Διαφημίσεις που προωθούν την απαξίωση των ζώων

Είναι γνωστό ότι οι διαφημίσεις προωθούν συγκεκριμένες συμπεριφορές και επιθυμίες στον άνθρωπο. Και δεν είναι λίγες οι φορές που για να το πετύχουν αυτό καταφεύγουν σε ακραίες μεθόδους. Το ανθρώπινο σώμα και κυρίως το γυναικείο είναι από τα βασικά εργαλεία των διαφημιστών. Προβάλλεται σαν ένα απλό αντικείμενο μηδενίζοντας την προσωπικότητα του ατόμου και υποβαθμίζοντας γενικά τον άνθρωπο. Η εικόνα είναι τόσο συνηθισμένη που ο θεατής πλέον το εκλαμβάνει σαν κάτι φυσιολογικό. Και ίσως είναι αυτή η αδράνεια του δέκτη η οποία επιτρέπει στην φαντασία των διαφημιστών να εισβάλλει μερικές φορές στη σφαίρα του νοσηρού.

Έτσι, πρόσφατα είδαμε σε περιοδικό να χρησιμοποιούνται πτώματα ζώων ή καλύτερα τα κατακρεουργημένα μέλη ζώων για να διαφημιστούν κάποια προϊόντα όπως φαίνεται στις εικόνες που ακολουθούν.

 

Οι άνθρωποι που πουλάνε τα σώματά τους στις διαφημίσεις έχουν τη δυνατότητα να το αρνηθούν. Για ένα ζώο όμως αυτό δεν ισχύει πόσο μάλλον όταν είναι νεκρό. Ένα ζώο δεν μπορεί να αντισταθεί σε κανενός είδους κακομεταχείριση που υφίσταται από τον άνθρωπο. Επίσης, οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται για την προώθηση ενός προϊόντος εισπράττουν πάντα μία καλή χρηματική αμοιβή, αν και τίποτε δεν μπορεί να αντισταθμίσει την πλήρη υποβάθμισή τους. Αντιθέτως, τα ζώα χρησιμοποιούνται πάντα σαν αντικείμενα μιας χρήσης ως προς τα οποία δεν έχουμε καμία υποχρέωση.

Η εικόνα ενός νεκρού ζώου και ακόμη χειρότερα το πρόσωπό του σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ελκυστική για να χρησιμοποιηθεί σε μία διαφήμιση. Παρόλα αυτά χρησιμοποιήθηκε. Γιατί; 

Άνθρωποι που δολοφονούν ζώα αρέσκονται στο να επιδεικνύουν τα θύματά τους ή μέρη αυτών ως αποδείξεις “του κατορθώματος τους”. Η εικόνα κεφαλιών ζώων (ελαφιού, ταράνδου) ή δοντιών από ελέφαντες ή άλλα τμήματα νεκρών ζώων να χρησιμοποιούνται ως λάφυρα ήταν διαδεδομένη ήδη από παλαιότερες εποχές. Θεωρούσαν πως αυτό ήταν στοιχείο ανδρισμού. Η επιβολή του ανθρώπου πάνω στα ζώα πάντα του έδινε μια περίεργη ικανοποίηση. Η εκμετάλλευση και η εξουσία που υφίσταται ο άνθρωπος σε όλες τις κοινωνίες τον υποβιβάζει σε τέτοιο βαθμό που η επιβολή του πάνω στα ζώα του δίνει ικανοποίηση. Ο παραλογισμός της ιεραρχίας μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες μεταφέρθηκε μέσω του σπισισμού και στις κοινωνίες των ζώων. Ο άνθρωπος αυθαίρετα θεώρησε πως είναι ανώτερος των υπολοίπων ζώων αντιδρώντας στο γεγονός πως μέσα στο ίδιο είδος, στο ανθρώπινο, τον κατηγοριοποίησαν. Όταν επιβάλλεται και εκμεταλλεύεται τα ζώα ξεχνάει πως και σε αυτόν επιβάλλονται και πως τον εκμεταλλεύονται. 

