Το MSG καραδοκεί σαν αργό δηλητήριο στις συνηθισμένες τροφές χωρίς να το γνωρίζουμε

ΠΗΓΗ: preventdisease.com

Το πρόσθετο τροφίμων "MSG" (Γλουταμινικό Μονο-νάτριο) είναι ένα αργό δηλητήριο που κρύβεται πίσω από δεκάδες ονόματα*, όπως φυσικό άρωμα και εκχύλισμα ζύμης. Επί του παρόντος, τα πρότυπα σήμανσης δεν απαιτούν να αναγράφεται το MSG στον κατάλογο των συστατικών χιλιάδων τροφίμων.

Το MSG δεν είναι μια θρεπτική ουσία, βιταμίνη, ή μέταλλο και δεν έχει οφέλη για την υγεία. Το μέρος του MSG που επηρεάζει αρνητικά το ανθρώπινο σώμα είναι η "γλουταμίνη", όχι το νάτριο. Η σύσταση του MSG αποτελείται συνήθως από γλουταμίνη 78%, 12% νάτριο, και περίπου 10% νερό. Κάθε γλουταμίνη που προστίθεται σε μια επεξεργασμένη τροφή δεν είναι και δεν μπορεί να θεωρηθεί φυσική. Η φυσική γλουταμίνη σε φυτά και ζώα είναι γνωστή ως L-γλουταμικό οξύ. Η φυσιολογική διαδικασία της πέψης μας διασπάει σιγά-σιγά αυτό το φυσικό ή "δεσμευμένο" γλουταμινικό οξύ και στη συνέχεια διαβιβάζεται σε υποδοχείς του γλουταμινικού οξέος στο σώμα και στον εγκέφαλό μας. Αν διασπαστεί με αυτό τον τρόπο, είναι ακίνδυνο. Σε ένα εργοστάσιο, ωστόσο, το ενσωματωμένο γλουταμινικό οξύ σε ορισμένες τροφές (καλαμπόκι, μελάσα, σιτάρι) διασπάται ή γίνεται "ελεύθερο" με διάφορες διεργασίες (υδρόλυση, αυτόλυση, τροποποίηση ή ζύμωση με ισχυρές χημικές ουσίες, βακτήρια, ή ένζυμα), και ραφινάρεται σε ένα λευκό κρύσταλλο που μοιάζει με ζάχαρη.

Αφού η ελεύθερη γλουταμίνη μπορεί να είναι ένα συστατικό ορισμένων προσθέτων τροφίμων, όπως η αυτολυόμενη ζύμη ή η υδρολυμένη πρωτεΐνη, είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτη, όσον αφορά τα πρότυπα σήμανσης. Αυτό της επιτρέπει να υπάρχει στα τρόφιμα χωρίς να σημαίνεται ως MSG. Μια ετικέτα μπορεί να λεει "εκχύλισμα μαγιάς", «καζεϊνικό ασβέστιο», ή «άρτυμα βοδινού», αλλά το προϊόν εξακολουθεί να περιέχει ποικίλες ποσότητες "ελεύθερου" γλουταμινικού οξέως. Αυτό κάνει τα πράγματα πολύ δύσκολα για τους καταναλωτές οι οποίοι προσπαθούν να το αποφύγουν. Επίσης, είναι πολύ επικίνδυνο για όσους υποφέρουν από σοβαρές αντιδράσεις σε αυτό. Πολλοί άνθρωποι που είναι πολύ ευαίσθητοι στο MSG παθαίνουν αναπνευστικά, νευρολογικά, μυϊκά, δερματικά, ουρολογικά, ακόμα και καρδιακά συμπτώματα.

Γιατί λοιπόν το MSG επιτρέπεται στα τρόφιμα μας; Επειδή μπορεί να μας κάνει να φάμε σχεδόν τα πάντα. Υπάρχει ένα απίστευτο ποσό παραπληροφόρησης στις εξουσίες που ρυθμίζουν και ελέγχουν τα τρόφιμα, που μπορούν να μας κάνουν να καταναλώσουμε πράγματα με απολύτως καμία θρεπτική αξία. Όσο το κόστος παραγωγής ελαχιστοποιείται, και συνεχίζουμε να αγοράζουμε την τροφή τους, θα συνεχίσουν να την παράγουν ανεξάρτητα από τα μειονεκτήματα για την υγεία μας. Το MSG έχει αποδειχθεί ότι δρα ως διεγερτική τοξίνη η οποία διεγείρει το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, έτσι πιστεύουμε ότι έχει καλύτερη γεύση (από ό, τι στην πραγματικότητα) και κατά συνέπεια καταναλώνουμε περισσότερο.

Υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός κλινικών ιατρών και επιστημόνων που είναι πεπεισμένοι ότι οι διεγερτικές τοξίνες διαδραματίζουν έναν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη αρκετών νευρολογικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων των ημικρανιών, επιληπτικών κρίσεων, λοιμώξεων, της ανώμαλης νευρικής ανάπτυξης, ορισμένων ενδοκρινικών διαταραχών, συγκεκριμένα είδη παχυσαρκίας, και κυρίως των νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Μια ομάδα νόσων η οποία περιλαμβάνει: Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS), νόσο του Πάρκινσον, νόσο του Alzheimer, νόσο του Huntington, και εγκεφαλικό εκφυλισμό.

Το ποσό αυτών των νευροτοξινών που προστίθενται στα τρόφιμά μας έχει αυξηθεί πάρα πολύ από τότε που πρωτοεισήχθησαν. Για παράδειγμα, από το 1948, το ποσό του MSG που προστίθεται στα τρόφιμα έχει διπλασιαστεί ανά δεκαετία. Το 1972, 262.000 μετρικοί τόνοι προστίθεντο στα τρόφιμα.

Πώς οι διεγερτικές τοξίνες καταστρέφουν την υγεία μας

Τι ακριβώς είναι οι διεγερτικές τοξίνες; Αυτές είναι ουσίες, συνήθως αμινοξέα, τα οποία αντιδρούν με εξειδικευμένους υποδοχείς του εγκεφάλου κατά τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγούν σε καταστροφή ορισμένων τύπων κυττάρων του εγκεφάλου. Η γλουταμίνη είναι ένας φυσιολογικός νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο. Στην πραγματικότητα, είναι ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος νευροδιαβιβαστής από τον εγκέφαλο. Οι υπερασπιστές της χρήσης του MSG και της ασπαρτάμης, συχνά λένε: «Πώς είναι δυνατόν μια ουσία που χρησιμοποιείται φυσιολογικά από τον εγκέφαλο να του προκαλέσει βλάβη;» Αυτό συμβαίνει επειδή, η γλουταμίνη, ως νευροδιαβιβαστής, χρησιμοποιείται από τον εγκέφαλο μόνο σε πολύ, πολύ μικρές συγκεντρώσεις – όχι περισσότερο από 8 έως 12ug. Όταν η συγκέντρωση αυτού του πομπού αυξάνεται πάνω από αυτό το επίπεδο, οι νευρώνες αρχίζουν να λειτουργούν ανώμαλα. Σε υψηλότερες συγκεντρώσεις, τα κύτταρα υποβάλλονται στην εξειδικευμένη διαδικασία του κυτταρικού θανάτου.

Ο εγκέφαλος έχει αρκετά πολύπλοκους μηχανισμούς για να εμποδίσει την συσσώρευση του MSG στον εγκέφαλο. Ο πρώτος είναι το φράγμα αίματος του εγκεφάλου (Αιματοεγκεφαλικός Φραγμός), ένα σύστημα που εμποδίζει την είσοδο της γλουταμίνης στην περιοχή των κυττάρων του εγκεφάλου. Όμως, το σύστημα αυτό έχει σχεδιαστεί για την προστασία του εγκεφάλου από περιστασιακή αύξηση της γλουταμίνης μέτριου βαθμού, όπως αυτή που βρίσκεται στη κατανάλωση μη επεξεργασμένων τροφίμων. Δεν σχεδιάστηκε για την εξάλειψη των πολύ υψηλών συγκεντρώσεων γλουταμίνης που καταναλώνονται καθημερινά, αρκετές φορές την ημέρα, όπως βλέπουμε στη σύγχρονη κοινωνία. Αρκετά πειράματα έχουν δείξει ότι υπό αυτές τις συνθήκες, η γλουταμίνη μπορεί να παρακάμψει το σύστημα φραγής και να εισέλθει στον εγκέφαλο σε τοξικές συγκεντρώσεις. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί πράγματι να συσσωρεύεται εντός του εγκεφάλου με την παρατεταμένη έκθεση. Υπάρχουν επίσης αρκετές περιστάσεις υπό τις οποίες ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός γίνεται μη λειτουργικός. Πριν από τη γέννηση, ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός είναι μη λειτουργικός και θα επιτρέψει στη γλουταμίνη να εισέλθει στον εγκέφαλο. Μπορεί επίσης για ένα σημαντικό διάστημα μετά τη γέννηση το φράγμα να παραμένει ελλιπώς αναπτυγμένο. Καταστάσεις όπως υπέρταση, διαβήτης, τραύμα κεφαλής, όγκοι στον εγκέφαλο, εγκεφαλικά επεισόδια, ορισμένα φάρμακα, ασθένεια Alzheimer, ελλείψεις βιταμινών και μετάλλων, σοβαρή υπογλυκαιμία, θερμοπληξία, ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, ιονίζουσα ακτινοβολία, σκλήρυνση κατά πλάκας, και ορισμένες λοιμώξεις μπορούν να κάνουν το φραγμό να αποτύχει. Στην πραγματικότητα, καθώς μεγαλώνουμε το σύστημα φραγής γίνεται πιο πορώδες, επιτρέποντας στις διεγερτικές τοξίνες στο αίμα να εισέλθουν στον εγκέφαλο. Έτσι, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες οι διεγερτικές τοξίνες στα πρόσθετα τροφίμων μπορούν να εισέλθουν και να προκαλέσουν βλάβη στον εγκέφαλο.

