Οι φαρμακευτικές δεν υπηρετούν την υγεία, την ίαση, τις θεραπείες, την ευεξία

Μια πρώην αντιπρόσωπος πωλήσεων φαρμάκων μιλά ανοιχτά

Η Gwen Olsen πέρασε δεκαπέντε χρόνια ως αντιπρόσωπος πωλήσεων φαρμάκων, έχοντας εργαστεί σε γίγαντες του τομέα υγειονομικής περίθαλψης, όπως η Johnson & Johnson, η Bristol-Myers Squibb, και η Abbott Laboratories. Απολάμβανε μια επιτυχή και γρήγορη καριέρα μέχρι ότου αρκετές εμπειρίες, από εκείνες που αλλάζουν τη συνείδηση, άρχισαν να την αφυπνίζουν σχετικά με τους κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε συρτάρι με φάρμακα. Τα πιο οδυνηρά μαθήματά της, όμως, προέκυψαν ως θύμα αλλά και ως επιζών από τις απειλητικές για τη ζωή δυσμενείς ενέργειες των φαρμάκων. Αφού εγκατέλειψε τις φαρμακευτικές πωλήσεις το 2000, η Gwen εργάστηκε στην βιομηχανία φυσικών τροφίμων. Σήμερα είναι συγγραφέας, ομιλητής, και φυσικά σύμβουλος υγείας.

Το σύστημα υγείας των ΗΠΑ σκοτώνει τους Αμερικανούς με ανησυχητικό ρυθμό, παρόλο που δαπανούμε πάνω από 15% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) για την υγειονομική περίθαλψη. Σύμφωνα με το περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης, τα αποτελέσματα της υγειονομικής περίθαλψης κατετάγησαν μόλις στην δέκατη πέμπτη θέση μεταξύ των είκοσι πέντε βιομηχανικών χωρών σε όλο τον κόσμο. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα έχουν γίνει η τρίτη κύρια αιτία θανάτου των Αμερικανών. Μόνο οι καρδιακές παθήσεις και ο καρκίνος αφαιρούν περισσότερες ζωές. Εμπιστευόμαστε τους γιατρούς μας για να μας ενημερώνουν και την κυβέρνησή μας για να μας προστατεύσει από την ιατρική αδικοπραγία που μπορεί να θέσει τα κέρδη μπροστά από την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών. Όμως, η λεπτή γραμμή που περπάτα η FDA (Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ) μεταξύ των συμφερόντων των παρασκευαστών φαρμακευτικών προϊόντων και του αμερικανικού κοινού έχει συνεχώς παραβιαστεί. Το αποτέλεσμα είναι η απελευθέρωση ενός πρωτοφανούς αριθμού θανατηφόρων φαρμάκων στην αγορά των ΗΠΑ!

Η ιστοσελίδα της Gwen Olsen:

http://www.gwenolsen.com/

Στο βίντεο έχουν προστεθεί ελληνικοί υπότιτλοι, τους οποίους μπορείτε να εμφανίσετε πηγαίνοντας τον κέρσορα του ποντικιού πάνω από το κόκκινο κουμπί CC και επιλέγοντας Greek.

……………………………

Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές των ΗΠΑ, πάνω από 100 χιλιάδες θάνατοι κάθε χρόνο προκαλούνται από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Όμως, ο πραγματικός αριθμός θεωρείται ότι είναι 7 ή 8 φορές μεγαλύτερος, δηλαδή γύρω στα 800 χιλιάδες άτομα επειδή τα πιο πολλά περιστατικά δεν αναφέρονται. Στην Ελλάδα όπου δεν έχουμε στατιστικές για το θέμα και με δεδομένη την ακατάσχετη χορήγηση και χρήση φαρμάκων, πόσα είναι άραγε τα θύματα; Μια κατά προσέγγιση αναγωγή με βάση τους πληθυσμούς των δύο χωρών θα μας έδινε έναν επίσημο αριθμό 3,5 χιλιάδων και έναν ανεπίσημο αριθμό 25 χιλιάδων θανάτων αντίστοιχα. Εάν μια τέτοια στατιστική ισχύει, αυτό σημαίνει ότι τα φάρμακα σκοτώνουν πολύ περισσότερα άτομα από τα τροχαία ατυχήματα.


