Τα εμβολιασμένα παιδιά ασθενούν έως και 500% περισσότερο από τα μη εμβολιασμένα παιδιά

Πηγή: NaturalNews

Οι υπόνοιες επιβεβαιώθηκαν για εκείνους που είναι δύσπιστοι όσον αφορά τον εμβολιασμό των παιδιών τους. Μια μεγάλη πρόσφατη μελέτη επιβεβαιώνει άλλες ανεξάρτητες μελέτες-έρευνες που σύγκριναν μη εμβολιασμένα παιδιά με εμβολιασμένα παιδιά.

Όλα δείχνουν ότι τα εμβολιασμένα παιδιά έχουν δύο έως πέντε φορές περισσότερο ασθένειες της παιδικής ηλικίας, νοσήματα, και αλλεργίες από τα μη εμβολιασμένα παιδιά.

Αρχικά, η πρόσφατη ακόμα συνεχιζόμενη μελέτη σύγκρινε τα παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί με την γερμανική εθνική έρευνα για την υγεία που διεξήχθη από την KiGGS στην οποία συμμετείχαν πάνω από 17.000 παιδιά μέχρι την ηλικία των 19. Αυτή η εν εξελίξει έρευνα-μελέτη ξεκίνησε από τον κλασικό ομοιοπαθητικό Andreas Bachmair.

Ωστόσο, η αμερικανική σύνδεση για την μελέτη του Bachmair μπορεί να βρεθεί στην ιστοσελίδα VaccineInjury.info η οποία έχει προσθέσει έναν σύνδεσμο για τους γονείς των εμβολιασμένων παιδιών να συμμετάσχουν στη μελέτη. Μέχρι στιγμής αυτή η εν εξελίξει έρευνα έχει επίσης πάνω από 11.000 συμμετέχοντες, κυρίως από τις ΗΠΑ. Άλλες μελέτες έχουν ερευνήσει μικρότερες ομάδες οικογενειών.

Ωστόσο, τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια. Φυσικά, καμία από αυτές τις μελέτες δεν προβλήθηκε από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Και καμία δεν χρηματοδοτήθηκε από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ή τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ή οποιαδήποτε εθνικό ή διεθνή οργανισμό για την υγεία ή κάποια ιατρική επαγγελματική ομάδα (http://healthimpactnews.com).

Δεν τολμούν να συγκρίνουν την υγεία των μη εμβολιασμένων παιδιών με τα εμβολιασμένα παιδιά αντικειμενικά και έτσι να ρισκάρουν να διαταράξουν την μανία τους για τους εμβολιασμούς. Η εστίαση για όλες τις μελέτες ήταν ως επί το πλείστον στις παιδικές ασθένειες που εμφανίζονται καθώς τα παιδιά ωριμάζουν.

Οι δραματικές, εξουθενωτικές, ή θανατηφόρες βλάβες από τα εμβόλια δεν ήταν η κύρια εστίαση αφού πάρα πολύ λίγες, 5% ή λιγότερες, στην πραγματικότητα αναφέρονται στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Βλαβών από Εμβόλια (VAERS) στις ΗΠΑ για διάφορους λόγους όπως:

* Είναι ένα περίπλοκο σύστημα που απαιτεί χρόνο από την πρακτική ενός γιατρού.

* Οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν τίποτα γι αυτό.

* Μόνο οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις που εμφανίζονται αμέσως μετά τους εμβολιασμούς λαμβάνονται υπόψη.

* Εφόσον το VAERS είναι προαιρετικό, οι περισσότεροι γιατροί δεν θέλουν να ενοχοποιήσουν τους εαυτούς τους με βλάβες από τους εμβολιασμούς και έτσι συντηρούν την άρνησή τους για τους κινδύνους των εμβολίων.

Κατά συνέπεια, ακόμη και οι πιο φοβερές παρενέργειες ελάχιστα αναγνωρίζονται, ενώ τα μακροπρόθεσμα αρνητικά θέματα υγείας που προκύπτουν από τα εμβόλια δεν θεωρούνται καν ότι σχετίζονται με αυτά.

Συνόψιση διαφορετικών μελετών

Οι ασθένειες της παιδικής ηλικίας που τέθηκαν συνήθως στους ερωτηθέντες από τις ανεξάρτητες έρευνες αφορούσαν το άσθμα, την επανεμφανιζόμενη αμυγδαλίτιδα, τη χρόνια βρογχίτιδα, την ιγμορίτιδα, τις αλλεργίες, το έκζεμα, τις μολύνσεις αυτιών, τον διαβήτη, τις διαταραχές του ύπνου, την ενούρηση, την δυσλεξία, τις ημικρανίες, την υπερκινητικότητα, την ΔΕΠ (διαταραχή Έλλειψης Προσοχής), την επιληψία, τη κατάθλιψη, και την πιο αργή ανάπτυξη του λόγου ή των κινητικών δεξιοτήτων.