Τέλος, πρόσφατα πειράματα έχουν δείξει ότι η γλουταμίνη μπορεί να ανοίξει η ίδια το φράγμα. Ένα άλλο σύστημα που χρησιμοποιείται για την προστασία του εγκεφάλου από τις περιβαλλοντικές διεγερτικές τοξίνες, είναι ένα σύστημα εντός του εγκεφάλου που συνδέει το γλουταμινικό μόριο (που ονομάζεται γλουταμινικός μεταφορέας) και το μεταφέρει σε ένα ειδικό κύτταρο αποθήκευσης (Αστρογλοιακό κύτταρο) μέσα σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου αφότου χρησιμοποιηθεί ως νευροδιαβιβαστής. Το σύστημα αυτό μπορεί να είναι καταβεβλημένο από την υψηλή πρόσληψη MSG, ασπαρτάμης και άλλων διεγερτικών τοξινών στα τρόφιμα. Είναι επίσης γνωστό ότι οι ίδιες οι διεγερτικές τοξίνες μπορούν να προκαλέσουν την παραγωγή μεγάλων ποσών ελεύθερων ριζών και ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της υπεροξείδωσης των λιπιδίων (οξείδωση των λιπών μεμβράνης) παράγεται μια ουσία που ονομάζεται 4-hydroxynonenal. Αυτή η χημική ουσία εμποδίζει τον γλουταμινικό μεταφορέα, επιτρέποντας έτσι στη γλουταμίνη να συσσωρεύεται στον εγκέφαλο. Οι διεγερτικές τοξίνες καταστρέφουν εν μέρει τους νευρώνες διεγείροντας την παραγωγή μεγάλου αριθμού ελεύθερων ριζών. Πρόσφατα, έχει αποδειχθεί ότι αυτό συμβαίνει όχι μόνο εντός του εγκεφάλου, αλλά επίσης και εντός άλλων ιστών και οργάνων (στο ήπαρ και στα ερυθρά αιμοσφαίρια). Αυτό θα μπορούσε, σύμφωνα με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, να αυξήσει όλα τα είδη των εκφυλιστικών ασθενειών όπως η αρθρίτιδα, η στεφανιαία νόσος και η αρτηριοσκλήρυνση, καθώς και να προκαλέσει τη δημιουργία καρκίνου. Βεβαίως, δεν θα θέλαμε να κάνουμε κάτι που θα αυξήσει σημαντικά την παραγωγή ελευθέρων ριζών στο σώμα. Είναι γνωστό ότι το σύνολο των νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως η νόσος του Parkinson, η νόσος του Alzheimer, και το ALS, συνδέονται με τον τραυματισμό του νευρικού συστήματος από τις ελεύθερες ρίζες.

Θα πρέπει επίσης να γνωστοποιηθεί ότι γενικά τα αποτελέσματα των διεγερτικών τοξινών στα προσθετά τροφίμων δεν είναι δραματικά. Μερικά άτομα μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και να αναπτύσσουν σοβαρά συμπτώματα, ακόμη και αιφνίδιο θάνατο από καρδιακή ευερεθιστότητα, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αποτελέσματα είναι μη αντιληπτά και αναπτύσσονται σε βάθος χρόνου. Ενώ το MSG μπορεί πιθανόν να μην είναι η άμεση αιτία νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως η άνοια του Alzheimer, η νόσος του Parkinson, ή Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση, μπορεί όμως να επισπεύδει αυτές τις διαταραχές και σίγουρα να επιδεινώσει τα αποτελέσματά τους. Μπορεί πολλοί άνθρωποι με τάση για ανάπτυξη μίας εξ αυτών των ασθενειών να μην ανάπτυσσαν ποτέ πλήρως αυτή τη διαταραχή αν δεν εκτίθονταν στα υψηλά επίπεδα των διεγερτικών τοξινών στα πρόσθετα τροφίμων. Κάποιοι μπορεί να είχαν μια πολύ ήπια μορφή της νόσου, αν δεν είχαν αυτή την έκθεση.