 

Με πρόσχημα την βιωσιμότητα ο πληθυσμός της Γης υπό την ομηρία της νέας τάξης

Η παγκόσμια ελίτ βαθμιαία ανασύρει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ένα ολοκληρωτικό καθεστώς σοβιετικού τύπου, στο οποίο μια κεντρική εξουσία καθορίζει και ελέγχει τα πάντα, και με ταχύτατες πλέον διαδικασίες προσπαθεί να το επιβάλλει ως παγκόσμια κυβέρνηση σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Στην πρωτοπορία αυτού του σχεδίου είναι ο νεοταξικός ΟΗΕ και το περιβόητο σχέδιο του για την βιωσιμότητα στον 21ο αιώνα, η αλλιώς Ατζέντα 21, η οποία σιωπηλά και μεθοδικά προωθείται από το 1992. Και φυσικά δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε ότι δεν έχουν μακρόπνοο σχεδιασμό.

Η Ατζέντα 21 παίρνει την πιο βασική έννοια και στοιχείο κλειδί για την συνέχιση της ζωής στο οικοσύστημα, δηλαδή την βιωσιμότητα και την ερμηνεύει σύμφωνα με τις δικές της σκοπιμότητες, παραποιώντας την τελικά σε κάτι που δεν έχει καμία σχέση με την αυθεντική σημασία της έννοιας αυτής.

Έτσι για την Ατζέντα 21, κατ' αναλογία με την γνωστή οργουελική διάλεκτο του «Ο πόλεμος είναι ειρήνη» και «Η ελευθερία είναι σκλαβιά», η βιωσιμότητα είναι το καθεστώς ομηρίας και η πορεία εξάλειψης του μεγαλύτερου μέρους του ανθρώπινου πληθυσμού. Και αυτό απορρέει από τον ολοκληρωτικό και ασφυκτικό έλεγχο που επιχειρεί η Ατζέντα σε κάθε παράμετρο της ζωής των ανθρώπων: από την υγεία, την παιδεία, την παραγωγή τροφής, την ελευθερία του λόγου, και τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα.

Το πρακτικό μέρος του σχεδίου ήδη έχει ξεκινήσει με την μεταφορά των δικαιωμάτων των ανθρώπων στην δικαιοδοσία τοπικών και διεθνών οργανισμών, και οι ΗΠΑ λειτουργούν ως το προπύργιο του ολοκληρωτικού αυτού μοντέλου και δίνουν τον παλμό για την παγκόσμια εξάπλωση και εφαρμογή του.

Πρόκειται για ένα μοντέλο όπου η ανθρώπινη ύπαρξη βάλλεται από παντού, χωρίς δυνατότητα διαφυγής. Γι αυτό και διαβάζουμε για όλους αυτούς τους περίεργους νόμους όπως πχ για την απαγόρευση του να έχει κάποιος τον δικό του κήπο (νόμος S.510 στις ΗΠΑ), ή το να συλλέγει το νερό της βροχής.

Το νερό περνάει με γρήγορο ρυθμό στον έλεγχο της νέας τάξης

Στο πλαίσιο αυτό, ένα πολύ ζωτικής σημασίας κοινωνικό αγαθό, το νερό, απειλείται άμεσα να τεθεί υπό τον έλεγχο της παγκόσμιας ελίτ που βρίσκεται πίσω από το γενικότερο σχεδιασμό της νέας τάξης.

Όπως διαβάζουμε στο πρόσφατο και πολύ διαφωτιστικό άρθρο με τίτλο «Το νερό στον έλεγχο της κοινωνίας», νομοθετήθηκε πριν λίγες ημέρες και στην Ελλάδα υπουργική απόφαση, η οποία επιχειρεί να πάρει το νερό υπό τον έλεγχο του κράτους.

Κάτι τέτοιο εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, με δεδομένο ότι το ελληνικό κράτος λειτουργεί με τους ακραίους νεοφιλελεύθερους όρους της οικονομίας της αγοράς και αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό νερό, το οποίο μέχρι τώρα υπαγόταν σε κάποιον στοιχειώδη κοινωνικό έλεγχο, κινδυνεύει να ιδιωτικοποιηθεί και να βρεθεί στην ιδιοκτησία πολυεθνικών. Ήδη έχει ανακοινωθεί και η σκανδαλώδης και αντικοινωνική πρόθεση πώλησης των εταιρειών ύδρευσης. Και επίσης υπάρχει η προϊστορία χωρών όπως η Αργεντινή και η Χιλή όπου το νερό έχει περάσει στα χέρια ιδιωτών.

