26 May 2013

Ντοκιμαντέρ «Σπόροι της Ελευθερίας»


Ένα ντοκιμαντέρ που μας αφορά όλους το οποίο φέρνει στο προσκήνιο έναν λυσσαλέο παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για πάνω από δύο δεκαετίες.

Είναι ο πόλεμος της νέας τάξης (μέσω των εταιριών βιοτεχνολογίας) να υφαρπάξει ύπουλα και δόλια τους φυσικούς, ντόπιους σπόρους και να τους υποκαταστήσει με γενετικά τροποποιημένους ώστε να φέρει σε πέρας το κακόβουλο σχέδιο της: αυτό του μαζικού αποπληθυσμού της Γης μέσω της χορήγησης αλλοιωμένης, τοξικής, θρεπτικά νεκρής ύλης που έχει το θράσος να αποκαλεί τροφή.

Όπως διαπιστώνει το ντοκιμαντέρ η ιστορία των σπόρων έχει γίνει μια ιστορία απώλειας, έλεγχου, εξάρτησης και χρέους. Γράφεται από εκείνους που θέλουν να κάνουν τεράστια κέρδη από το σύστημα διατροφής μας, ανεξάρτητα από το πραγματικό κόστος στην βιοποικιλότητα, στους ανθρώπους και στο οικοσύστημα.

Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε την ιστορία.

Ένα ντοκιμαντέρ-σταθμός από το Ίδρυμα Gaia

Αφήγηση από τον ηθοποιό Jeremy Irons.

Διάρκεια: 30 λεπτά

Με ελληνικούς υπότιτλους

Περισσότερα για την ντοκιμαντέρ

Το ντοκιμαντέρ «Σπόροι της Ελευθερίας» καταγράφει την ιστορία των σπόρων από τη θέση τους στην καρδιά των παραδοσιακών, πλούσιων σε πολυμορφία γεωργικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο, έως την μετατροπή τους σε ένα ισχυρό εμπόρευμα, το οποίο χρησιμοποιείται για να μονοπωλήσει το παγκόσμιο σύστημα τροφίμων.

Η ταινία αναδεικνύει το βαθμό στον οποίο η αγρο-βιομηχανία, και ιδίως οι γενετικά τροποποιημένοι(ΓΤ) σπόροι έχουν επηρεάσει την τεράστια αγρο-βιοποικιλότητα η οποία εξελίχθηκε από τους αγρότες και τις κοινότητες σε όλο τον κόσμο, από την αρχή της γεωργίας.

Το ντοκιμαντέρ «Σπόροι της Ελευθερίας» επιδιώκει να αμφισβητήσει το δόγμα (που προωθείται από το λόμπι υπέρ των ΓΤΟ) ότι η μεγάλης κλίμακας, βιομηχανική γεωργία είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να θρέψουμε τον κόσμο. Καταγράφοντας την ιστορία των σπόρων γίνεται φανερό πώς τα σχέδια των εταιριών έχουν οδηγήσει στην εξαγορά των σπόρων, προκειμένου να κάνουν τεράστια κέρδη και να πάρουν τον έλεγχο του παγκόσμιου επισιτιστικού συστήματος.

Μέσα από συνεντεύξεις με κορυφαίους διεθνείς ειδικούς, που περιλαμβάνουν τους Δρ Vandana Shiva και Henk Hobbelink, πολιτικές προσωπικότητες της Βρετανίας όπως οι βουλευτές Zac Goldsmith και Caroline Lucas, και μέσα από τις φωνές ενός αριθμού αφρικανών αγροτών, η ταινία αναδεικνύει το πώς η απώλεια των ντόπιων σπόρων πηγαίνει χέρι-χέρι με την απώλεια της βιοποικιλότητας και των σχετικών γνώσεων, την απώλεια των πολιτιστικών παραδόσεων και πρακτικών, την απώλεια των μέσων διαβίωσης και την απώλεια της διατροφικής κυριαρχίας.

Η πίεση από τα συμφέροντα της αγρο-βιομηχανίας μεγαλώνει και απειλεί να τερματίσει την ποικιλότητα των προσαρμοσμένων στο τοπικό επίπεδο και ανθεκτικών, θρεπτικών σπόρων που αναπαράγονται από τους μικρής κλίμακας αγρότες για χιλιετίες.