Η υδρολυμένη φυτική πρωτεΐνη δεν θα πρέπει να συγχέεται με το υδρολυμένο φυτικό έλαιο. Το έλαιο δεν περιέχει σημαντική συγκέντρωση γλουταμίνης, είναι ένα έλαιο. Η υδρολυμένη φυτική πρωτεΐνη αποτελείται από μια χημική διαδικασία που διασπά την πρωτεϊνική δομή του φυτού για να ελευθερώσει σκόπιμα την γλουταμίνη. Αυτή η καφέ κοκκώδης ουσία χρησιμοποιείται για να ενισχύσει τη γεύση των τροφίμων, ιδιαίτερα πιάτα με κρέας, σούπες, και σάλτσες. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι κατασκευαστές υγιεινών τροφών έχουν προσπαθήσει να πουλήσουν την ιδέα ότι αυτό το ενισχυτικό γεύσης είναι "πλήρως φυσικό" και "ασφαλές", επειδή είναι κατασκευασμένο από λαχανικά, δεν είναι. Είναι η ίδια ουσία που προστίθεται σε επεξεργασμένα τρόφιμα. Πειραματικά, μπορεί κάποιος να παράγει τις ίδιες βλάβες εγκεφάλου χρησιμοποιώντας υδρολυμένη φυτική πρωτεΐνη όπως με τη χρήση MSG. Μια αυξανόμενη λίστα διεγερτικών τοξινών ανακαλύπτεται, συμπεριλαμβανομένων πολλών που απαντώνται φυσικά. Για παράδειγμα, η L-κυστεΐνη είναι μια πολύ ισχυρή διεγερτική τοξίνη. Πρόσφατα, έχει προστεθεί σε ορισμένες ζύμες ψωμιού και πωλείται σε καταστήματα υγιεινής διατροφής ως συμπλήρωμα. Η ομοκυστεϊνη**, ένα μεταβολικό παράγωγο, είναι επίσης μια διεγερτική τοξίνη. Είναι ενδιαφέρον ότι, τα αυξημένα επίπεδα της ομοκυστεΐνης στο αίμα έχουν πρόσφατα αποδειχθεί να είναι ένας σημαντικός, αν όχι ο κύριος, δείκτης της καρδιαγγειακής νόσου και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η διαπίστωση ότι τα αυξημένα επίπεδα επίσης σχετίζονται με νευροαναπτυξιακές διαταραχές, ιδιαίτερα στην ανεγκεφαλία και το νωτιαίο δυσραφισμός (ανωμαλίες του νευρικού σωλήνα). Πιστεύεται ότι αυτός είναι ο προστατευτικός μηχανισμός δράσης των προγεννητικών βιταμινών Β12, Β6 και φυλλικού οξέος όταν χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό. Μένει να φανεί εάν η τοξική επίδραση είναι διεγερτική ή με κάποιο άλλο μηχανισμό. Αν είναι διεγερτική, τότε τα αγέννητα βρέφη εκτίθενται σε κίνδυνο και από τη γλουταμίνη και από άλλες διεγερτικές τοξίνες.

Πρόσφατα, έχουν γίνει πολλές μελέτες στις οποίες διαπιστώθηκε ότι όλοι οι ασθενείς με Alzheimer που εξετάστηκαν είχαν αυξημένα επίπεδα ομοκυστεΐνης. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Alzheimer έχουν επίσης εκτεταμένη καταστροφή των γαγγλιοκυττάρων του αμφιβληστροειδούς τους. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή είναι η περιοχή που βρέθηκε να επηρεάζεται όταν οι ερευνητές ανακάλυψαν για πρώτη φορά την διεγερτική τοξικότητα του MSG. Αν και αυτό δεν αποδεικνύει ότι η διατροφική γλουταμίνη και οι άλλες διεγερτικές τοξίνες προκαλούν ή επιδεινώνουν τη νόσο του Αλτσχάιμερ, μας κάνει εν τούτοις πολύ υποψιασμένους. Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει μια κοινή εσωτερική αιτιολογία για την βλάβη του κεντρικού νευρικού συστήματος και την βλάβη των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς, αλλά τα ευρήματα αυτά είναι αρκετά ανησυχητικά ώστε να αποτελούν εύλογη αιτία για περαιτέρω έρευνες.

.....................

* Μερικά από τα ονόματα που κυκλοφορεί το MSG: Ε 621, γλουταμικό οξύ, γλουταμάτη, υδρολυμένη πρωτεΐνη, καζεϊνικό νάτριο, υδρολυμένη μαγιά, εκχύλισμα μαγιάς, πρωτεϊνη σόγιας, ένζυμα, οποιαδήποτε ουσία έχει μπροστά της τη λέξη "υδρολυμένο/η" και οι ουσίες που κυκλοφορούν υπό τους όρους-ομπρέλα «ενισχυτικά γεύσης» και «φυσικά αρώματα».

** Η άνοδος των επιπέδων ομοκυστεϊνης στον οργανισμό σχετίζεται και με την ανεπάρκεια ή την αδυναμία απορρόφησης της βιταμίνης Β12.