Μήπως λοιπόν με τις εικόνες αυτές ήθελαν να ικανοποιήσουν τον εγωισμό και την απληστία του ανθρώπου για να τραβήξουν την προσοχή του; Να τον πείσουν πως δεν είναι ο υποδουλωμένος υπηρέτης του συστήματος αλλά ο αφέντης αφού μπορεί και δολοφονεί ανυπεράσπιστα πλάσματα; 

Άραγε έγινε σκόπιμα ή δεν κατάλαβαν ότι με αυτό τον τρόπο προωθούν την κύρια αντίληψη του σπισισμού, η οποία ισχυρίζεται ότι ο άνθρωπος είναι ανώτερος και κυρίαρχος και έτσι μπορεί να απαξιώνει πλήρως τα ζώα και να τα μετατρέπει σε αντικείμενα άνευ αξίας ή να τους δίνει αυθαίρετα, σύμφωνα με τα συμφέροντα του, την αξία που αυτός νομίζει; 

Και μάλλον αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι δεν ήθελαν από τους αναγνώστες να κάνουν τον συνειρμό ότι και τα προϊόντα ομορφιάς που διαφημίζονται είναι κι αυτά αποτέλεσμα φρικαλέων πειραμάτων σε ζώα, είναι προϊόντα βαμμένα με αίμα και συσκευασμένα με πόνο.

Όποιοι πάντως κι αν ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στην επιλογή αυτού του τρόπου για την συγκεκριμένη διαφήμιση, το γεγονός αυτό καθαυτό δείχνει το γενικευμένο καθεστώς απαξίας προς τα ζώα μέσα στην κοινωνία και πόσο η μονόπλευρη προπαγάνδα τέτοιων διαφημίσεων ενισχύει την στερεότυπη αντίληψη του ζώου ως χρηστικού αντικειμένου ενώ ταυτόχρονα αδρανοποιεί τα υγιή αντανακλαστικά της κοινωνίας. 

Γιατί άραγε αυτή η εντεινόμενη εξοικείωση με το δράμα των ζώων και με ότι πιο ακραίο μπορεί αυτό να διευρύνεται; Και πότε επιτέλους θα έρθει η στιγμή που η ψυχρότητα και η απάθεια απέναντι στην εκμετάλλευση τους θα δώσει τη θέση της στον  αποτροπιασμό και στην καταδίκη;

Σίγουρα χρειάζεται να διανυθεί ακόμη πολύς δρόμος μέχρι να κατανοηθεί από τους ανθρώπους το χρέος τους να σέβονται και να μην εκμεταλλεύονται τα ζώα αλλά μέχρι τότε όσοι (πχ διαφημιστές, δημοσιογράφοι, κλπ) έχουν την δυνατότητα να απευθύνονται σε ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και να την επηρεάζουν, οφείλουν, εάν δεν θέλουν ή δεν μπορούν να προωθούν αξίες, όπως η μη εκμετάλλευση, το δίκαιο και ο σεβασμός της ζωής, τουλάχιστον να μην προκαλούν.

Είναι καιρός να κατανοήσουν οι διαφημιστές και οι εταιρείες ότι οι καιροί αλλάζουν και ότι αρχίζει να υπάρχει αντίλογος από τις φωνές εκείνες που απαιτούν την κατάργηση της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης των ζώων. 

Αναδημοσίευση από το blog Athens vegans 

Η Φυσική καλλιέργεια

ΚΕΝΤΡΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ

Το Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας δημιουργήθηκε από ομάδα εθελοντών το καλοκαίρι του 1999 και φιλοξενείται σε μια έκταση πεντέμισυ στρεμμάτωνστο Κλησοχώρι της Έδεσσας.