Ουσιαστικά μόλις ολοκληρωθεί η φάση των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και των νομοθετημάτων που απαγορεύουν την χρήση του νερού, τότε συνολικά το νερό ως φυσικός πόρος θα έχει συγκεντρωθεί στα χέρια της νέας τάξης με ότι αυτό συνεπάγεται.

Χωρίς λοιπόν νερό για να καλλιεργήσει κάποιος την δική τροφή, χωρίς πρόσβαση σε πηγές και στην φύση (Η Ατζέντα 21 θα απαγορεύει να εισέρχονται οι άνθρωποι στο μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη το οποίο θα χαρακτηρίζεται προστατευόμενη περιοχή και θα πρέπει να συγκεντρωθούν στις πόλεις), και με ένα νερό δικτύου που θα έχει μέσα του κάθε είδους δηλητήριο (χλώριο, fluoride, κλπ) η ανθρωπότητα θα καταλήξει να γίνει το απόλυτο έρμαιο στα εφιαλτικά σχέδια της νέας τάξης.

Αυτό που επιχειρείται είναι ο κλοιός να γίνει απόλυτα ασφυκτικός μέχρι να υπάρξει μια ομογενοποίηση των πάντων σε ένα σύστημα όπου όλες οι παράμετροι της ζωής θα ελέγχονται, ώστε να υπάρχει εξάρτηση από το ολοκληρωτικό σύστημα της παγκοσμιοποίησης.

Και ενώ μέχρι τώρα υπήρχε η εναλλακτική πρόταση μιας αυτόνομης και ανεξάρτητης ζωής, αποσυνδεμένης σε αρκετά μεγάλο βαθμό από το τρέχον πολιτικο-οικονομικό σύστημα, τώρα αυτή η έξοδος διαφυγής δεν θα υπάρχει, αφού “βιώσιμο” θα θεωρείται το να ζει κάποιος στις τεχνητές συνθήκες των τερατουπόλεων αλλά όχι το να ζει στην φύση.

Τώρα η νέα τάξη προσπαθεί να στερήσει και την τελευταία ελπίδα απόδρασης από το σύστημα-Αλκατράζ που θέλει να εγκαθιδρύσει, γιατί μια τέτοια διέξοδος της χαλάει το σχέδιο της συνολικής παγίδευσης του ανθρώπινου πληθυσμού στο εφιαλτικό σχέδιο της.

Πίσω λοιπόν από την ρητορική περί της βιωσιμότητας, της διασφάλισης των πόρων αλλά και της υγείας του πληθυσμού κρύβεται η αμφισβήτηση του ίδιου του δικαιώματος στη ζωή, αφού ουσιαστικά προωθείται η δημιουργία του παγκόσμιου γκούλαγκ.  Δηλαδή μια παγκόσμια φυλακή  όπου η ανθρωπότητα θα κρατείται σε καθεστώς ομηρίας. Και βέβαια μέσα στο βαρύ περιβάλλον αυτού του ζοφερού στρατοπέδου συγκέντρωσης όπου η διατροφή, η υγειονομική περίθαλψη, το νερό, και οτιδήποτε άλλο υποστηρίζει την ζωή θα έχουν μετατραπεί σε όπλα μαζικής καταστροφής, θα καταστεί πλέον δυνατή η εξόντωση της πλειοψηφίας του πληθυσμού.

Οι αποδείξεις ότι αυτό είναι το πραγματικό σχέδιο υπάρχουν μιας και βλέπουμε τα κομμάτια του να ξεδιπλώνονται σε διάφορες χώρες του κόσμου και να συνθέτουν σιγά σιγά την πλήρη εικόνα των πραγμάτων που σχεδιάζεται να επιβληθούν.