Συγκάλυπταν τους κίνδυνους των εμβολίων για 30 χρόνια

30 χρόνια μυστικών επίσημων πρακτικών δείχνουν ότι εμπειρογνώμονες της Βρετανικής κυβέρνησης συγκάλυπταν τους κίνδυνους από τα εμβόλια για να πωλούνται περισσότερα εμβόλια και να βλάπτονται τα παιδιά σας

ΠΗΓΗ: child health safety

Ένα εξαιρετικό νέο έγγραφο που δημοσιεύθηκε από μια θαρραλέα γιατρό και διερευνητική ιατρική ερευνήτρια (Dr. Lucija Tomljenovic Ph.D) έχει φέρει στο φως 30 χρόνια μυστικών επίσημων πρακτικών των συνεδριάσεων των κυβερνητικών επιτροπών εμβολίων της Βρετανίας και των δήθεν ανεξάρτητων ιατρικών «ειδικών» που βρίσκονται σε αυτές και τις συνδέσεις τους με την βιομηχανία φαρμάκων.

Αν θέλετε να πάρετε μια ιδέα για το ποιος είναι υπεύθυνος για την κατάσταση του παιδιού σας που προέκυψε από την παρενέργεια ενός εμβολίου, τότε πρέπει να διαβάσετε αυτό το έγγραφο. Αυτό που πρέπει να αναρωτηθείτε είναι: εάν οι άνθρωποι σε αυτές τις επιτροπές είναι ειλικρινείς και έντιμοι και ενεργούν προς το συμφέρον των παιδιών της Βρετανίας, πώς γίνεται αυτό να συμβαίνει για τουλάχιστον 30 χρόνια;

Αυτά ήταν πάντα γνωστά στον καθένα αλλά ποτέ πριν δεν μπορούσε να τα αποδείξει. Μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες με άλλους ώστε να μπορούν να δουν τι συμβαίνει στις υγειονομικές επιτροπές της κυβέρνησης πίσω από κλειδωμένες πόρτες.

Παραθέτουμε εδώ από την περίληψη της συγγραφέως και το έγγραφο:

Η σκόπιμη απόκρυψη πληροφοριών από τους γονείς με μοναδικό σκοπό να τους κάνει να συμμορφωθούν με το «επίσημο» πρόγραμμα εμβολιασμού θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια μορφή ηθικής παράβασης ή ανάρμοστης συμπεριφοράς. Επίσημα έγγραφα που προέρχονται από το Βρετανικό Υπουργείο Υγείας (DH) και την Κοινή Επιτροπή Εμβολιασμών και την Ανοσοποίηση (JCVI) αποκαλύπτουν ότι οι βρετανικές υγειονομικές αρχές έχουν συμμετοχή σε μια τέτοια πρακτική τα τελευταία 30 χρόνια, προφανώς με μοναδικό σκοπό την προστασία του εθνικού προγράμματος εμβολιασμού.

Μπορείτε να κατεβάσετε το 45 σελίδων έγγραφο με τα λεπτομερή στοιχεία εδώ: Η πολιτική εμβολιασμού και ο Κώδικας Δεοντολογίας της Μεικτής Επιτροπής Εμβολιασμών και Ανοσοποίησης (JCVI): Μήπως είναι σε αντίθεση;

Lucija Tomljenovic, Neural Dynamics Research Group, Τμήμα Οφθαλμολογίας και Οπτικών επιστημών, Πανεπιστήμιο Βρετανικής Κολούμπια, Βανκούβερ, Καναδάς.

Η έκθεση παρουσιάστηκε και αποτελεί μέρος των εργασιών του Επιστημονικού Συνεδρίου της BSEM (British Society for Ecological Medicine) 2011 που δημοσιεύεται online εδώ: Οι κίνδυνοι υγείας από την Πρόληψη νόσων (The Health Hazards of Disease Prevention), Επιστημονικό Συνέδριο BSEM, Μάρτιος 2011. Υπάρχουν και άλλα έγγραφα που βρίσκονται επίσης σε αυτό το link που θα τα βρείτε εξαιρετικά.