Σχεδόν το μισό της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων 
προέρχεται από μικρής κλίμακας αγρότες

Το ντοκιμαντέρ «Σπόροι της Ελευθερίας» επιδιώκει να δώσει φωνή στον παγκόσμιο Νότο, καθώς και στους γεωργούς και στις κοινότητες που είναι τώρα οι πιο ευάλωτοι στο εταιρικό (και συχνά κυβερνητικό) σχέδιο της έγκρισης των γενετικά τροποποιημένων σπόρων. Η Αφρική είναι πλέον ένας πρωταρχικός στόχος για τη βιομηχανία των ΓΤΟ. Στις 18 Μάη 2012 τόσο Syngenta όσο και η Monsanto (οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες γενετικά τροποποιημένων σπόρων) εξέδωσαν δελτίο τύπου όπου δηλώνουν την πρόθεσή τους να κυριαρχήσουν στην γεωργία της Αφρικής, επενδύοντας 1.000.000.000 δολάρια και $ 50 εκατ. αντίστοιχα.

Παρά την προπαγάνδα, το 2008, η έκθεση της Διεθνούς Αξιολόγησης της Γεωργικής Επιστήμης και Τεχνολογίας για την Ανάπτυξη (IAASTD) (μια μελέτη πάνω από 400 επιστημόνων από όλο τον κόσμο) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αγρο-οικολογικές γεωργικές πρακτικές θα διαμορφώσουν το μέλλον της γεωργίας, και ότι οι αγρότες έχουν έξυπνα καλλιεργήσει τους δικούς τους προσαρμοσμένους στις τοπικές συνθήκες, ανθεκτικούς σπόρους για χιλιετίες.

Μια έκθεση από την ομάδα ETC το 2009 έδειξε ότι οι μικρής κλίμακας αγρότες θρέφουν το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού [1].

Οι συντελεστές της ταινίας καλούν τους αγρότες και τους καταναλωτές σε όλο τον κόσμο να ενώσουν τις δυνάμεις τους με το αυξανόμενο παγκόσμιο κίνημα που προωθεί την επισιτιστική κυριαρχία - το δικαίωμα και την ευθύνη να διατηρήσουμε τις ποικίλες και τις πολιτισμικά κατάλληλες, οικολογικά προσαρμοσμένες και ηθικά παραγόμενες τροφές μας.

............


[1] Peasants feed the world today (ETC, 2009) 










19 May 2013

Δράση ενάντια στην ΜΟΝΣΑΝΤΟ


Αυτό το Σάββατο 25 Μαίου έχει οριστεί ως παγκόσμια ημέρα δράσης ενάντια στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (μεταλλαγμένα), στην βιοτεχνολογία και στις εταιρείες που την προωθούν.

Στην Ελλάδα η διαμαρτυρία θα γίνει στο Σύνταγμα στις 6 το απόγευμα.

Η ιστοσελίδα της δράσης:


 ...........

Ανάλυση βρίσκει το Γ.Τ. καλαμπόκι της Monsanto διατροφικά νεκρό, ιδιαίτερα τοξικό

του Mike Barrett, Natural Society


Είναι το ΓΤΟ καλαμπόκι διατροφικά ισοδύναμο με το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι; Η Monsanto θα σας πει, η απάντηση είναι ένα μεγάλο «ναι», αλλά η πραγματική απάντηση είναι απολύτως όχι. Και η απλή πραγματικότητα είναι ότι συνεχίζουν να μας εξαπατούν με την κραυγαλέα παραπληροφόρηση τους. Στην πραγματικότητα, μια θρεπτική ανάλυση του γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού που έγινε το 2012 διαπίστωσε ότι το ΓΤ καλαμπόκι στερείται βιταμινών και θρεπτικών συστατικών σε σύγκριση με το μη-ΓΤ καλαμπόκι, αλλά η γενετική τροποποίηση ενέχει επίσης πολυάριθμους κινδύνους για την υγεία λόγω της εξαιρετικά υψηλής τοξικότητας.

Με την πρόσφατη ψήφιση του νόμου Προστασίας της Monsanto, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι μέγα εταιρείες όπως η Monsanto είναι σε θέση να ασκούν τόση δύναμη ώστε να ξεπερνούν ακόμη και αυτή της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Η νέα νομοθεσία παρέχει στην Monsanto νομική προστασία έναντι στα ομοσπονδιακά δικαστήρια με το να απαγορεύει κάθε εκκρεμούσα αναθεώρηση των επικίνδυνων ΓΤ καλλιεργειών. Είναι ειρωνικό να βλέπουμε την ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου μπροστά στις συνεχείς αποκαλύψεις για τους κινδύνους των ΓΤΟ.