Το 1992, μια ομάδα από την Νέα Ζηλανδία ονομαζόμενη «Εταιρεία Ενημέρωσης για την Ανοσοποίηση» (Immunization Awareness Society) ερεύνησε 245 οικογένειες με συνολικά 495 παιδιά. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε 226 εμβολιασμένα και 269 μη εμβολιασμένα. Ογδόντα ένα οικογένειες είχαν και εμβολιασμένα και μη εμβολιασμένα παιδιά.

Οι διαφορές ήταν δραματικές, με τα μη εμβολιασμένα παιδιά να έχουν πολύ λιγότερο ποσοστό των κοινών ασθενειών της παιδικής ηλικίας από τα εμβολιασμένα παιδιά.

(http://www.vaccineinjury.info/images/stories/ias1992study.pdf).

Από μια διαφορετική έρευνα στη πόλη Christchurch της Νέας Ζηλανδίας, μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια ή μετά το 1977, κανένα από τα μη εμβολιασμένα παιδιά δεν εκδήλωσε περιστατικά άσθματος, ενώ σχεδόν το 25% των εμβολιασμένων παιδιών υποβλήθηκαν σε θεραπεία για το άσθμα έως την ηλικία των 10 (http:// www.vaccineinjury.info/images/stories/ias1992study.pdf).

Πολλά από τα σχόλια των γονιών με μη εμβολιασμένα παιδιά στο VaccineInjury.info σχετικά με την συνεχιζόμενη έρευνα Bachmair αναφέρονταν στον κίνδυνο του εμβολιασμού και στο πως μπορεί να επιτευχθεί πραγματική ανοσία με φυσικά τρόπο (http://www.vaccineinjury.info).

Μια ανοσολόγος με διδακτορικό που έγραψε το βιβλίο «Η Αυταπάτη των Εμβολίων» (Vaccine Illusion), η Δρ Tetyana Obukhanych, έχει στραφεί ενάντια στο δόγμα της ιατρικής της εκπαίδευσης. Και υποστηρίζει ότι η αληθινή ανοσία σε κάθε ασθένεια δεν παρέχεται από τα εμβόλια αλλά από την έκθεση στη νόσο, είτε την κολλήσει κάποιος είτε όχι (http://www.vaccinationcouncil.org).

Ίσως η πιο άτυπη έρευνα σε επίπεδο οικογενειών που γίνεται τώρα είναι από τον Tim O'Shea, DC, συγγραφέα του βιβλίου «Ο Εμβολιασμός δεν είναι Ανοσοποίηση» (Vaccination is Not Immunization). Αυτός απλά ζητά από τους γονείς με μη εμβολιασμένα παιδιά να του στέλνουν e-mail με συγκρίσεις της υγείας των παιδιών τους με τα εμβολιασμένα παιδιά φιλικών οικογενειών που γνωρίζουν. Αυτό και πολλά άλλα είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του (http://www.thedoctorwithin.com).

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο αυτό:

http://healthimpactnews.com

http://www.vaccineinjury.info/images/stories/ias1992study.pdf

Συνδέσεις για συμμετοχή στην έρευνα Bachmair εδώ: http://www.vaccineinjury.info

http://www.vaccinationcouncil.org

http://www.thedoctorwithin.com

Ίσως ενδιαφέρει τους αναποφάσιστους: http://churnyourown.com/2011/11/28/vaccine-controversy/

Συνήθεις παρανοήσεις για την παγκόσμια θέρμανση

http://www.friendsofscience.org/index.php?id=3

Μύθος 1: Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνονται με ταχύ, πρωτοφανή ρυθμό.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Ακριβείς παρατηρήσεις από δορυφόρο, μπαλόνι και σε κορυφές βουνών που έγιναν τις τρεις τελευταίες δεκαετίες δεν έχουν δείξει καμία σημαντική αλλαγή στον μακροπρόθεσμο ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη. Οι μέσες τιμές ενδείξεων των σταθμών εδάφους δείχνουν μια ήπια αύξηση της θερμοκρασίας του 0,6 έως 0.8C κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100 ετών, η οποία είναι σαφώς εντός των φυσικών διακυμάνσεων που καταγράφονται κατά την τελευταία χιλιετία. Το δίκτυο επίγειων σταθμών υποφέρει από άνιση κατανομή σε όλο τον κόσμο. Οι σταθμοί βρίσκονται κατά προτίμηση σε αναπτυσσόμενες αστικές και βιομηχανικές περιοχές, οι οποίες παρουσιάζουν σημαντικά υψηλότερες ενδείξεις από εκείνες των παρακείμενων αγροτικών περιοχών. Δύο επιστημονικές ομάδες έχουν δείξει ότι η διόρθωση της ένδειξης θερμοκρασίας της επιφάνειας λόγω των επιπτώσεων της αστικής ανάπτυξης θα μείωνε στο μισό την τάση αύξησης της θερμοκρασίας στην ξηρά από το 1980.