Η συγγραφέας, Δρ Lucija Tomljenovic γράφει:

«Εδώ παρουσιάζω τα έγγραφα που φαίνεται να δείχνουν ότι η JCVI έκανε συνεχείς προσπάθειες να αποσιωπήσει κρίσιμα στοιχεία για σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες και αντενδείξεις για εμβολιασμούς και στους γονείς και στους επαγγελματίες της υγείας, προκειμένου να επιτευχθούν τα συνολικά ποσοστά εμβολιασμού που έκρινε ότι ήταν απαραίτητα για «ανοσία του πληθυσμού», μια έννοια η οποία όσον αφορά τον εμβολιασμό, και σε αντίθεση με τις επικρατούσες απόψεις, δεν στηρίζεται σε στέρεες επιστημονικές αποδείξεις όπως θα εξηγηθεί. Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής εμβολιασμού που προωθείται από την JCVI και το Υπουργείο Υγείας (DH), πολλά παιδιά έχουν εμβολιαστεί χωρίς να έχει αποκαλυφθεί στους γονείς τους η κρίσιμη πληροφορία σχετικά με τους διαπιστωμένους κινδύνους των σοβαρών παρενεργειών, πληροφορία που η JCVI φαίνεται να έχει πλήρη επίγνωση. Φαίνεται, επίσης, ότι με την παρακράτηση αυτής της πληροφορίας, οι JCVI και DH παραβίασαν το δικαίωμα των ατόμων να κάνουν μια συνειδητή επιλογή σχετικά με τον εμβολιασμό. Με αυτόν τον τρόπο, οι JCVI / DH ενδέχεται να έχουν παραβιάσει όχι μόνο τις διεθνείς οδηγίες για την Ιατρική Ηθική (δηλαδή, την Διακήρυξη του Ελσίνκι και τον Διεθνή Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας) [2], αλλά επίσης, το δικό τους Κώδικα ορθής πρακτικής.»

Η Δρ Lucija Tomljenovic συνεχίζει:

«Τα πρακτικά των συνεδριάσεων της JCVI δείχνουν επίσης ότι ορισμένα από τα μέλη της επιτροπής είχαν εκτενείς δεσμούς με τις φαρμακευτικές εταιρείες και ότι η JCVI συχνά συνεργαζόταν με τους κατασκευαστές εμβολίων σε στρατηγικές που αποσκοπούν στην ενίσχυση της εφαρμογής των εμβολίων. Μερικές από τις συναντήσεις κατά τις οποίες συζητήθηκαν τέτοια αμφιλεγόμενα θέματα δεν προορίζονταν να είναι διαθέσιμες στο κοινό, καθώς τα πρακτικά κυκλοφορήσαν αργότερα, μέσω του νόμου περί ελευθερίας των πληροφοριών (FOI). Οι συγκεκριμένες συναντήσεις σημειώνονται στα πρακτικά ως «εμπορικής εμπιστοσύνης», και αποκαλύπτουν μια σαφή και ανησυχητική έλλειψη διαφάνειας, δεδομένου ότι ορισμένα στοιχεία αφαιρέθηκαν από το κείμενο (δηλαδή, τα ονόματα των συμμετεχόντων) πριν από την έκδοση αντιγράφου βάσει του FOI (για παράδειγμα, JCVI CSM / DH (Επιτροπή για την Ασφάλεια των Φαρμάκων / Υπουργείο Υγείας) Πρακτικά Μεικτής Επιτροπής για τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις 1986-1992).

................
Στο παρακάτω βίντεο η Δρ. Lucija Tomljenovic Ph.D μιλάει για τις σκόπιμα μεροληπτικές έρευνες που γίνονται από του κατασκευαστές φαρμάκων και εμβολίων και αναφέρεται επίσης στους κινδύνους του εμβολίου κατά του τραχήλου της μήτρας (ενάντια στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων - Human Papilloma Virus – HPV) το οποίο συνδέεται με αυτο-άνοσα νοσήματα.

   

....................

Εν ολίγοις, τα πρακτικά των συνεδριάσεων των JCVI / DH από την περίοδο 1983-2010 φαίνεται να δείχνουν ότι:

    1) Αντί να αντιδρούν κατάλληλα με την εκ νέου εξέταση των υφιστάμενων πολιτικών εμβολιασμού όταν προέκυπταν κίνδυνοι για την ασφάλεια σε συγκεκριμένα εμβόλια από τις δικές τους έρευνες, η JCVI είτε α) δεν προέβη σε καμία ενέργεια, β) διαστρέβλωσε ή επιλεκτικά αφαίρεσε δυσμενή δεδομένα για την ασφάλεια από τις δημόσιες εκθέσεις και γ) έκανε εντατικές προσπάθειες για να καθησυχάσει τόσο το κοινό όσο και τις αρχές για την ασφάλεια των αντίστοιχων εμβολίων.

    2) Περιόρισε σημαντικά την αντένδειξη για τα κριτήρια εμβολιασμού, προκειμένου να αυξηθούν τα ποσοστά εμβολιασμού παρά τα εξαιρετικά και ανεπίλυτα ζητήματα ασφάλειας.

    3) Σε πολλές περιπτώσεις ζήτησε από τους κατασκευαστές εμβολίων να κάνουν συγκεκριμένες τροποποιήσεις των δελτίων δεδομένων τους, όταν αυτά ήταν σε σύγκρουση με τις επίσημες συμβουλές της JCVI για τους εμβολιασμούς.