Όμως όλο αυτό μπορεί να αποτραπεί απομυθοποιώντας τον ρόλο της νέας τάξης και των οργανισμών της και αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς τους ρόλους και όχι αυτούς που δήθεν υποκρίνονται. Χρειάζεται μια εκστρατεία ενημέρωσης η οποία θα αφαιρεί κάθε νομιμότητα και κάθε εμπιστοσύνη σε όλους αυτούς τους οργανισμούς στο να αναλάβουν την επίλυση των πραγματικά σοβαρών περιβαλλοντικών και άλλων προβλημάτων του πλανήτη.

Η προϊστορία της νέας τάξης (με το σύστημα των πολυεθνικών της και την οικονομία της αγοράς) μας δείχνει σαφώς ότι αυτή είναι ο κατεξοχήν υπαίτιος της οικολογικής καταστροφής του πλανήτη, και είναι τρομερά προκλητικό να παρουσιάζεται ως η αθώα περιστερά που δήθεν θέλει να σώσει το περιβάλλον και να διαφυλάξει τους φυσικούς πόρους. Η θέση της είναι στο εδώλιο του κατηγορουμένου και όχι στην πρωτοκαθεδρία του αγώνα για την σωτηρία του πλανήτη και αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε κάθε μυαλό.

Επίσης πρέπει να γίνει ξεκάθαρη και να αποκατασταθεί η πραγματική έννοια της βιωσιμότητας, η οποία δεν έχει σχέση με την ανωμαλία που προσπαθεί να εισάγει η νέα τάξη (μεταλλαγμένη και ακτινοβολημένη τροφή, χαρακτηρισμός των βιταμινών ως τοξίνες, εμβόλια DNA, και άλλα εξωφρενικά).

Γιατί τελικά η βιωσιμότητα είναι μια πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα νύχια της νέας τάξης. Όπως επίσης και το μέλλον αυτού του πλανήτη, το οποίο πρέπει πάση θυσία να μην αφεθεί στους αναχρονιστικούς και γελοίους ολοκληρωτισμούς κάποιων αλαζονικών ελίτ αλλά να γίνει υπόθεση των καλά ενημερωμένων και ενεργών πολιτών αυτού του κόσμου.

Τα εκτρώματα του πλανήτη συνεχίζουν την παραπλάνηση

Ο λόγος για τις πολυεθνικές, οι οποίες σε μόλις 6 δεκαετίες έχουν φέρει τον πλανήτη στο χείλος της οικολογικής καταστροφής, και αντί να κάνουν την αυτοκριτική τους και να παραιτηθούν από την μάταιη πορεία που τον οδηγούν, συνεχίζουν να προκαλούν με το να παρουσιάζονται ως προστάτες του περιβάλλοντος και ότι δήθεν με την «τεχνολογία» τους θα μας σώσουν.

Οι πολυεθνικές είναι ένα πρόσφατο μόρφωμα στην ανθρώπινη ιστορία και είναι θα λέγαμε οι σύγχρονες αυτοκρατορίες, οι οποίες λειτουργούν κατακτητικά και ολοκληρωτικά, επιδιώκοντας να επιβάλλουν την κυριαρχία τους μέσα από την εκμετάλλευση των ανθρώπων, των ζώων και του περιβάλλοντος. Στο περιβάλλον το οποίο έχουν διαμορφώσει και στο οποίο λειτουργούν έχουν εξασφαλίσει την απουσία κάθε κοινωνικού ελέγχου στις δραστηριότητές τους και κατευθύνονται από αντιδραστικές και αυθαίρετες ιδεολογίες με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την φανατική προσήλωση στην εκμετάλλευση και στην εξουσία.

