Η τέχνη είναι αντίσταση

Η τέχνη είναι αντίσταση στην βαρβαρότητα που στο πέρασμα της αφήνει χαλάσματα:

χαλασμένες ζωές, χαλασμένα σπίτια, χαλασμένα χωριά και πόλεις, χαλασμένο αέρα, γη και νερό, χαλασμένη φύση.

Σε έναν κόσμο που καταρρέει, η τέχνη, ενσαρκώνοντας την ομορφιά και την αλήθεια, μπορεί να εμπνεύσει την ελπίδα, να αφυπνίσει την συνείδηση, να ξαναδώσει τη δύναμη για την ανοικοδόμηση του κόσμου σε δίκαιη βάση.

Ο Boris Kovac, ο σαξοφωνίστας από την Σερβία, βίωσε την παράνοια και την φρίκη της νέας τάξης με τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς της χώρας του. Όπως ο ίδιος λεει, εκφράζοντας το συλλογικό αίσθημα των Σέρβων, η περίοδος εκείνη ισοδυναμούσε γι αυτούς με το τέλος του κόσμου.

Αυτό το τέλος ο Boris Kovac το μετέτρεψε σε απελευθερωτική τέχνη μέσα στα δύο άλμπουμ του The Last Balkan Tango (Το τελευταίο Βαλκανικό Ταγκό) και Ballads at the End of Time (Μπαλάντες στο τέρμα του χρόνου) που σχετίζονται με αυτήν την δραματική περίοδο.

Το επαπειλούμενο δράμα και το επικείμενο τέλος γίνονται αφορμή για αληθινή τέχνη της ψυχής και ο Boris Kovac συνεχίζοντας την παράδοση του, είναι σε θέση να μας ξαναδώσει μέσα από την γλυκόπικρη μουσική του την ελπίδα για ένα νέο ξεκίνημα μέσα από τα χαλάσματα.