Το μη ΓΤΟ καλαμπόκι είναι 20 φορές πλουσιότερο διατροφικά από το ΓΤΟ καλαμπόκι

Η έκθεση του 2012, με τίτλο 2012 Διατροφική Ανάλυση: Σύγκριση του ΓΤΟ καλαμποκιού με το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι, βρήκε πολλές ανησυχητικές και σημαντικές διαφορές μεταξύ του ΓΤΟ και του μη ΓΤΟ καλαμποκιού, καμία εκ των οποίων δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη. Πρώτον, η έκθεση διαπίστωσε ότι το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι έχει πολύ περισσότερο ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, κάλιο, σίδηρο και ψευδάργυρο.

• Το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 6130 ppm ασβεστίου, ενώ το ΓΤΟ καλαμποκιού έχει 14
– το μη ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 437 φορές περισσότερο ασβέστιο.

• Το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 113 ppm μαγνησίου, ενώ το ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 2
– το μη ΓΤΟ καλαμπόκι έχει περίπου 56 φορές περισσότερο μαγνήσιο.

• Το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 113 ppm καλίου, ενώ το ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 7
– το μη ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 16 φορές περισσότερο κάλιο.

• Το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 14 ppm μαγγανίου, ενώ το ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 2
– το μη ΓΤΟ καλαμπόκι έχει 7 φορές περισσότερο μαγγάνιο.

Όσον αφορά την περιεκτικότητα σε ενέργεια, το μη ΓΤΟ καλαμπόκι βρέθηκε να «εκπέμπει 3.400 φορές περισσότερη ενέργεια ανά γραμμάριο, ανά δευτερόλεπτο σε σχέση με το ΓΤΟ καλαμπόκι», όπως αναφέρθηκε από το NaturalNews. Συνολικά, η έρευνα διαπίστωσε ότι το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι είναι 20 φορές πιο πλούσιο σε διατροφή, ενέργεια και πρωτεΐνη σε σύγκριση με το ΓΤΟ καλαμπόκι.
Εικόνα από www.momsacrossamerica.com.

Το ΓΤΟ καλαμπόκι βρέθηκε επίσης να είναι ιδιαίτερα τοξικό

Όπως ήταν αναμενόμενο, η έκθεση διαπίστωσε αυτό που πολλοί από εμάς ήδη γνωρίζουν - ότι το ΓΤΟ καλαμπόκι είναι ιδιαίτερα τοξικό. Ενώ το μη-ΓΤΟ καλαμπόκι βρέθηκε να είναι απαλλαγμένο από χλωρίδια, φορμαλδεΰδη, glyphosate (ενεργό συστατικό στο Roundup, το πιο καλοπουλημένο ζιζανιοκτόνο της Monsanto), και άλλες τοξικές ουσίες, το ΓΤΟ καλαμπόκι είναι γεμάτο με αυτές τις τοξίνες.

Με βάση τους κανονισμούς της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος, το μέγιστο ποσό glyphosate που επιτρέπεται στο πόσιμο νερό είναι 700 μέρη ανά δισεκατομμύριο, που ισοδυναμεί με 0,7 ppm. Το ποσό αυτό είναι ένα καθορισμένο «επίπεδο προστασίας με βάση την καλύτερη διαθέσιμη επιστήμη για να προληφθούν πιθανά προβλήματα υγείας». Η Ευρώπη επιτρέπει ακόμα λιγότερο glyphosate στο νερό, 0.2 ppm. Η έκθεση διαπίστωσε ότι το ΓΤΟ καλαμπόκι περιέχει 13 ppm - αυτό είναι 18.5 φορές παραπάνω από το «ασφαλές ποσό» που ορίζει η EPA.

Ομοίως, το ΓΤΟ καλαμπόκι περιέχει ανησυχητικά επίπεδα της τοξικής φορμαλδεΰδης, στα 200 ppm. Σύμφωνα με τον Δρ Don Huber, έναν διακεκριμένο ειδικό στους ΓΤΟ, τουλάχιστον μία μελέτη έχει διαπιστώσει ότι 0,97 ppm κατάποσης φορμαλδεΰδης ήταν τοξικά για τα ζώα. Το ΓΤΟ καλαμπόκι βρέθηκε να περιέχει 200 ​​φορές περισσότερη φορμαλδεΰδη από αυτό το «μέγιστο» ποσό ασφάλειας.
Εικόνα από www.momsacrossamerica.com.

