06 January 2016
Η επίθεση εναντίον μας κλιμακώνεται
επικίνδυνα. Η σκόπιμα σχεδιασμένη κρίση εντείνεται και παρατείνεται χωρίς λόγο
ενώ οι συνέπειες της πλήττουν αυτούς που δεν φταίνε: την μεγάλη πλειοψηφία των
ανθρώπων οι οποίοι κρατούνται σε σύγχυση και άγνοια για τη ρίζα του κακού. Αυτή
δεν είναι άλλη από το σφετερισμό του δικαιώματος έκδοσης του χρήματος από μια
ελίτ και ως φυσικό της επακόλουθο έχει τη τοκογλυφία όπως φαίνεται στο παρακάτω
σχήμα.
Ο οικονομικός πόλεμος λαμβάνει πλέον τη μορφή μιας γιγαντιαίας
κατολίσθησης μέτρων εναντίον των ελευθεριών και των δικαιωμάτων μας, που όμως
σε αυτή τη φάση δεν μπορούμε αποτελεσματικά να αναχαιτίσουμε γιατί είμαστε
προδομένοι από παντού:
- από ένα πολιτικό κατεστημένο
πλήρως αφοσιωμένο και ελεγχόμενο από την ελίτ
- από οργανώσεις, διεθνείς
οργανισμούς, ΜΚΟ, κόμματα, κινήματα, που όλα είναι αλωμένα από το σύστημα και
προωθούν τον μονόδρομο της ελίτ αλλά και διαμορφώνουν την ελεγχόμενη αντίδραση-αντίθεση (controlled opposition) των μαζών είτε σε ανούσιες
αντιδράσεις είτε σε απροκάλυπτα υποστηρικτικές δράσεις των σχεδίων της ελίτ.
- από τα κυρίαρχα ΜΜΕ της
παραποίησης της πραγματικότητας
Συνολικά ο οργουελικός
ολοκληρωτισμός προελαύνει προκλητικός και ανενόχλητος. Επιδίωξη του είναι η
κίνηση ματ εναντίον μας: να μας παγιδέψει ύπουλα σε ένα γκούλακ, ηλεκτρονικό
αυτή τη φορά, ένα e-gulag θανάσιμου
ελέγχου των ζωών μας. ΣΤΟΧΟΣ: από την μη
ολοκληρωμένη δουλεία (του σήμερα) στην απόλυτη δουλεία (στο εγγύς μέλλον).
Και το 2016 θα είναι η χρονιά που θα τεθούν οι βάσεις προς αυτό το στόχο μιας
και η παγκόσμια τραπεζική δικτατορία θα επιχειρήσει να εξαπολύσει εναντίον μας 3
θανάσιμα οικονομικά όπλα ώστε αυτή και μόνο αυτή να έχει τη πλήρη διαχείριση
κάθε πτυχής της ζωής μας.
1 - Κατάργηση μετρητών
Δρομολογείται σε όλο τον πλανήτη
και έχει ήδη ξεκινήσει σε πολλές χώρες με διαφορετικό ποσοστό υλοποίησης ανά
χώρα (προηγούνται η Σουηδία και η Δανία). Είναι ένα μέτρο που μας επιβάλλεται
αποκλειστικά και μόνο για να καταργήσει το τελευταίο απομεινάρι ιδιωτικότητας,
ανωνυμίας και προσωπικής ελευθερίας που μας απέμεινε. Σημαίνει κατά κύριο λόγο
παρακολούθηση και φακέλωμα αφού όλες οι οικονομικές συναλλαγές μας θα καταγράφονται. Δεν
εφαρμόζεται για να φέρει ανάπτυξη και να πατάξει τη φοροδιαφυγή όπως εξαγγέλλεται
αλλά για να ενδυναμώνει απόλυτα τις κεντρικές τράπεζες, τις κυβερνήσεις και
γενικά το κυρίαρχο οικονομικό σύστημα, στο οποίο δίνει ολοκληρωτικό έλεγχο πάνω
στην οικονομία. Και βέβαια δεν είναι καινοτομία, επανάσταση ή εξέλιξη αλλά ούτε
και ευκολία ή εξυπηρέτηση γιατί είναι καθαρά αφαίρεση δικαιωμάτων μας και
εκχώρησή τους στη τραπεζική ελίτ. Επιπλέον, δεν είναι έτσι κι αλλιώς ασφαλές,
πολύ περισσότερο μάλιστα όταν δεν θα υπάρχει η δικλείδα ασφαλείας της
παράλληλης χρήσης των μετρητών.