    4) Επίμονα βασίστηκε σε μεθοδολογικά αμφίβολες μελέτες, ενώ απέρριπτε την ανεξάρτητη έρευνα, για την προώθηση της πολιτικής των εμβολίων.

    5) Επίμονα και κατηγορηματικά υποβάθμισε τις ανησυχίες για την ασφάλεια, ενώ διόγκωσε υπερβολικά τα οφέλη των εμβολίων.

    6) Προώθησε και επεξεργάστηκε ένα σχέδιο για την εισαγωγή νέων εμβολίων αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και ασφάλειας στη ρουτίνα του παιδιατρικού χρονοδιαγράμματος, με βάση την υπόθεση ότι οι άδειες τελικά θα χορηγούνταν.

    7) Αποθάρρυνε  ενεργά την έρευνα σχετικά με θέματα ασφάλειας των εμβολίων.

    8) Εσκεμμένα εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη των γονέων και την έλλειψη σχετικής γνώσης σχετικά με τους εμβολιασμούς, προκειμένου να προωθηθεί ένα επιστημονικά αστήρικτο πρόγραμμα εμβολιασμών που θα μπορούσε να θέσει ορισμένα παιδιά σε κίνδυνο σοβαρών μακροπρόθεσμων νευρολογικών βλαβών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι ενέργειες φαίνονται να παραβιάζουν τον Κώδικα πρακτικής της JCVI.»

Διαβάστε εδώ το έγγραφο με τα πλήρη αποδεικτικά στοιχεία που αιτιολογούν αυτά τα συμπεράσματα στις 45 σελίδες του. Ένα εξαιρετικό ντοκουμέντο ερευνητικής εργασίας:

Η πολιτική εμβολιασμού και ο Κώδικας Δεοντολογίας της Μεικτής Επιτροπής Εμβολιασμών και Ανοσοποίησης (JCVI): Μήπως είναι σε αντίθεση;

Και επίσης διαβάστε περισσότερα από τα Πρακτικά του Επιστημονικού Συνεδρίου της BSEM 2011 που δημοσιεύονται εδώ:

(The Health Hazards of Disease Prevention), Επιστημονικό Συνέδριο της BSEM, Μάρτιος 2011.

Πριν το θάνατό του ο πατέρας της ΔΕΠΥ* παραδέχθηκε ότι ήταν μια φανταστική ασθένεια

ΠΗΓΗ: NaturalNews

Αν εσείς ή κάποιος γνωστός σας έχει παιδί που έχει διαγνωστεί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), οι πιθανότητες είναι το παιδί να είναι στην πραγματικότητα μια χαρά. Τουλάχιστον αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα έλεγε ο «πατέρας» της ΔΕΠΥ, Leon Eisenberg, αν ήταν ακόμα ζωντανός. Λίγο καιρό πριν τον θάνατό του (σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel), ο ψυχίατρος και πρωτοπόρος του αυτισμού παραδέχθηκε ότι η ΔΕΠΥ είναι ουσιαστικά μια «φανταστική ασθένεια», πράγμα που σημαίνει ότι σήμερα άσκοπα συνταγογραφούνται σε εκατομμύρια μικρά παιδιά σοβαρά ψυχότροπα φάρμακα που θα τα εισάγουν σε μια ζωή εθισμού στα φάρμακα και στην αποτυχία.

Όπως εξηγεί ο Bradlee Dean, παρουσιαστής του ραδιοφώνου Sons of Liberty ο οποίος επίσης γράφει στον δικτυακό τόπο DC Clothesline, η ΔΕΠΥ ήταν απλά μια θεωρία που αναπτύχθηκε από τον Eisenberg. Ποτέ στην πραγματικότητα δεν αποδείχτηκε ότι υπάρχει ως επαληθεύσιμη ασθένεια, παρά το γεγονός ότι ο Eisenberg και πολλοί άλλοι επωφελήθηκαν αδρά από την ευρεία διάγνωσή της. Και επίσης συνεχίζει να επωφελείται η σύγχρονη ψυχιατρική, η οποία επίσης βοηθά να γεμίζουν τα ταμεία της φαρμακευτικής βιομηχανίας με το να κάνει τα παιδιά να εθίζονται νωρίς σε επικίνδυνα ψυχοδιεγερτικά φάρμακα όπως το Ritalin (methylphenidate) και το Adderall (μικτά άλατα αμφεταμίνης, dextroamphetamine).