Γίγαντες της βιοτεχνολογίας όπως η Monsanto πιάνονται να ψεύδονται ξανά

Η Monsanto ισχυρίζεται εδώ και χρόνια ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι ισοδύναμα ή ακόμα και υψηλότερης ποιότητας από τα μη-ΓΤΟ, αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Πολυάριθμες μελέτες μας έχουν δείξει τους κινδύνους των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, όπως το ΓΤΟ καλαμπόκι, μαζί με τους κινδύνους της υπερβολικής ποσότητας φυτοφαρμάκων που συνοδεύουν τις ΓΤΟ καλλιέργειες. Αυτή η έκθεση του 2012 μας υπενθυμίζει για άλλη μια φορά ότι οι εταιρείες όπως η Monsanto απλά δεν μπορεί να είναι αξιόπιστες, και ότι η εταιρεία θα συνεχίσει τους ψευδείς ισχυρισμούς μέχρι τέλους, προκειμένου να επωφεληθεί και σταδιακά να τροποποιήσει γενετικά τον κόσμο.

.............

Χρήσιμες ειδήσεις των τελευταίων ημερών για τους ΓΤΟ
















Σάτυρα για την μονσάντο
(Ελληνικοί υπότιτλοι)









12 May 2013

Πότε θα αντιδράσουμε στο μέγιστο σκάνδαλο που λέγεται απαξίωση της ζωής


Μέσα στις δραματικές συνθήκες που έχει φτάσει να ζει η ανθρωπότητα και οι οποίες κάθε μέρα μεταβάλλονται ραγδαία προς το χειρότερο, ένα πράγμα προβάλει πλέον ολοφάνερα: αυτό που ζούμε είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο, είναι το μέγιστο σκάνδαλο που λέγεται απαξίωση της ζωής. Οτιδήποτε συμβαίνει μέσα στο τρέχον σύστημα φωνάζει απροκάλυπτα ότι η ζωή δεν έχει καμιά αξία και αυτό το μήνυμα μας σερβίρεται ωμά και κατάμουτρα κάθε μέρα.

Αυτοί που δόλια βρέθηκαν σε θέση ελέγχου των κοινωνιών και της ανθρωπότητας και ο μηχανισμός εξουσίας τους ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την διατήρηση του στάτους κβο των προνομίων που βίαια υφάρπαξαν. Ειδικότερα στην τρέχουσα συγκυρία αυτό γίνεται με κάθε τρόπο που υπάρχει στην διάθεσή τους και με την απροκάλυπτη εχθρότητα και καταπίεση ενάντια στη ζωή, ανθρώπινη και μη ανθρώπινη.

Όλα τα επιμέρους σκάνδαλα που ξεσπούν ασταμάτητα και χωρίς τελειωμό σε κάθε πτυχή της ζωής μας προέρχονται από αυτό το βασικό σκάνδαλο της απαξίωσης της ζωής. Και φυσικά όλα τα σκάνδαλα είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να ενισχύουν συνεχώς αυτό το μέγιστο σκάνδαλο που θέλει την ζωή χωρίς αξία ενώ στην θέση της να προτάσσονται ως αξία τα αντιδραστικά δόγματα αυτού του συστήματος.

Έτσι για παράδειγμα η ανθρωπότητα ωθείται στο αρρωστημένο σκεπτικό που θέλει το ψευδο-χρέος, την «οικονομία», τις τράπεζες, κλπ να είναι πιο σημαντικά από την ζωή των ανθρώπων με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι έχουν ωθηθεί να πιστεύουν ότι το μοντέλο τροφής που τους έχει επιβληθεί είναι πιο σημαντικό από την ζωή των μη ανθρώπινων ζώων.

Εξ ου και η μετάβαση σε μια απόλυτα ανώμαλη, ανεξέλεγκτη και εχθρική διατροφική δυστοπία που συνεχίζεται ακάθεκτη. Η τροφή έχει πλέον φτάσει στον οργουελικό αντίποδα του να είναι μη τροφή. Είναι κάτι εντελώς ξένο και απομακρύνεται συνεχώς από αυτό που είναι συμβατό με την ανθρώπινη πεπτική ανατομία, με τις θεμελιώδεις αξίες και την ηθική αλλά και τους νόμους του οικοσυστήματος. Πρόκειται για έναν χώρο απέραντα βρώμικο όπου η μια ανωμαλία διαδέχεται την άλλη και το ένα σκάνδαλο το άλλο, με τελευταίο αυτό με το κρέας αλόγου. 