Δεν έχει υπάρξει καταγραφή καταστροφικής αύξησης της θερμοκρασίας.

Μύθος 2: Η γραφική παράσταση που έχει την μορφή «ραβδί του χόκεϋ» αποδεικνύει ότι η γη έχει βιώσει μια σταθερή, πολύ σταδιακή μείωση της θερμοκρασίας για 1000 χρόνια, στη συνέχεια, πρόσφατα ξεκίνησε μια ξαφνική αύξηση.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Σημαντικές αλλαγές στο κλίμα έχουν συνεχώς συμβεί καθ’ όλη την διάρκεια του γεωλογικού χρόνου. Για παράδειγμα, η μεσαιωνική θερμή περίοδος, από περίπου το 1000 ως το 1200 μ.Χ. (όταν οι Βίκινγκς καλλιεργούσαν στην Γροιλανδία), ακολουθήθηκε από μια περίοδος γνωστή ως Μικρή Εποχή των Παγετώνων. Από τα τέλη του 17ου αιώνα η "μέση θερμοκρασία του πλανήτη" έχει αρχίσει να αυξάνεται με τον χαμηλό σταθερό ρυθμό που αναφέρθηκε παραπάνω. Αν και από το 1940 - 1970 οι θερμοκρασίες στην πραγματικότητα έπεσαν, οδηγώντας σε έναν παγκόσμιο τρόμο ψύξης.

Η γραφική παράσταση «ραβδί του χόκεϋ», η αγαπημένη αφίσα τόσο του IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change - Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή) του ΟΗΕ και του υπουργείου Περιβάλλοντος του Καναδά, αγνοεί τις ιστορικά καταγραμμένες κλιματικές μεταβολές, και έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι εσφαλμένη καθώς και στατιστικά αναξιόπιστη. Πρόκειται για μια κατασκεύασμα ηλεκτρονικών υπολογιστών και μάλιστα λανθασμένο.

Μύθος 3: Το ανθρώπινα παραγόμενο διοξείδιο του άνθρακα (CO₂) έχει αυξηθεί κατά τα τελευταία 100 χρόνια, προσθέτοντας στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, θερμαίνοντας έτσι τον πλανήτη.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα έχουν πράγματι αλλάξει για διάφορους λόγους, ανθρώπινους και άλλους, όπως ακριβώς έχουν κάνει καθ’ όλη την διάρκεια του γεωλογικού χρόνου. Από την αρχή της βιομηχανικής επανάστασης, το περιεχόμενο του CO₂ στην ατμόσφαιρα έχει αυξηθεί. Ο ρυθμός αύξησης κατά την περίοδο αυτή αυξήθηκε επίσης από το περίπου 0,2% ανά έτος στο σημερινό ποσοστό της τάξης του 0,4% ανά έτος, το οποίο έχει πλέον παραμείνει σταθερό για τα τελευταία 25 χρόνια. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι το CO₂ είναι η βασική κινητήρια δύναμη της θέρμανσης του πλανήτη. Όπως έχει μετρηθεί σε πυρήνες πάγου που χρονολογούνται σε διάρκεια πολλών χιλιάδων ετών, τα επίπεδα του CO₂ κινούνται προς τα πάνω και κάτω αφότου η θερμοκρασία έχει κάνει το ίδιο, και ως εκ τούτου είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της θέρμανσης. Γεωλογική εργασία πεδίου σε πρόσφατα ιζήματα επιβεβαιώνει αυτήν την αιτιολογική σχέση. Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι, καθώς οι θερμοκρασίες κινούνται προς τα πάνω και προς τα κάτω φυσικά και κυκλικά δια μέσου της ηλιακής ακτινοβολίας, και των τροχιακών και γαλαξιακών επιρροών, τα θερμαινόμενα επιφανειακά στρώματα των ωκεανών του πλανήτη αποβάλλουν περισσότερο CO2, ως αποτέλεσμα.