Στόχοι του Κέντρου Φυσικής Καλλιέργειας

1) Δημιουργία φυσικών αγροκτημάτων και λαχανόκηπων στην Ελλάδα και το εξωτερικό

2) Σπορές για αναβλάστηση των γυμνών και άγονων βουνών και των ερήμων

3) Πρακτική ενημέρωση των μαθητών της Πρωτοβάθμιας και την Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα πλαίσια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης

4) Συστηματική συλλογή σπόρων που χρησιμεύουν για τις σπορές με σκοπό την αναβλάστηση των βουνών

Οι προσπάθειες αναβλάστησης στην Ελλάδα ξεκίνησαν το 1993 από ομάδα εθελοντών και μέχρι το 1998 πραγματοποιούνταν σε διάφορες περιοχές, σε μικρή κλίμακα, με επιτυχή αποτελέσματα. Το Μάρτη και τον Οκτώβρη του 1998 πραγματοποιήθηκαν οι πιο μεγάλες σπορές που οργανώθηκαν ποτέ στον πλανήτη σε συνολική έκταση πάνω από 50.000 στρεμμάτων με τη σπορά 100 περίπου τόνων σβώλων στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδας και με την παρουσία του ιδίου του Φουκουόκα.

Τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά γιατί παρά τις διαβεβαιώσεις των υπευθύνων ο χώρος δεν προστατεύθηκε από τη βόσκηση των αιγοπροβάτων. Το 1999 και το 2000 έγιναν σπορές σε έκταση 10.000 περίπου στρεμμάτων στο Ποικίλο Όρος της Δυτικής Αθήνας με μεγάλη επιτυχία. Οι σπορές έκτοτε συνεχίζονται με τελευταία προσπάθεια τον Οκτώβρη του 2008 στην Κερατέα σε έκταση 3000 στρεμμάτων με πολύ ενθαρρυντικά ως τώρα αποτελέσματα.

Παράλληλα έγιναν σπορές στην Πορτογαλία, Ιταλία, Ισπανία, Αφρική, στην Ινδία με εναέριες σπορές και με πρωτοβουλία του τότε πρωθυπουργού Raman Rao, πρόσφατα δε στην Αργεντινή, στην επαρχία του Rio Negro, στην Παταγωνία.

Παράλληλα το Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας οργανώνει γιορτές πανελλαδικές και διεθνείς, καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα, έτσι ώστε όσο περισσότεροι άνθρωποι, κατά το δυνατόν να ενημερωθούν πρακτικά πάνω στη μεθοδολογία και τις τεχνικές της Φυσικής Καλλιέργειας.

Υπεύθυνος του Κέντρου είναι ο Παναγιώτης Μανίκης.

Διεύθυνση του  Κέντρου Φυσικής Καλλιέργειας

Κλησοχώρι  Έδεσσας στο 2ο χιλιόμετρο της οδού Έδεσσας-Αριδαίας.

Ταχυδρομική διεύθυνση

Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας

Παναγιώτης Μανίκης

Τ.Θ. 58200  ΕΔΕΣΣΑ

Τηλέφωνο   23810-27312 (18:00-21:00)

5 Ιουνίου - Παγκόσμια ημέρα κατά του σπισισμού (speciesism)

"Όλα τα ζώα είναι ίσα. Απλώς κάποια ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα."

George Orwell

Η αλαζονική αντίληψη της ανωτερότητας, όπως πολύ εύστοχα αποτυπώνεται στην παραπάνω φράση, είναι η βάση στην οποία στηρίζεται το οικοδόμημα του σπισισμού*.

Ο σπισισμός είναι η επινόηση της διάκρισης εκεί που δεν υπάρχει, εν συνεχεία η δικαιολόγηση αυτής της διάκρισης με αυθαίρετους ισχυρισμούς και τελικά η διαμόρφωση μιας νοοτροπίας περιφρόνησης, απαξίωσης και αδιαφορίας του ανθρώπου προς τα άλλα είδη.

Η νοοτροπία αυτή προωθείται με την δημιουργία μύθων, την παραποίηση γεγονότων, την προώθηση αρνητικών σχολίων και αντιλήψεων για τα ζώα, και γενικά με μια προπαγάνδα υποβάθμισης τους και της τεχνητής διαφοροποίησης του ανθρώπου από αυτά.