Τα πάντα επιβάλλονται από τα πάνω, από ένα σύστημα αντιδραστικό που προς στιγμήν φαίνεται να παίζει στο γήπεδό του και να μας επιβάλει ότι θέλει. Και αν ο χώρος της πολιτικής είναι μια φορά βρώμικος, ο χώρος της διατροφής είναι πολλές φορές περισσότερο. Το διατροφικό πεδίο μακριά από τον κοινωνικό έλεγχο βουλιάζει ασταμάτητα στον δυσώδη βούρκο του ολοκληρωτισμού όπως άλλωστε βουλιάζει και κάθε άλλη πτυχή της ζωής μας για την οποία μας αφαιρέθηκε η δυνατότητα να έχουμε λόγο. Έτσι τα μεταλλαγμένα είναι παντού σε μια Ευρώπη που οι πολίτες είναι σαφώς ενάντια τους ενώ ο διατροφικός κώδικας ύπουλα προωθείται για να μας αφαιρέσει και το τελευταίο δικαίωμα στην πραγματική τροφή.


Σε αυτή την καταστροφική πορεία δίνουν το παλμό και την καθοδηγούν τα λεγόμενα ζωικά «προϊόντα» αφού αυτά μπορεί να παρουσιάζονται ως η κάλυψη της ανάγκης της τροφής αλλά στην πραγματικότητα σημαίνουν ένα και μόνο πράγμα: την απαξίωση της ζωής των μη ανθρώπινων ζώων (και κατ’ επέκταση και του ανθρώπου). Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με την ρίζα του σκανδάλου και την πρωτογενή παραγωγή της αντίληψης που απαξιώνει την ζωή. Εν συνεχεία μέσα από τον σκόπιμο κορεσμό της κοινωνίας με ζωικά «προϊόντα», με το να βρίσκονται παντού και με το να έχουν επιβληθεί ως «αναγκαία» και «απαραίτητα», λειτουργούν ως το ζωντανό παράδειγμα της απαξίωσης της ζωής που διαβρώνει και αλώνει την συλλογική συνείδηση. Και τελικά καταλήγει να επιτρέπει την ίδια απαξίωση και καταπίεση και για την ζωή των ανθρώπων.

Αλλά όσο η πηγή των σκανδάλων (η απαξίωση της ζωής που πρωτογενώς εισβάλει στην κοινωνία ως τροφή μέσα από την καταπίεση των ζώων) θα αφήνεται αδιαμφισβήτητη και στο απυρόβλητο, θα παράγει συνεχώς απαξίωση και αλλεπάλληλα σκάνδαλα. Και το ερώτημα είναι πότε ο καταναλωτής θα πάρει ανάποδες ώστε τελικά να καταρρεύσει η πίστη του σε αυτό το σύστημα.

Η «αγορά» των ζωικών όσο κραταιά και να δείχνει σήμερα και όσο και αν οι προβλέψεις της μιλούν για διπλασιασμό της «παραγωγής» μέχρι το 2020, είναι μια εύθραυστη αγορά που εύκολα θα μπορούσε να καταρρεύσει και να τιναχτεί στο αέρα. Η αγορά αυτή εξαρτάται από μια σειρά σκόπιμα ευνοϊκούς παράγοντες σήμερα, (όλους καλυπτόμενους με χρήματα του καταναλωτή όπως επιδοτήσεις, διαφήμιση, εκπαίδευση στρατιών «ειδικών» της εκμετάλλευσης ζώων με σκοπό την παραπληροφόρηση και την συμμετοχή του καταναλωτή σε αυτό το σύστημα, κλπ) αλλά τελικά εξαρτάται κυρίως από τον αβέβαιο και απρόβλεπτο ανθρώπινο παράγοντα που είναι ήδη αρκετά δυσαρεστημένος.

Έτσι σε ανύποπτο χρόνο η περίοδος του εφησυχασμένου καταναλωτή μπορεί να λήξει και μεθαύριο τα γούστα μπορεί να αλλάξουν και αυτός να αποσύρει την συναίνεσή του από αυτή την αγορά. Γιατί ο «πελάτης» της συγκεκριμένης «αγοράς» δεν είναι δεδομένος και δεν θα είναι πάντα πειθήνιος και ευκολόπιστος. Η τάση έχει ήδη αρχίσει να διαγράφεται και πολλοί, παρασυρόμενοι από τα σκάνδαλα και τον εμπαιγμό αλλά κυρίως από την ανάγκη να προστατέψουν την υγεία τους και την ζωή τους, αποσύρουν την στήριξη τους από αυτή την αγορά. Ο γίγαντας ξυπνάει και οι στατιστικές λένε ότι στις ΗΠΑ το 12,5% έχει πλέον μπει σε μια φυτική διατροφή.