Μύθος 4: Το CO₂ είναι το πιο συνηθισμένο αέριο του θερμοκηπίου.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Τα αέρια του θερμοκηπίου αποτελούν περίπου το 3% της ατμόσφαιρας κατ’ όγκο. Αποτελούνται από διάφορα ποσά, (περίπου 97%) υδρατμών και νεφών, ενώ το υπόλοιπο αφορά τα αέρια όπως το CO₂, CH₄ (μεθάνιο), το όζον και N₂O (υποξείδιο του αζώτου), εκ των οποίων το διοξείδιο του άνθρακα είναι το μεγαλύτερο ποσό. Ως εκ τούτου, το CO₂ αποτελεί περίπου το 0,039% της ατμόσφαιρας. Ενώ τα ασήμαντα σε ποσοστό αέρια είναι πιο αποτελεσματικά ως «πράκτορες του θερμοκηπίου» από τους υδρατμούς και τα σύννεφα, τα τελευταία έχουν συντριπτική επίδραση λόγω του μεγάλου τους όγκου και - τελικά - πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνα για το 75% του «φαινόμενου του θερμοκηπίου». Σε τρέχουσες συγκεντρώσεις, μια 3% αλλαγή των υδρατμών στην ατμόσφαιρα, θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα με μια μεταβολή 100% των εκπομπών CO₂.

Αυτοί που αποδίδουν την αλλαγή του κλίματος στο CO₂ αναφέρουν σπάνια αυτά τα σημαντικά γεγονότα.

Μύθος 5: Τα μοντέλα υπολογιστών επιβεβαιώνουν ότι οι αυξήσεις του CO₂ θα προκαλέσουν σημαντική θέρμανση του πλανήτη.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Τα υπολογιστικά μοντέλα υποθέτουν ότι το CO₂ είναι ο κύριος οδηγός του κλίματος, και ότι ο Ήλιος έχει μια ασήμαντη επίδραση στο κλίμα. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς το αποτέλεσμα ενός μοντέλου για να επιβεβαιώσεις ή να αποδείξεις την αρχική παραδοχή του - αυτό είναι κυκλικός συλλογισμό και είναι παράλογο. Τα μοντέλα των υπολογιστών μπορούν να προγραμματιστούν ώστε περίπου να ταιριάζουν με την άνοδο της θερμοκρασίας του 20^ου αιώνα, με την ρύθμιση πολλών εισαγόμενων παραμέτρων και την χρήση ισχυρής θετικής ανατροφοδότησης. Δεν «αποδεικνύουν» τίποτα. Επίσης, τα υπολογιστικά μοντέλα πρόβλεψης της θέρμανσης του πλανήτη είναι αδύνατον να συμπεριλάβουν σωστά τις επιπτώσεις του ήλιου, των κοσμικών ακτίνων και των νεφών. Ο ήλιος είναι μια σημαντική αιτία της μεταβολής της θερμοκρασίας στην επιφάνεια του εδάφους, καθώς η λαμβανόμενη ακτινοβολία αλλάζει συνεχώς. Αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό με κυκλικό τρόπο. Ο αριθμός και το μήκος του χρόνου των ηλιακών κηλίδων μπορεί να συσχετίζονται στενά με τις μέσες θερμοκρασίες της Γης, π.χ. την Μικρή Εποχή των Παγετώνων και την Μεσαιωνική θερμή περίοδο. Η ποικίλης έντασης ηλιακή θερμική ακτινοβολία επηρεάζει την θερμοκρασία της επιφάνειας των ωκεανών και των ρευμάτων. Το θερμότερο νερό των ωκεανών αποβάλλει αέρια, μερικά από τα οποία είναι το CO₂. Η ηλιακή ακτινοβολία παρεμβαίνει στην ροή των κοσμικών ακτίνων, επηρεάζοντας έτσι την ποσότητα ιονισμένων πυρήνων που ελέγχουν νεφοκάλυψη.

Μύθος 6: Ο ΟΗΕ απέδειξε ότι οι ανθρωπογενείς εκπομπές CO2 προκαλούν την θέρμανση του πλανήτη.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Σε μια έκθεση του 1996 από τον ΟΗΕ για την θέρμανση του πλανήτη, δύο δηλώσεις διαγράφηκαν από το τελικό σχέδιο. Είναι οι εξής:

1) «Καμία από τις μελέτες που αναφέρεται ανωτέρω έδειξε σαφή απόδειξη ότι μπορούμε να αποδώσουμε τις παρατηρούμενες αλλαγές του κλίματος σε αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου.»

2) «Καμία μελέτη μέχρι σήμερα δεν έχει θετικά αποδώσει το σύνολο ή μέρος των κλιματικών αλλαγών σε ανθρωπογενείς αιτίες.»