Συνολικά, ο κάθε βιομηχανικός κλάδος τους συστήματος της εκμετάλλευσης (και οι πολυεθνικές που εντάσσονται σε αυτόν) είναι εξ ορισμού εχθρικός προς το οικοσύστημα της Γης, και δεν υπάρχει για να καλύπτει τις ανάγκες των κοινωνιών, ούτε για να κάνει την ζωή μας καλύτερη. Η παραγωγή τους δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που πραγματικά είναι χρήσιμο και αναγκαίο στην κοινωνία αλλά σε αυτό που αυτές θεωρούν ότι θα τους αποφέρει εξουσία, έλεγχο και σίγουρο, αυξανόμενο κέρδος. Έτσι για παράδειγμα, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η βιομηχανία φαρμάκων και η αλλοπαθητική ιατρική της δεν υπάρχουν για να μας παρέχουν υγεία, η βιομηχανία διατροφής δεν υπάρχει για να μας παρέχει τροφή, και ούτω καθεξής, αλλά με το πρόσχημα της κάλυψης των αναγκών μας, υπάρχουν για να παρασιτούν εις βάρος της κοινωνίας και του οικοσυστήματος και να εδραιώνουν συνεχώς το σύστημα τους, το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Στην συγκεκριμένη συγκυρία, οι πολυεθνικές με κυρίαρχο όργανό τους την νέα τάξη, είναι οι διαμορφωτές μιας νέας παγκόσμιας δομής, της παγκοσμιοποίησης, όπου όλος ο πλανήτης θεωρείται ιδιοκτησία τους και γίνεται το απόλυτα ελεύθερο πεδίο όπου θα αλωνίζουν ανεξέλεγκτες. Όμως όλο αυτό δεν μπορεί να γίνει απροκάλυπτα αλλά χρειάζεται την μαζική εξαπάτηση και παραπλάνηση για να περάσει ως κάτι θετικό ή αναγκαίο.

Στο πλαίσιο αυτό έχουν δημιουργήσει ένα νέο δόγμα, όπου όλη η δήθεν φροντίδα για το περιβάλλον και το κλίμα συρρικνώνεται και ταυτίζεται μόνον με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO₂). Κατ’ αυτόν το τρόπο κρύβεται όλη η υπόλοιπη αμαρτωλή δραστηριότητα των πολυεθνικών, όπως ο αντιδημοκρατικός τρόπος που λειτουργούν χωρίς κανέναν κοινωνικό έλεγχο, η υποστήριξη και χρηματοδότηση αντιδραστικών καθεστώτων, οργανώσεων και πολιτικών, η καταπάτηση των ανθρωπίνων και των εργασιακών δικαιωμάτων, η διαπλοκή και η δημιουργία καρτέλ, η προκλητική αδιαφορία για την ζωή(ανθρώπινη και μη) και το περιβάλλον, η παράνομη ιδιοποίηση και κατασπατάληση των φυσικών πόρων, η μετατόπιση των προβλημάτων της λειτουργίας τους στο κοινωνικό σύνολο, κλπ.

Και όλα αυτά την στιγμή που γίνεται όλο και πιο προφανές ότι η θεωρία της κλιματικής αλλαγής και του CO₂, είναι ένα κατασκεύασμα της νέας τάξης για να προωθήσει την αντιδραστική ατζέντα της: για να περικοπούν και άλλες ελευθερίες και δικαιώματα και να επιβληθούν νέοι φόροι που θα επιδοτήσουν την απάτη της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», όπου με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος οι αχόρταγες πολυεθνικές θα κερδοσκοπούν ασύστολα, έχοντας πλέον και επίσημα το ελεύθερο να καταστρέψουν κι άλλο τον πλανήτη.

Γι αυτό και το παραμύθι με το CO₂ συνεχίζεται και βλέπουμε συνεχώς τις αγωνιώδεις προσπάθειες των πολυεθνικών να καλλιεργήσουν την εικόνα του «φιλικού στο περιβάλλον» και να μας πείσουν για την «καθαρότητά» τους και για τα δήθεν οικολογικά διαπιστευτήριά τους.

Μια εκτρωματική εκδοχή αυτής της προσπάθειας είδαμε σε διαφήμιση που συγκρίνει τις εκπομπές CO₂ ενός προβάτου με τις εκπομπές ενός αυτοκινήτου.

Καταρχήν, η όποια σύγκριση όχι απλά είναι παντελώς άστοχη αλλά και προκλητικά νοσηρή αφού πάνω απ’ όλα είναι ύβρις να συγκρίνεις ένα έμψυχο ον με ένα μάτσο λαμαρίνες. Δηλαδή τι μας προτείνουν; Να εξαφανίσουμε τα πρόβατα ή όποια άλλα έμψυχα όντα και να γεμίσουμε τον πλανήτη με αυτοκίνητα που δήθεν ρυπαίνουν λιγότερο;