Μέσα στο αντιδραστικό αυτό πλαίσιο τα ζώα θεωρούνται απλά ως πόρος και παύουν να έχουν εγγενή αξία. Η ύπαρξη τους αποσυνδέεται από τον αυθύπαρκτο ρόλο τους ως άτομα προορισμένα να δρουν σε μια φυσική διαδικασία και προσδένεται στα συμφέροντα του ανθρώπου.

Συνολικά πρόκειται για την καθιέρωση ενός καθεστώτος ολοκληρωτικών αντιλήψεων απέναντι στα ζώα, στο οποίο έχει καταρριφθεί κάθε αξία (σεβασμός της ζωής, ελευθερία, μη καταπίεση/εκμετάλλευση, μη βία) δημιουργώντας το απαραίτητο χάσμα και την αποστασιοποίηση που επιτρέπει και νομιμοποιεί την οποιαδήποτε χρήση τους και κάθε ενέργεια εις βάρος τους.

Έτσι ο σπισισμός γίνεται ο εξορθολογισμός της εκμετάλλευσης των ζώων, όπου ο άνθρωπος ως κυρίαρχος έρχεται να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού και να ανατρέψει την φυσική τάξη, καταργώντας κάθε έννοια δικαίου στην σχέση του με τα ζώα.

Εκμετάλλευση και σπισισμός είναι συγκοινωνούντα δοχεία, αφού η αύξηση της εκμετάλλευσης ενισχύει τον σπισισμό, ενώ η ενίσχυση του σπισισμού εξαπλώνει την εκμετάλλευση. (1)

Κατ΄ αυτόν το τρόπο η εκμετάλλευση των ζώων αυξάνεται συνεχώς, αλλά η ουσιαστική εκτόξευση της ξεκινά την δεκαετία του 1920 στις ΗΠΑ με την ανάπτυξη της βιομηχανίας κρέατος και γάλακτος.

Ειδικότερα μετά τον δεύτερο Π.Π. σημειώνεται μια εκθετική αύξηση της εκμετάλλευσης σε γιγαντιαία κλίμακα  και η μετατροπή πρώτιστα των δυτικών χωρών σε ένα κοινωνικό μοντέλο, το οποίο βασίζεται σχεδόν πλήρως στην εκμετάλλευση των ζώων για να καλύψει κάθε του ανάγκη, από την τροφή και την ένδυση, μέχρι την διασκέδαση και την ψυχαγωγία. (2)

Κι ενώ στην τρέχουσα συγκυρία η εκμετάλλευση των ζώων έχει λάβει κολοσσιαίες διαστάσεις, εντούτοις είναι καλά κρυμμένη και δεν απασχολεί καν την ανθρωπότητα, παρά μόνο ένα ελάχιστο κομμάτι αυτής, το οποίο έχοντας αντιληφθεί την τραγικά απατηλή αντίληψη του σπισισμού, ζει με ένα βίγκαν τρόπο ζωής γιατί:

-αρνείται να δει τα ζώα ως κατώτερα όντα και ως αντικείμενα άνευ αξίας, ή ως μηχανές και δούλους στην υπηρεσία ενός άπληστου ανθρώπου.

- αρνείται να κατευθύνεται από αντιδραστικές, αναχρονιστικές νοοτροπίες, όπως ο σπισισμός, ο οποίος με την σειρά του γίνεται το κατάλληλο υπόβαθρο για να αναπτυχθούν και να επεκταθούν αντίστοιχες διακρίσεις και στην ανθρώπινη κοινωνία (ρατσισμός, σεξισμός, εθνικισμός, φασισμός, κλπ).