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ακόμη καμία επιστημονική απόδειξη ότι οι ανθρωπογενείς εκπομπές CO₂ προκαλούν σημαντική θέρμανση του πλανήτη.

Μύθος 7: Το CO₂ είναι ρύπος.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Αυτό είναι απολύτως αναληθές. Το άζωτο αποτελεί το 80% της ατμόσφαιράς μας. Δεν θα μπορούσαμε να ζούμε σε άζωτο 100%. Το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι περισσότερο ρύπος από ότι είναι το άζωτο. Το CO₂ είναι απαραίτητο για τη ζωή στη γη. Είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη των φυτών διότι η αυξημένη πρόσληψη CO₂ ως αποτέλεσμα της αύξησης της ατμοσφαιρικής συγκέντρωσης κάνει πολλά δέντρα και άλλα φυτά να αναπτύσσονται πιο δυναμικά. Δυστυχώς, η κυβέρνηση του Καναδά έχει συμπεριλάβει το CO₂ με μια σειρά από πραγματικά τοξικές και επιβλαβείς ουσίες που αναφέρονται στον νόμο προστασίας του περιβάλλοντος, μόνο ως μέσο τους για να το ελέγξουν αυτό πολιτικά.

Μύθος 8: Η υπερθέρμανση του πλανήτη θα προκαλέσει περισσότερες καταιγίδες και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Δεν υπάρχει απολύτως καμία επιστημονική ή στατιστική ένδειξη που να υποστηρίζει τους ισχυρισμούς αυτούς σε παγκόσμια κλίμακα. Περιφερειακές διαφορές μπορεί να συμβούν. Τα αυξανόμενα ασφάλιστρα και κόστη επισκευής των υποδομών, ιδιαίτερα στις παράκτιες περιοχές, μερικές φορές αποδίδονται ως το αποτέλεσμα της αύξησης της συχνότητας και της σοβαρότητας των καταιγίδων, ενώ στην πραγματικότητα είναι συνάρτηση της αυξανόμενης πυκνότητας του πληθυσμού, του κλιμακούμενου κόστους ανάπτυξης, και της όλο και περισσότερης αναφοράς από τα μέσα ενημέρωσης.

Μύθος 9: Η υποχώρηση των παγετώνων και η αποκόλληση ογκωδών τμημάτων πάγων είναι η απόδειξη της θέρμανσης του πλανήτη.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Οι παγετώνες υποχωρούν και αυξάνονται κυκλικά για εκατοντάδες χρόνια. Η πρόσφατη τήξη των παγετώνων είναι μια συνέπεια της εξόδου από την πολύ δροσερή περίοδο της Μικρής Εποχής των Παγετώνων. Τα ογκώδη τμήματα πάγου αποκολλώνται εδώ και αιώνες. Οι επιστήμονες γνωρίζουν τουλάχιστον 33 περιόδους που οι παγετώνες αυξάνονται και στη συνέχεια υποχωρούν. Είναι φυσιολογικό. Εκτός αυτού, η υγεία των παγετώνων εξαρτάται εξίσου από την συμπύκνωση των υδρατμών επί του εδάφους, όπως και την θερμοκρασία.

Μύθος 10: Οι πόλοι της γης θερμαίνονται. Οι πάγοι των πόλων σπάνε και λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Η γη είναι μεταβλητή. Η δυτική Αρκτική μπορεί να γίνεται πιο ζεστή, λόγω των κυκλικών γεγονότων στον Ειρηνικό Ωκεανό, αλλά η Ανατολική Αρκτική και η Γροιλανδία γίνονται πιο κρύες. Η μικρή χερσόνησος Palmer της Ανταρκτικής γίνεται θερμότερη, ενώ η κύρια Ανταρκτική στην πραγματικότητα ψύχεται. Η πυκνότητα των πάγων αυξάνονται τόσο στη Γροιλανδία όσο και στην Ανταρκτική.

Η παρακολούθηση των επιπέδων της θάλασσας στον Ειρηνικό (Tuvalu-Τουβαλού) και στον Ινδικό Ωκεανό (Μαλδίβες) δεν έχει δείξει κανένα ίχνος ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Περμακουλτούρα χωρίς ζωικές εισροές (Veganic)

Η veganic καλλιέργεια είναι τόσο παλιά όσο και ο veganism. Ήδη από το ξεκίνημα το 1944 οι θεμελιωτές του veganism έθεσαν τον στόχο της διαφύλαξης της υγείας και της γονιμότητας του εδάφους και επεδίωξαν μιαν άλλη καλλιέργεια η οποία, τιμώντας το vegan ιδεώδες δεν έχει καθόλου ζωικές εισροές και της οποίας οι μέθοδοι μιμούνται την φυσική καλλιέργεια. Η καλλιέργεια αυτή ονομάστηκε Veganic.