Φυσικά ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι όχι μόνο ανυπόστατος, άλλα εάν λάβουμε  υπόψη όλη την διαδικασία παραγωγής του αυτοκινήτου και την ενέργεια που χρειάζεται, και επίσης την υποδομή που χρειάζεται για να λειτουργεί, τότε η ρύπανση που εκλύεται αλλά και η καταστροφή στο περιβάλλον είναι εξωφρενική. Το αυτοκίνητο όχι μόνο δεν είναι φιλικό στο περιβάλλον αλλά, πέρα από τις δημοσχεσίτικες κορώνες περί  CO₂, αποδεδειγμένα το καταστρέφει με ραγδαίο ρυθμό. Και αυτό γιατί οποιοδήποτε προϊόν των πολυεθνικών χρειάζεται πίσω του μια τεράστια υποδομή αλλά και έναν ολόκληρο ενεργοβόρο, παρασιτικό μηχανισμό που επιβάλλει την παραγωγή και την κατανάλωση αυτών των προϊόντων, δηλαδή με άλλα λόγια το σύστημα της νέας τάξης.

Αντίθετα το πρόβατο, εάν αφεθεί από τον άνθρωπο να ζήσει ανενόχλητο στο οικοσύστημα, ζει με πλήρη αειφορία και ισορροπία με αυτό. Δεν χρειάζεται έξτρα ενέργεια, ούτε άλλες ευκολίες για να ζήσει, αλλά αντλεί όλα όσα χρειάζεται από το οικοσύστημα και το CO₂ που εκπέμπει είναι αυτό που υπήρχε ήδη στην ατμόσφαιρα και δεσμεύτηκε από το γρασίδι μέσω της φωτοσύνθεσης. Το πρόβατο (όπως και κάθε άλλο μη ανθρώπινο ζώο) απλά ανακυκλώνει το ήδη υπάρχον CO₂ και δεν προσθέτει νέο όπως το αυτοκίνητο που καιει  καύσιμα που προέρχονται από το πετρέλαιο.

Έτσι τελικά η παρουσία του προβάτου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι βλαβερή και το να δημιουργούνται υπόνοιες για ένα δημιούργημα του οικοσυστήματος, είναι τουλάχιστον αρρωστημένο. Η καλύτερη απόδειξη γι αυτό είναι ότι το πρόβατο υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη για εκατομμύρια χρόνια χωρίς να δημιουργεί πρόβλημα στο οικοσύστημα της Γης, ενώ οι πολυεθνικές μέσα σε έξι δεκαετίες κοντεύουν να το καταστρέψουν. Το πρόβατο είναι η προσωποποίηση της αειφορίας, κάτι που οι πολυεθνικές δεν θα είναι ποτέ. Επιπλέον ένα φυσικό ον θα είναι πάντα μέρος του οικοσυστήματος, ενώ το οποιοδήποτε βιομηχανικό προϊόν, όπως και να φτιαχτεί, θα είναι πάντα ένα ξένο σώμα μέσα σε αυτό.

Γι αυτό λοιπόν πολυεθνικές μην ματαιοπονείτε άδικα!

Όση παραπλάνηση και να χρησιμοποιήσετε, θα είστε πάντα το έκτρωμα αυτού του πλανήτη! θα είστε το πρόβλημα και όχι η λύση. Θα είστε πάντα ο δαχτυλοδεικτούμενος καταστροφέας του περιβάλλοντος και της ζωής, ο οποίος προσπαθεί να εξωραίσει την εικόνα του με δόλιο τρόπο και εξαπάτηση. Γιατί τελικά είστε η ύβρις και η προσβολή στο οικοσύστημα, που ύπουλα κόπτεστε ότι δήθεν νοιάζεστε.

Εάν πραγματικά σας ενδιέφερε η ζωή, η προστασία του περιβάλλοντος και η αειφορία, θα είχατε προ πολλού δεχτεί τον πλήρη και δημοκρατικό κοινωνικό έλεγχο ώστε να μην φτάσουμε εδώ που έχουμε φτάσει σήμερα. Αλλά αυτό αναπόφευκτα θα σήμαινε το τέλος της εκμετάλλευσης και το τέλος της νέας τάξης, το τέλος της κυριαρχίας σας στον πλανήτη και το τέλος των κατεστημένων συμφερόντων, κάτι που με νύχια και με δόντια αντιμάχεστε.