταθμό στην συνειδητότητα και στην επίγνωση του ανθρώπινου είδους: είναι η στιγμή που ο άνθρωπος κατανοεί ότι ζει μέσα στο σπήλαιο-φυλακή του Πλάτωνα, μέσα στο ημίφως αυθαίρετων και λανθασμένων αντιλήψεων και έτσι επιτέλους κάνει το βήμα προς την έξοδο του σπηλαίου, προς την πραγματικότητα του ζωογόνου και λυτρωτικού φωτός που τον περιμένει εκεί.

Ουσιαστικά, η διατύπωση μιας φιλοσοφίας μη εκμετάλλευσης των ζώων προκύπτει ως το δίκαιο και λογικό συμπέρασμα του απολογισμού του ανθρώπου για την πορεία παρέκκλισης που ακολουθεί από την αποφράδα εκείνη συγκυρία της «εξημέρωσης» των ζώων (κυριολεκτικά της υποταγής και υποδούλωσής τους στα συμφέροντα ενός αποσυνδεμένου από το οικοσύστημα και από τον πραγματικό εαυτό του ανθρώπου). Μια πορεία που προκλητικά συνεχίζεται ως σήμερα (δηλαδή για τα τελευταία 10 χιλιάδες χρόνια) ενώ ευφημιστικά αποκαλείται και ως περίοδος του «πολιτισμού».

Η συνειδητοποίηση που ήρθε κατόπιν μακράς περισυλλογής αιώνων (ξεκινώντας από τον Πυθαγόρα και άλλους διανοητές) οδήγησε στη θέσπιση 3 καίριων στόχων ώστε να κλείσει για πάντα το μαύρο κεφάλαιο της «εξημέρωσης» των ζώων (της τελευταίας δουλείας στη Γη) και να διασφαλιστεί ότι πλέον δεν θα ξαναυπάρξει οπισθοδρόμηση και παρέκκλιση σε περιόδους βίας, αδικίας και καταπίεσης που προκλητικά περιφέρονται ως «πολιτισμός».

Οι στόχοι είναι οι εξής:

- ο τερματισμός της εκμετάλλευσης των ζώων

- να διαφυλαχτεί ένα υγιές και εύφορο χώμα και φυτικό βασίλειο

- να γίνεται μια ορθολογική,  δίκαιη και αειφόρος χρήση των γήινων φυσικών πόρων

Αυτές οι 3 γραμμές συμπυκνώνουν ένα κώδικα αρμονικής ύπαρξης του ανθρώπου μέσα στο Μητρικό οικοσύστημα και ουσιαστικά πρόκειται για βασικούς νόμους-προϋποθέσεις που τίθενται από την ίδια τη Φύση ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια του είδους μας αλλά και όλων των άλλων ειδών. Είναι 3 γραμμές όπου κωδικοποιείται όλη η Σοφία της Φύσης ως σχέδιο διαβίωσης του ανθρώπου με βάση την ελευθερία και τις άλλες αξίες που υπάρχουν εξ ορισμού στο οικοσύστημα και που θα πρέπει να ακολουθούνται και από τον άνθρωπο.

Δυστυχώς όμως κανένας από αυτούς τους στόχους δεν υπηρετείται στη τρέχουσα δομή της καταπίεσης. Αντίθετα αυτοί οι στόχοι-φυσικοί νόμοι καταπατώνται συστηματικά και βάναυσα παρασύροντας την ανθρωπότητα και τον πλανήτη σε ένα σπιράλ εντεινόμενης παρακμής που όπως όλα δείχνουν θα κλείσει με το πλήρες μπλοκάρισμα του Μητρικού οικοσυστήματος και την αδυναμία του να στηρίξει τη ζωή.

Έτσι η ειρηνική διατροφική και ο veganism πέρα από φορείς αξιών αποκτούν και μια επιπλέον σημαντική διάσταση: αυτή της προειδοποίησης για τον επερχόμενο κίνδυνο (ο οποίος είναι ήδη ορατός στην πλειοψηφία) ως αποτέλεσμα του εγκλωβισμού σε μια γενικευμένη πλάνη που αγκαλιάζει όλες τις πτυχές της ζωής μας και η οποία συμφέρει μόνο την τρέχουσα δομή της καταπίεσης.

Η γενικευμένη κρίση που βιώνει ο πλανήτης δεν προέκυψε τυχαία αλλά εξ αιτίας της μαζικής συμμόρφωσης της ανθρωπότητας σε ένα εφήμερο (με τα μέτρα του πλανήτη) και αμοραλιστικό σύστημα που μας κόβει διαρκώς τις ρίζες και τη σύνδεση με την Μητέρα Φύση και τη Σοφία της.

Και η ανεκτίμητη αξία της ειρηνικής διατροφικής και του veganism είναι ότι μας απευθύνουν το καίριο κάλεσμα να κάνουμε ξανά και μόνιμα τη σύνδεση με όλα αυτά που ορίζουν τον άνθρωπο: με το Μητρικό οικοσύστημα μέσα στο οποίο υπάρχουμε, με την αισθανόμενη ζωή που μας περιβάλλει και με τον αισθανόμενο άνθρωπο που υπάρχει μέσα μας.