Το ζήτημα λοιπόν της παραγωγής τροφής (φυτικής στην προκειμένη περίπτωση) είναι κεντρικό στον veganism και η καλλιέργεια στοχεύει στην αειφορία, στην αφθονία και στην διατροφική ασφάλεια, συμβαδίζοντας σε γενικές γραμμές με τις προτάσεις άλλων  πρωτοπόρων ιδεών στον χώρο της καλλιέργειας (φυσική καλλιέργεια και περμακουλτούρα). Όμως η veganic καλλιέργεια είναι ένα βήμα παραπέρα και μια καλλιέργεια ιδανική μιας και όλοι πλέον οι συμβαλλόμενοι (άνθρωποι, ζώα, οικοσύστημα) συνυπάρχουν αρμονικά και δίκαια στην διαδικασία.

Η Helen Atthowe είναι μια έμπειρη veganic καλλιεργήτρια η οποία δείχνει στην πράξη πως αυτή η καλλιέργεια μπορεί να συνδυάζει τα φαινομενικά ασυνδύαστα: την μη εκμετάλλευση των ζώων, την αειφορία, την υψηλή απόδοση και ποιότητα και την μετατροπή των γεωργικών εκτάσεων σε πλούσια οικοσυστήματα όπου η βιοποικιλότητα είναι ευπρόσδεκτη να υπάρχει και να ευημερεί.

Στο βίντεο (ελληνικοί υπότιτλοι) που ακολουθεί μας δείχνει τι σημαίνει στη πράξη veganic περμακουλτούρα.

Το παρακάτω κείμενο είναι από την ιστοσελίδα της Helen Atthowe και περιγράφει λεπτομερέστερα την εμπειρία της.

Ένα μονοπάτι στην Veganic περμακουλτούρα

Από την Βιολογική στην Veganic και παραπέρα ....

Ήμουν βιοκαλλιεργήτρια όταν τα βιολογικά ήταν άγνωστα. Το 1988, κατάφερα τη μετάβαση 800 στρεμμάτων με 9 λαχανικά και φρούτα από καλλιέργεια ολοκληρωμένης διαχείρισης των επιβλαβών οργανισμών σε πιστοποιημένη βιολογική. Όταν η οργανική έγινε της μόδας, είχα μετακινηθεί στη γεωργική οικολογία, με την κάλυψη της βιοποικιλότητας και του εδάφους (ζωντανά προστατευτικά στρώματα  και χλωρή λίπανση) με δική μου φάρμα στη Μοντάνα.

Το 2004 δούλευα σε μια πιο μόνιμη οργανική γεωργία χρησιμοποιώντας τεχνικές καλλιέργειας συντήρησης που μειώνουν την άροση, και πειραματιζόμουν με οργανική καλλιέργεια μη άροσης. Το ονόμασα αγρο-οικολογία.

Τώρα η εστίασή μου πάει πάλι πιο πέρα, πέρα από την οικολογία και τη βιολογική καλλιέργεια στην veganic καλλιέργεια η οποία σημαίνει μόνιμη κάλυψη του εδάφους.

Η Veganic περμακουλτούρα είναι ο τρόπος μου να τιμήσω όλα τα έμβια όντα και να καλλιεργώ με μια ασυμβίβαστη προσπάθεια που θα κρατά όλα τα όντα στη ζωή και σε ανάπτυξη. Η Veganic περμακουλτούρα είναι η θέληση να εξισορροπήσω την ύπαρξή μου με τον φυσικό κόσμο. Αυτό σημαίνει τον σεβασμό του θεμελιώδους δικαιώματος της ζωής για όλα τα όντα, από τους μικροοργανισμούς του εδάφους τους οποίους προσπαθώ να μην ενοχλώ με το όργωμα, τα πουλιά, τις πεταλούδες, και τα έντομα τα οποία δεν δηλητηριάζω με εντομοκτόνα, τα ζιζάνια που δεν σκοτώνονται με ζιζανιοκτόνα, και τα ζώα που δεν σκοτώνονται για τροφή.

Έφτασα σ’ αυτό το όραμα στη Βρετανική Κολομβία, μετά από μια μέρα στο θερμοκήπιο φροντίζοντας τα φυτά. Στο δρόμο της επιστροφής στο σπίτι, τραγούδησα στα θαλάσσια λιοντάρια και βρυχήθηκα μαζί τους. Χόρεψα στα ψηλά βράχια με τις ποώδεις κορυφές και αισθάνθηκα τα βρύα ιερά κάτω από τα πόδια μου. Τι άλλο χρειάζεται για να με διδάξει και να με παρακινήσει για να ξυπνώ καθημερινά με σκοπό να υπηρετώ τον φυσικό κόσμο και όλους τους οργανισμούς σε αυτόν; Τότε είδα το βίντεο Γήινοι (Earthlings) και η διαδρομή μου ήταν σαφής.