Όμως η κατάργηση των μετρητών θα
έχει δύο ακόμα πολύ αρνητικές συνέπειες:
- την υλοποίηση της εξαγγελθείσας
προοπτικής των αρνητικών επιτοκίων,
οπότε θα οδεύσουμε στην κατάργηση ουσιαστικά της αποταμίευσης, αφού κάποιος θα
ωθείται αναγκαστικά να ξοδεύει τις οικονομίες του προκειμένου να μη τις βλέπει
να εξανεμίζονται.
- την εφαρμογή των «έξυπνων»,
βιομετρικών νέων ταυτοτήτων και όλων αυτών των καρτών που προωθούνται (όπως του
πολίτη, κλπ) με τελικό στόχο να αποδεχθούμε την εμφύτευση του διαβόητου τσιπ.
2 - Bail-in
Με περίσσια
προκλητικότητα η νομοθεσία του bail-in υποχρεώνει τους καταθέτες να μοιράζονται
τις ζημιές της τράπεζας, τη στιγμή που η τράπεζα ποτέ δεν μοιράζεται τα κέρδη
της με τους καταθέτες. Ευφημιστικά αποκαλείται κούρεμα όμως κυριολεκτικά είναι
η κλοπή των αποταμιεύσεων των λαϊκών στρωμάτων από τις τράπεζες της ΕΕ με τις
ευλογίες της ΕΚΤ. Πρόκειται για εντελώς παράνομη πράξη κλοπής ιδιωτικής
περιουσίας, καθώς δεν υπάρχει καμία αρχή δικαίου που θα μπορούσε να επιτρέψει
μια τέτοια κατάσχεση. Παρόλα αυτά η πρόβα έγινε στη Κύπρο και στη συνέχεια αυτό
το νομοθετικό έκτρωμα ψηφίστηκε πρόθυμα από όλες τις κυβερνήσεις τις ΕΕ και
ισχύει από το 2016. Η εφαρμογή του bail-in θα διευκολυνθεί περαιτέρω με την
κατάργηση των μετρητών και τη μετατροπή των καταθέσεων σε ψηφιακές. Και με την
απάτη της τοκογλυφίας και του ψεύτικου, απατηλά δημιουργημένου χρέους αυτά τα
bail in θα μπορούν να εφαρμόζονται περιοδικά.
3 - Περιουσιολόγιο
Πρόκειται για σχέδιο που επιχειρεί να αφαιρέσει το
δικαίωμα στα προσωπικά δεδομένα των πολιτών με το πρόσχημα της «φοροδιαφυγής». Η
προπαγάνδα του σχεδίου αναγορεύει το σύμπλεγμα κράτους-τραπεζών ως τιμητή των
πάντων ενώ στιγματίζει τον απλό πολίτη ως «φοροφυγά» που γι αυτό θα πρέπει να
δηλώσει τα πάντα σε μία ακόμη ηλεκτρονική βάση. Ως μέτρο αντιπροσωπεύει το
απύθμενο θράσος να θέλουν να γυμνώσουν τον απλό πολίτη τη στιγμή που ο βασιλιάς
είναι γυμνός. Έτσι ο πολίτης απειλείται και εκβιάζεται να δηλώσει όλα του τα
στοιχεία σε ένα κράτος που είναι πλέον αποδεδειγμένα εχθρικό προς αυτόν και το
οποίο αδυνατεί να διασφαλίσει τα προσωπικά μας δεδομένα τα οποία με ευκολία
(σκόπιμη ή μη) διαρρέονται στον καθένα. Το λεγόμενο περιουσιολόγιο είναι το απόλυτα
χτύπημα στην ιδιωτικότητά μας, η απόλυτη παραβίαση στην ιδιωτική ζωή όπου
κανένας δεν νομιμοποιείται να εισβάλλει για οποιοδήποτε λόγο ή πρόσχημα. Είναι
το απαραβίαστο άβατο που όμως με ένα
ύπουλο, άκρως αντιδημοκρατικό μέτρο προσπαθούν να μας πάρουν.