Μέσα στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται αλλά και απέναντι στο υπάρχον σκηνικό που έχει ισοπεδώσει την αξία της ζωής, η vegan προσέγγιση και προοπτική είναι η μόνη φωνή πραγματικής αντίθεσης και η μόνη που αποκαθιστά στη πράξη την αξία της ζωής. Είναι η θρυαλλίδα που δημιουργεί σταδιακά την κρίσιμη μάζα η οποία θα τερματίσει το μέγιστο σκάνδαλο της απαξίωσης της ζωής και θα μας πάει στο επόμενο κεφάλαιο της ανθρώπινης εξέλιξης.

Η μεγαλύτερη απειλή για το σύστημα και τις «αγορές» του (με προεξάρχουσα αυτήν των «ζωικών προϊόντων») είναι η σύνδεση των αισθανόμενων εκ των οποίων ο ένας (άνθρωπος) τεχνητά στρέφεται εναντίον του άλλου (ζώα) και ο veganism αντιπροσωπεύει αυτή την σύνδεση και την επανασύνδεση. Μας ξεκαθαρίζει ότι αυτό που το σύστημα της καταπίεσης παρουσιάζει ως «αγορά», δεν είναι αγορά και ούτε πρόκειται για «πελάτες» ή «καταναλωτές». Μας δείχνει ότι σκόπιμα οι έννοιες συγχέονται αφού πρόκειται για ένα δουλεμπόριο στο οποίο οι «καταναλωτές» μετατρέπονται σε πιόνια που αποδέχονται τα προϊόντα εγκλήματος και της λεηλασίας της ζωής των μη ανθρώπινων ζώων μέσα σε ένα σκηνικό όπου η εκμετάλλευση ντύνεται ως αγορά και η καταπίεση μεταμφιέζεται ως κατανάλωση.


Το σύστημα βρίσκεται σε θέση αμυνόμενου και σε μια συνεχή μάχη ενάντια στην ευαισθητοποίηση, στην συνειδητοποίηση και στην επίγνωση που καραδοκούν στο μυαλό και στην καρδιά του καταναλωτή. Όμως τι να πρωτοκρύψει και τι να δικαιολογήσει, και για πόσο ακόμη;

Όταν υπάρξει συνείδηση του τι κάνουν οι άνθρωποι στην αισθανόμενη ζωή, τότε το παιχνίδι για την αγορά ζωικών θα έχει χαθεί. Ο μέχρι χθες πειθήνιος πελάτης είναι πλέον σε θέση να διαλευκάνει το άδικο και μακάβριο έγκλημα και να δει την πλήρη εικόνα. Ξαφνικά όλα τα διάσπαρτα, πολλαπλά, αποσπασματικά κομμάτια που υπάρχουν στα ράφια αυτής της «αγοράς» επανασυνδέονται στο ον από το οποίο προήλθαν: το γάλα, το κρέας, το καλλυντικό, το ρούχο, το παπούτσι και τόσα άλλα «προϊόντα», από λείψανα μιας ζωής που απαξιώθηκε συντίθενται πλέον συμβολικά και ξαναδημιουργούν την ζωή που άδικα χάθηκε σε ένα άλλο επίπεδο.

Είναι το βαθύτερο επίπεδο όπου όλη η σκευωρία της απαξίωσης της ζωής και του πως αυτή περνούσε από την εκμηδένιση της ζωής των μη ανθρώπινων ζώων έρχεται στο προσκήνιο. Και τότε ο καταναλωτής κατανοεί ότι πάνω απ’ όλα και ο ίδιος είναι φορέας αισθανόμενης ζωής. Είναι η στιγμή της βαθιάς κατανόησης ότι ο σεβασμός της ίδιας μας της ζωής περνάει από τον σεβασμό της ζωής των άλλων αισθανόμενων. Και τότε επιτακτικά διαισθάνεται το χρέος να υπερασπίσει την αξία της ζωής, κάθε ζωής, με το να βγει για πάντα από αυτή την «αγορά».