Έτσι, προσπαθώ να δημιουργήσω έναν veganic δασόκηπο με βάση τη λειτουργία των δασικών οικοσυστημάτων, γεμάτο αιωνόβια ως επί το πλείστον, τοπικά, και μη ενδημικά φυτά, με αρκετή ποικιλία και δομή για να είναι σπίτι για την άγρια ζωή, ενώ ταυτόχρονα παράγει τροφή για ανθρώπους και μη ανθρώπους, που συνυπάρχουν μαζί με ελάχιστη σύγκρουση. Τα ζώα δεν χρησιμοποιούνται σε αυτό το σύστημα, για τροφή ή για την κοπριά. Περιπλανώνται μέσα από αυτό και εντάσσονται μέσα του ως επικονιαστές, βιολογικοί διαχειριστές, ή παροχείς υπηρεσιών, και καταναλωτές.

Όλη η τροφή και η θρέψη προέρχεται από φρούτα, ξηρούς καρπούς, λαχανικά, φασόλια και δημητριακά. Τα δημητριακά καλλιεργούνται σε μια ποικίλη πολυκαλλιέργεια με όσπρια και βότανα ανθοφορίας.

Η Veganic περμακουλτούρα δεν είναι μια δίαιτα ή ένας κήπος για όλους, αλλά εγώ ήθελα να είναι! Ο Michael Pollan, στο Δίλημμα του παμφάγου, θεωρεί την vegan διατροφή περισσότερο εξελιγμένη, αλλά μη πρακτική. Τα τελευταία 17 χρόνια, πολλοί βιοκαλλιεργητές έχουν σχολιάσει το ελάχιστο όργωμα μου και το ζωντανό αχυρόστρωμα ως μη πρακτικό σύστημα, αν και οι αποδόσεις και η ποιότητα μου συναγωνίζονται αυτές των περισσότερων βιολογικών εκμεταλλεύσεων της χώρας και μερικές από τις μεθόδους τώρα χρησιμοποιούνται από το μεγαλύτερο βιολογικό αγρόκτημα στο Κολοράντο. Ως εκ τούτου, η veganic περμακουλτούρα με εξάρτηση από την δασοκαλλιέργεια καταλήγει να θεωρείται εκθετικά ανέφικτη! Ναι, συμφωνώ, δεν είναι πρακτική, εάν κάποιος έχει μια πολύ, πολύ εστιασμένη νοοτροπία. Ίσως τα 17 χρόνια μου με πειράματα αγρο-οικολογίας και τα βίντεο θα σας μιλήσουν ακόμα και αν η veganic περμακουλτούρα δεν το καταφέρει. Η Αγρο-οικολογία είναι ένα όμορφο βήμα στο μονοπάτι που πήρα.

Λαχανάκια Βρυξελών χωρίς όργωμα

Εικόνα από

veganicpermaculture.com

Δασοκηπουρική

Για μένα, τα δάση, η δασοκηπουρική έχει οικολογικό νόημα και η vegainc περμακουλτούρα έχει αίσθηση της ηθικής. Περίπου τριάντα τοις εκατό της επιφάνειας της γης καλύπτεται από δάση της εύκρατης ζώνης. Όταν οι άνθρωποι κόβουν τα δάση για ξύλο και για να καθαρίσουν τη γη για χωράφια σιτηρών και βοσκοτόπων, υπάρχει συχνά η διάβρωση, η απώλεια του εδάφους, η υποβάθμιση του εδάφους, και σίγουρα μια τεράστια μείωση της φυτικής, ζωικής, αμφίβιας, μικροβιακής, και εντομολογικής βιοποικιλότητας. Πολλοί άνθρωποι στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη σχεδιάζουν και δημιουργούν τώρα δασόκηπους, που βασίζονται σε φρουτόδεντρα και φυτά του δάσους του βόρειου ημισφαίριου, όπως τα κεράσια, τα βερίκοκα, τις άγριες και καλλιεργούμενες ποικιλίες δαμάσκηνων, τα αχλάδια, τα μήλα, τα μούρα, τους λωτούς, τα καρύδια, τα καρύδια πεκάν, τα αμύγδαλα, και τα κάστανα.