Εμμονή με τη φοροδιαφυγή αλλά αποσιώπηση της τοκογλυφίας
Όλα τα παραπάνω μέτρα
περιστρέφονται γύρω από το χρήμα. Και το ερώτημα είναι: γιατί η ελίτ η οποία
ελέγχει σε μεγάλο βαθμό το χρήμα και δημιουργεί όσο θέλει από το πουθενά,
απαιτεί το δικό μας χρήμα, τις δικές μας καταθέσεις και την αμείλικτη
φορολόγησή μας;
Επίσης γιατί η εμμονή του
πολιτικού κατεστημένου σε έναν «πόλεμο» κατά της φοροδιαφυγής αλλά όχι σε έναν
πόλεμο κατά της τοκογλυφίας, κατά του τραπεζικού συστήματος κλασματικών
αποθεματικών (fractional reserve banking),
κατά του παραστατικού χρήματος (fiat money)
και βέβαια κατά της έκδοσης του χρήματος από μια κλίκα διεθνών τραπεζιτών; Η
μεροληψία τους είναι πλήρως διαφωτιστική των προθέσεων τους: μας δείχνει ποιους
θέλουν να προστατέψουν και ποιους προσπαθούν να εκθέσουν σε ανυπολόγιστο,
μοιραίο κίνδυνο.
Ο φόρος και ο «πόλεμος» κατά της
φοροδιαφυγής είναι ακόμη ένα πρόσχημα και υπάρχει για να συντηρεί ύπουλα το
σκεπτικό ενός πολίτη-δούλου του συστήματος, συμβιβασμένου με την πλάνη ότι
είναι φυσικό να πληρώνει φόρους από τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Όμως δεν ήρθαμε
σε αυτό τον κόσμο για είναι να είμαστε φορολογικά υποζύγια - δεν είναι αυτό το
νόημα της ζωής ακόμα και αν ζούσαμε στο απόλυτα δίκαιο σύστημα.
Κι αυτό γιατί ο φόρος και η
εφορία επιβλήθηκαν από τότε που οι μεγάλοι, διεθνείς τραπεζίτες πήραν παράνομα
από τα κράτη το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος – μια εξέλιξη που άλωσε τη
δημοκρατία και τις κυβερνήσεις και τις μετέτρεψε σε φορο-εισπράκτορες που (σε
βάρος των πολιτών) θέτουν ως προτεραιότητα την πληρωμή της τοκογλυφίας, το
χρέος δηλαδή που προκύπτει όταν αυτό το λογιστικό χρήμα (fiat money) που
παράγεται από το πουθενά χορηγείται με τόκο στις χώρες.
Έτσι μέσω του φόρου και των
άλλων οικονομικών μέτρων αυτό που θέλουν είναι ο έλεγχος, η διαχείριση, το
κουμάντο επί της ζωής του απλού ανθρώπου για να τον κάνουν ό, τι θέλουν και να τον
εκβιάζουν και να τον χορεύουν όπως θέλουν. Ζητούμενο τους είναι να μην ορίζει
τη ζωή του, να μην είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος. Να είναι υπό τον εκβιασμό
τους και την ανάγκη τους μέσα σε ένα κανονικό δουλοκτητικό σύστημα, σε ένα
παγκόσμιο γκούλακ όπου δεν θα υπάρχει καμία έξοδος διαφυγής.
Τι κάνουμε;
Το σύστημα διαρκώς επιδιώκει
να μη μπορέσουμε να ασχοληθούμε αποκλειστικά με την οικονομική απάτη που μας
έχει στήσει και να την ξεσκεπάσουμε και
τερματίσουμε. Για το λόγο αυτό βάλλει εναντίον μας συνεχώς σε μια πολιορκία
από παντού με διαδοχικούς αντιπερισπασμούς και κατασκευασμένα προβλήματα όπως «τρομοκρατία»,
μετακινήσεις πληθυσμών από άλλες χώρες στις χώρες της Ευρώπης, προώθηση της
διαφθοράς και της διάβρωσης της συνείδησης, φίμωση της ελευθερίας του λόγου,
ψυχολογικές επιχειρήσεις (Psy ops),
επιχειρήσεις παραπλανητικής σημαίας (False flag operations) και γενικά όλα τα γνωστά και μη γνωστά μέσα που διαθέτουν
στο οπλοστάσιό τους. Μέσα λοιπόν στο πόλεμο αιφνιδιασμού (blitzkrieg) και στην γενικευμένη
αναμπουμπούλα που δημιουργούν, εμείς οφείλουμε να στρέψουμε τη προσοχή μας και
να εστιάσουμε σε ουσιαστικές απελευθερωτικές ιδέες και πρακτικές, Έτσι λοιπόν:
·
Αποδομούμε την προπαγάνδα του συστήματος και αποσύρουμε
πλήρως την εμπιστοσύνη μας από αυτό και τους εκφραστές του. Το καταδικάζουμε
ιδεολογικά και δεν θέλουμε, ούτε περιμένουμε καμία «λύση» από αυτό.