- θεωρεί ότι το ζήτημα της εκμετάλλευσης των ζώων είναι το κεντρικό ζήτημα που πρέπει να επιλύσει η ανθρωπότητα στο δρόμο της προς ένα δίκαιο και πολιτισμένο κόσμο. Γιατί όσο θα υφίσταται η αδικία προς τα ζώα, θα υποσκάπτει κάθε αγώνα για το δίκαιο και θα μεταφέρει ολοένα και πιο έντονα όλες αυτές τις ανεπίτρεπτες πρακτικές προς τα ζώα (καταπίεση, βία, κακοποίηση, βασανισμός, κλοπή, στέρηση ελευθερίας, έγκλημα, γενοκτονία, κλπ)  μέσα στην ίδια την κοινωνία.

Η θεωρία και η πρακτική του veganism μας βοηθούν να διασφαλίσουμε μια άλλη σχέση ισότιμης συνύπαρξης με τα ζώα, τους άλλους ανθρώπους και το οικοσύστημα της Γης.

Ο veganism γκρεμίζει την αντιδραστική ψευδαίσθηση ανωτερότητας και αντιπαλότητας που καλλιεργεί η νοοτροπία του σπισισμού και φέρνει στο προσκήνιο το χρέος μας να μην εκμεταλλευόμαστε τα ζώα.

Μας οδηγεί στο να συνειδητοποιήσουμε την αδιάσπαστη ενότητα μας με τα άλλα αισθανόμενα όντα και το πόσο αλληλένδετη είναι η ίδια η ύπαρξη και η επιβίωση μας με τον σεβασμό και όχι την εκμετάλλευση και την εξόντωση της υπόλοιπης ζωής του πλανήτη.

Τα μεγαλύτερα εγκλήματα διεπράχθησαν και διαπράττονται στην βάση αυθαίρετων αντιλήψεων. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί πλέον να παραμένει εγκλωβισμένη στις αναχρονιστικές αντιλήψεις και στην προπαγάνδα του σπισισμού, εθελοτυφλώντας μπροστά στην κολοσσιαίων διαστάσεων τραγωδία που επιβάλλει στα ζώα. 


Γιατί σε έναν πλανήτη-κολαστήριο θανάτου για 55 δισεκατομμύρια ζώα της στεριάς και 90 δισεκατομμύρια ζώα της θάλασσας κάθε χρόνο(μόνο για τροφή) και δισεκατομμύρια ακόμα θανάτους από τις άλλες σπισιστικές "χρήσεις" ζώων, αυτό που μένει τελικά είναι η διαβρωτική οσμή του αίματος, της βίας και του θανάτου.


Η αλλαγή είναι επιτακτικά άμεση και θα έρθει μόνον όταν οι άνθρωποι δουν την πραγματική διάσταση όλων αυτών που η σημερινή προπαγάνδα του σπισισμού εκφυλίζει στην απαξία και στον μηδενισμό.


Όταν οι άνθρωποι παραμερίσουν το πέπλο της σύγχυσης και ξαναδούν την "μηχανή" ως έμψυχη οντότητα, την εκμεταλλευόμενη μονάδα στην "γραμμή παραγωγής" ως αισθανόμενο ον, το υποκείμενο των πειραμάτων ως άτομο και υποκείμενο ζωής.


Το βίγκαν κίνημα έχει επωμιστεί το τιτάνιο αυτό έργο της αποκατάστασης των ζώων στην συνείδηση του κάθε ανθρώπου αλλά και του αλληλένδετου της εκμετάλλευσης των ανθρώπινων και μη ανθρώπινων ζώων.


Δεν είναι ένας εύκολος αγώνας γιατί η νοοτροπία απαξίωσης των ζώων μετράει χιλιετίες και είναι βαθιά ριζωμένη σε κάθε πτυχή της κοινωνίας.


Παρόλα αυτά είναι ένα ψεύδος και ως τέτοιο είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει και η ιστορία θα κατατάξει τον σπισισμό στην ίδια κατηγορία με τον φασισμό, ως δηλαδή την αντιδραστική ιδεολογία που μεταχειρίστηκε την προπαγάνδα για να εξαπολύσει την εκμετάλλευση και το έγκλημα προς τους άλλους μόνο και μόνο επειδή ανήκουν σε άλλο είδος.