Κλείστε τα μάτια σας και περιπλανηθείτε σε αυτό το όραμα: μικροί και μεγάλοι καρποφόροι θάμνοι, όπως τα σμέουρα, τα βατόμουρα, τα μούρα, οι άγριες και οι καλλιεργούμενες ποικιλίες σταφίδας, οι καρποί  των διάφορων άλλων τύπων μούρων, τα σύκα, και τα φουντούκια να μπερδεύονται μέσα στα κενά των φρουτόδεντρων και των καρπόδεντρων. Ιθαγενή αγριολούλουδα, άγρια βρώσιμα χόρτα (όπως τσουκνίδα), πολυετή ποώδη φυτά, βρώσιμα μανιτάρια, λαχανικά ετήσια και πολυετή λαχανικά, όπως αγκινάρες Ιερουσαλήμ, καλύπτουν και σκιάζουν το έδαφος. Αμπέλια σκαρφαλώνουν στα δέντρα και θάμνοι με φρούτα όπως ακτινίδια, σταφύλια, και πασσιφλόρες(passionflower), κρεμαστά κάτω από το φύλλωμα. Πρόκειται για μια 3-όροφη δομή παρά για μια γεωργία όλων σε ένα επίπεδο, όπως τα χωράφια με τα δημητριακά ή τη ντομάτα. Το κύριο μέρος του κήπου είναι τα δέντρα και οι θάμνοι, με εδαφοκάλυψη από βρώσιμες ρίζες, φύλλα, και τα ετήσια φρουτοφόρα φυτά.

Υπάρχουν τόσες πολλές λύσεις και επιλογές όταν σταμάτησα να σκέφτομαι με τους στενούς όρους της συμβατικής παραγωγής τροφίμων και των μονοκαλλιεργειών που καλλιεργούμε σε όλο τον κόσμο: καλαμπόκι, σιτάρι, ρύζι, και ευθείες σειρές λαχανικών και φρούτων, που περιβάλλονται από ακάλυπτο, γυμνό έδαφος!

Πολλά δέντρα και θάμνοι από το συμβατικό οργανικό περιβόλι μου και τις ιθαγενείς δενδροστοιχίες τα πάνε καλά στον δασόκηπο.

Μερικά από τα νέα είδη για τον δασόκηπό μου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Ο Eleagnus multiflora είναι ένα εγγενής θάμνος της Ασίας, ο οποίος είναι ξάδελφος σε έναν από τους αγαπημένους μου παραποτάμιους θάμνους, ιθαγενείς εδώ στα βορειοδυτικά. Τα μούρα είναι μια καλή πηγή απαραίτητων λιπαρών οξέων, ασυνήθιστο για ένα φρούτο. Τα μούρα μπορούν να γίνουν πουρέ και να αλειφτούν (όπως το βούτυρο ή το επεξεργασμένο vegan υποκατάστατο που γίνεται από φυτικά έλαια). Υπάρχει κάποια ένδειξη ότι αυτό το φυτό μπορεί να σταματήσει την ανάπτυξη του καρκίνου στα ζώα και τον άνθρωπο.

Υπάρχουν τουλάχιστον 8 είδη μουριάς από όλο τον κόσμο και την βόρεια Αμερική, που θα μπορούσαν να μεγαλώσουν στον κήπο μου. Μια ποικιλία μαύρου μούρου (Morus nigra) από την Νοτιοδυτική Ασία παράγει μούρα 12 πόντων και πολλά κιλά φρούτων ανά δέντρο. Με αυτή την ποικιλομορφία, τον όγκο και τα αρκετά δέντρα που φυτεύτηκαν από κάθε είδος, θα μπορείτε να θρέψετε τους ανθρώπους και την άγρια ζωή, χωρίς συγκρούσεις. Κηπουρική της συναίνεσης μεταξύ των αισθανόμενων όντων!

Υπάρχουν 2 είδη λωτών που μπορούν να μεγαλώσουν στον κήπο μου, όπως ένα ιαπωνικό είδος με μια ποικιλία που ονομάζεται Saijo που παράγει τα μικρά, γλυκά, φρούτα σε ένα δέντρο μεσαίου ύψους. Είναι φυτό σκληραγωγημένο στο κρύο. Ο Αμερικανικός λωτός (Diospyros virginiana) είναι ενδημικό στα ανατολικά των ΗΠΑ και είναι υψηλότερος σε θρεπτικά συστατικά όπως η βιταμίνη C και το ασβέστιο από τον ιαπωνικό. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να ζητάτε από τις αγελάδες να παράγουν γαλακτοκομικά προϊόντα για μας, αφού μπορούμε να πάρουμε το ασβέστιο από τα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς και τα λαχανικά.

Περισσότερα για την veganic καλλιέργεια στην ιστοσελίδα της Helen Atthowe:

http://veganicpermaculture.com/