«Η ΔΕΠΥ είναι η απάτη που έχει σκοπό να δικαιολογεί την εισαγωγή των παιδιών σε μια ζωή εξάρτησης στα φάρμακα,» είχε πει από το 1998 ο Δρ Edward C. Hamlyn, ιδρυτικό μέλος του Βασιλικού Κολεγίου Γενικών Ιατρών, για την πλασματική ασθένεια. Προσθέτοντας σε αυτή την αίσθηση, οι ψυχίατροι Peter Breggin και Sami Timimi, οι οποίοι και οι δύο αντιτίθενται στο να θεωρούνται παθολογία τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ, λένε ότι η ΔΕΠΥ είναι περισσότερο ένα κοινωνικό κατασκεύασμα παρά μια πραγματική «διαταραχή».

Το ψυχιατρικό επάγγελμα έχει να κάνει με τη δημιουργία υπερκερδών για την Φαρμακευτική Βιομηχανία (Big Pharma)

Ο σκοπός βέβαια της παρουσίασης ως παθολογικών των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ, ήταν να παράγουν περισσότερα κέρδη για τη βιομηχανία φαρμάκων. Σύμφωνα με την ομάδα προστασίας του πολίτη Citizens Commission on Human Rights International  (Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Διεθνώς) (CCHRI), περίπου 20 εκατομμύρια παιδιά στις ΗΠΑ σήμερα παίρνουν επικίνδυνα και ακριβά, ψυχιατρικά φάρμακα για φτιαχτές καταστάσεις συμπεριφοράς, όπως η ΔΕΠΥ. Και περίπου άλλο ένα εκατομμύριο παιδιά έχουν κατάφωρα και σκόπιμα διαγνωστεί λανθασμένα με πλασματικές καταστάσεις συμπεριφοράς για τις οποίες συνταγογραφούνται ψυχιατρικά φάρμακα.

«Θυμηθείτε, υπάρχουν δύο τρόποι που οι φαρμακευτικές εταιρείες μπορούν να βγάζουν χρήματα: να εφευρίσκουν νέα φάρμακα, και να επινοούν νέες ασθένειες που τα ήδη ανακαλυφθέντα φάρμακα μπορούν να θεραπεύσουν,» γράφει ο Δρ Jay Parkinson, MD, MPH, σχετικά με την βιομηχανία δημιουργίας ψεύτικων ασθενειών. «Την τελευταία δεκαετία, η Φαρμακευτική Βιομηχανία δημιουργεί όχι λιγότερο από 10 νέα φάρμακα ετησίως», προσθέτει, σημειώνοντας ότι πολλοί από τους ανθρώπους που έχουν πει ότι πάσχουν από ΔΕΠΥ πραγματικά υποφέρουν από «το αποτέλεσμα της κακής σχεδίασης,» εννοώντας ένα συμβατικό κοινωνικό και εκπαιδευτικό σύστημα που είναι ανίκανο και απρόθυμο να αναγνωρίσει την μοναδική ατομικότητα.

Αυτό είναι σίγουρα αλήθεια για τον Barnett, τον 14-χρονο ιδιοφυή αυτιστικό στου οποίου την μητέρα είχαν πει ότι πιθανότατα ο γιος της δεν θα μπορούσε ποτέ να διαβάσει ή να γράψει. Σήμερα, ο Jacob ήδη εργάζεται για το μεταπτυχιακό του στην κβαντική φυσική, ενώ οι περισσότεροι από τους συμμαθητές του είναι ακόμα στο γυμνάσιο. Επίσης τώρα εξελίσσει τη δική του αρχική θεωρία στην Αστροφυσική, σύμφωνα με πρόσφατες πληροφορίες.

«Η ψυχιατρική / φαρμακευτική βιομηχανία δαπανά δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο για να πείσει το κοινό, τους νομοθέτες και τον τύπο ότι ψυχιατρικές διαταραχές, όπως η διπολική διαταραχή, η κατάθλιψη, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (ΔΕΠ / ΔΕΠΥ), το μετα-τραυματικό στρες, κλπ. είναι ιατρικές παθήσεις στο ίδιο επίπεδο με επαληθεύσιμα ιατρικές παθήσεις, όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις,» εξηγεί το CCHRI. «Ωστόσο, σε αντίθεση με την πραγματική ιατρική ασθένεια, δεν υπάρχουν επιστημονικές εξετάσεις που να εξακριβώνουν την ιατρική ύπαρξη ψυχιατρικής διαταραχής.»

Πηγές για αυτό το άρθρο περιλαμβάνουν:

- http://dcclothesline.com

- http://blog.jayparkinsonmd.com

- http://www.wnd.com/2012/01/382293/

- http://www.currentconcerns.ch/index.php?id=1608

- http://www.naturalnews.com/040552_autism_children_genius_IQ.html

- http://www.cchrint.org

………..

* ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) - (ADHD) Attention Deficit Hyperactivity Disorder

ή ΔΕΠ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής) - (ADD) Attention Deficit Disorder

Δείτε επίσης

Οι φαρμακευτικές δεν υπηρετούν την υγεία, την ίαση, τις θεραπείες, την ευεξία