.................................
* Ορισμός του speciesism

Ό όρος speciesism δημιουργήθηκε από τον Βρετανό ψυχολόγο Richard D. Ryder το 1973 για να δηλώσει την μεροληπτικότητα προς τους μη ανθρώπους.  Στα ελληνικά έχει αποδοθεί ως σπισισμός, ή ειδισμός, ή ειδορατσισμός και σημαίνει την διάκριση εναντίον των ζώων ή την εκμετάλλευσή τους, η οποία βασίζεται στην παραδοχή ότι οι άνθρωποι είναι ανώτεροι και πιο σημαντικοί από όλα τα άλλα είδη.

1 - Ίσως μια από τις πιο σοβαρές πτυχές της εκμετάλλευσης είναι η αλλοίωση των χαρακτηριστικών των ζώων μέσα από τις επιλεκτικές διασταυρώσεις και τις γενετικές παρεμβάσεις, την οποία εκμεταλλεύεται ο σπισισμός για να δικαιολογήσει την εκμετάλλευση. Αυτές οι παρεμβάσεις δημιούργησαν ζώα που έχουν ελάχιστη σχέση με τα άγρια ζώα από τα οποία προήλθαν και πληρούν όλο και περισσότερο προδιαγραφές μηχανών παραγωγής.

Έτσι η αγελάδα απέκτησε το "χαρακτηριστικό" να παράγει 45 λίτρα γάλα την ημέρα αντί για 5 που παρήγε εκ του φυσικού της και τα οποία αρκούσαν μόνο για τον θηλασμό του μικρού της. Επίσης η εμπορευματοποίηση του γάλακτος και η διάθεση του στην αγορά για ανθρώπινη κατανάλωση, δεν επιτρέπει στο μικρό να πιει ούτε μια σταγόνα από αυτό το γάλα, γι αυτό και το σκοτώνουν άμεσα ή 4 το πολύ σε μήνες για να βγει το κρέας του στην αγορά ως "μοσχαράκι γάλακτος".

Ο σπισισμός έρχεται να δικαιολογήσει αυτήν την εκμετάλλευση διαδίδοντας ανακρίβειες του τύπου: "Τα ζώα έχουν ανάγκη την "βοήθεια" και την "φροντίδα" του ανθρώπου γιατί αν δεν τα αρμέξουμε θα σκάσουν", ή "Παράγουν τόσο γάλα. Τι να το κάνουν;", ή "Δεν σκοτώνουμε τα ζώα για να τους πάρουμε το γάλα".

Άλλο παράδειγμα η άγρια κότα η οποία έκανε αυγά 2-3 φορές το χρόνο, αποκλειστικά για την αναπαραγωγή της και για διάρκεια 15 χρόνων. Αντίθετα η σημερινή κότα αυγοπαραγωγής κάνει 1 αυγό ανά 25 ώρες και για μια διάρκεια 2 ετών, οπότε έχει πλέον εξαντληθεί και αφού δεν μπορεί να κάνει άλλα αυγά στέλνεται στο σφαγείο. Ενώ από την ίδια στιγμή της γέννησης τους θανατώνονται όλα τα αρσενικά κλωσσόπουλα γιατί δεν μπορούν να κάνουν αυγά.  Εδώ η προπαγάνδα του σπισισμού λέει: "Παράγουν τόσα αυγά, οπότε φτάνουν και για μας" ή "Δεν σκοτώνουμε την κότα για να της πάρουμε τ΄αυγά".

2- Συγκεκριμένα υπάρχουν πάνω από 11.000 ζωικά συστατικά, τα οποία χρησιμοποιούνται στην παραγωγική διαδικασία κάθε βιομηχανικού κλάδου και βρίσκονται σχεδόν σε κάθε τελικό προϊόν που καταναλώνεται και εκεί όπου δεν θα το περιμέναμε όπως για παράδειγμα η κόλλα βιβλιοδεσίας, τα ελαστικά, κινηματογραφικό φιλμ, κλπ.