·
Αποκαθιστούμε την ενότητα, την συνεργασία, την
αυτό-οργάνωση και την προώθηση λύσεων στο κοινωνικό επίπεδο της βάσης,
παρακάμπτοντας το σύστημα
·
Ανακαλύπτουμε και ενισχύουμε τα μικρά και
αυθεντικά κινήματα και συλλογικότητες υπεράσπισης των συμφερόντων μας που
ευτυχώς ακόμα υπάρχουν ή δημιουργούνται
·
Αποκαθιστούμε τη γλώσσα και το λεξιλόγιο,
αποφεύγοντας την παραπλανητική, απατηλή γλώσσα του κατεστημένου και λέγοντας τα
πράγματα με τ’ όνομά τους: δεν ξαναλέμε δανειστές αλλά τοκογλύφοι, δεν λέμε
κούρεμα αλλά κλοπή αποταμιεύσεων, και ούτω καθ’ εξής.
Μπροστά μας έχουμε την μητέρα
των μαχών, τη τελική αναμέτρηση με τον ολοκληρωτισμό που πρέπει υποχρεωτικά να
κερδίσουμε γιατί διακυβεύονται τα πάντα και προ πάντων η ίδια μας η ύπαρξη.
Η κοινωνία οφείλει και πρέπει
να ξαναπάρει και πάλι το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος και τότε η φορολογία
(η οποία ουσιαστικά λειτουργούσε ως ληστεία των λαϊκών εισοδημάτων) δεν θα έχει
κανένα νόημα και θα τερματιστεί γιατί αυτή σχετίζεται αποκλειστικά και μόνο με
το σύστημα της τοκογλυφίας. Η κάθε χώρα θα περάσει στην έκδοση του νομίσματός
της άτοκα φροντίζοντας κατόπιν για την εύρυθμη κυκλοφορία αυτού του χρήματος
μέσα στην κοινωνία με τρόπο που να διασφαλίζεται η οικονομία, η παραγωγή και η
αυτάρκεια της χώρας. Αυτό σημαίνει το τέλος του χρέους και επίσης του
παρασιτικού κράτους που απομυζά τον πολίτη. Σημαίνει τον μετασχηματισμό του κράτους
σε παραγωγό εισοδήματος (ώστε να το διανέμει στους πολίτες αντί να τους
φορολογεί) μέσα από επενδύσεις, εξαγωγές και αξιοποίηση γενικά του πλούτου της
χώρας.
Επομένως η δύναμη της
κοινωνίας των πολιτών θα πρέπει πάση θυσία να ακυρώσει τη καθιέρωση μιας
κοινωνίας χωρίς μετρητά και όλα τα υπόλοιπα ολοκληρωτικά όπλα που εξαπολύονται
εις βάρος της. Γιατί τώρα πια έγινε ολοφάνερο ότι πρέπει να περάσουμε σε μια
κοινωνία με ουσιαστική δημοκρατία που την διαμορφώνουν όλοι με τη συμμετοχή
τους, μια κοινωνία με δικαιώματα και ελευθερίες για τους πολίτες και φυσικά με
μετρητά όπως ακριβώς είναι κατοχυρωμένο και στο σύνταγμα. Η απάθεια σκοτώνει
και αν στη προκειμένη περίπτωση επιτρέψουμε το ανοσιούργημα που ετοιμάζεται αλλά
και κάθε τι που το υποθάλπει τότε κατρακυλάμε σε έναν εφιάλτη που προμηνύει ένα
καθεστώς δεσποτισμού το οποίο θα κάνει αδύνατη πλέον την επιβίωσή μας.