ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ

http://www.ruthheidrich.com/

Η δραματική και συγκινητική ιστορία της Dr Ruth Heidrich μέσα από το βιβλίο της:

«Φυσική Κατάσταση Ηλικιωμένων»:

Το πρόγραμμα διατροφής και άσκησης για τη μέγιστη υγεία και μακροζωία.

Τον Μάιο του 2005, μια σημαντική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης διαπίστωσε ότι η τακτική άσκηση μειώνει το ποσοστό θανάτου μεταξύ των γυναικών που είχαν ήδη καρκίνο του μαστού. Αυτά τα συμπεράσματα ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακά επειδή τα οφέλη βρέθηκαν να εμφανίζονται ανεξάρτητα από το εάν οι γυναίκες εντοπίστηκαν νωρίς ή αφότου είχε εξαπλωθεί ο καρκίνος τους. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι ασθενείς με καρκίνο του στήθους που περπατούν ή κάνουν άλλες μορφές άσκησης για τρεις έως πέντε ώρες εβδομαδιαίως είναι περίπου 50 τοις εκατό λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από την ασθένεια από ότι οι στατικές γυναίκες. 

Τίποτα από αυτά δεν θα εξέπλητε μια φίλη μου, την Ruth Heidrich, η οποία έχει ζήσει μια εξαιρετική ζωή και έχει φτάσει να ξέρει πολλά για τη θεραπευτική δύναμη και του τρεξίματος και της διατροφής. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Φυσική Ικανότητα των Ηλικιωμένων»: Το πρόγραμμα διατροφής και άσκησης για τη μέγιστη υγεία και μακροζωία. Εδώ η δραματική και συγκινητική ιστορία της, με τα δικά της λόγια: 

Καρκίνος του μαστού. Αυτές οι δύο λέξεις, αυτή η κρύα κλινική διάγνωση, επρόκειτο να καταστρέψουν τη ζωή μου, και κατόπιν να την μετασχηματίσουν. Οι λέξεις ανακάτευαν ένα καζάνι καυτών συναισθημάτων: οργή, φόβος, μίσος. Θυμάμαι την ημέρα και τη στιγμή της επίφοβης διάγνωσης τόσο καθαρά σαν να συνέβη χθες. 

Είναι το 1982 και είμαι σαράντα επτά ετών. Το μισώ όταν αισθάνομαι ότι λυπάμαι για μένα. Είμαι μια δυνατή, αυτοδύναμη γυναίκα - το αντίστοιχο ενός ταγματάρχη στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Έχω αναθρέψει δύο δυναμικά, έξυπνα και επιτυχή παιδιά, κατά ένα μεγάλο μέρος μόνη μου μετά την διάλυση δύο σκληρών γάμων. Έχω βγάλει το κολλέγιο και έχω κάνει διδακτορικό. "Είμαι γυναίκα, είμαι ισχυρή, ακούστε με να βρυχώμαι!" Στην καθομιλουμένη, είμαι μια γερή, δυναμική γυναίκα. Τότε γιατί φοβάμαι τόσο; Γιατί κλαίω; Το σύστημα αξιών μου, η ταυτότητά μου, ολόκληρη η άποψη μου για τον κόσμο τρέμει κάτω από την επίθεση αυτής της φοβερής αποκάλυψης. Και είμαι πραγματικά πολύ φοβισμένη. Πόσος χρόνος μου μένει; 

Διεισδυτικό Καρκίνωμα Αγωγών (γάλακτος στο στήθος της γυναίκας) - ένας συγκρατημένα γρήγορος σε μεταστάση καρκίνος. Οι γιατροί το παρακολουθούσαν για τρία χρόνια από τότε που αρχικά είχα αναφέρει ένα ύποπτο γρουμπούλι στο δεξί στήθος μου. Τώρα είχε αυξηθεί στο μέγεθος μιας μπάλλας του γκολφ. Ξέρω επειδή το είδα. Είχα επιμείνει στην παρακολούθηση της χειρουργικής επέμβασης όταν αφαίρεσαν τη μεγάλη, κόκκινη, άσχημη μάζα του θανάσιμου ιστού. Αλλά επειδή ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρο το στήθος, οι χειρούργοι μου είπαν ότι έπρεπε να εκτελέσουν μια τροποποιημένη ριζική μαστεκτομή. Μόλις ανακτούσα από εκείνη την χειρουργική επέμβαση, θα έπρεπε έπειτα να αφαιρέσουν το άλλο στήθος λόγω του υψηλού κινδύνου να είναι καρκινώδες επίσης. Ακόμα χειρότερα, ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί στα κόκκαλά μου και στον αριστερό πνεύμονα. 

Συντετριμένη, και αισθανόμενη προδομένη από το ιατρικό σύστημα και από το σώμα μου, γράφτηκα σε μια ερευνητική μελέτη καρκίνου του μαστού που πραγματοποιείτο από τον συγγραφέα και γιατρό John McDougall, η οποία απαιτούσε να ακολουθήσω μια vegan διατροφή (ολική φυτοφαγία). Θα δοκιμάζα τα πάντα που θα βοηθούσαν να σώσω τη ζωή μου. Μίλησα στον τότε σύζυγό μου. Σκέφτηκε ότι ήμουν τρελλή να πιστεύω ότι η διατροφή είχε οποιαδήποτε σχέση με τον καρκίνο του μαστού, και θεώρησε ότι είχα περιέλθει στα χέρια ενός κομπογιανίτη. 

Την περίοδο της διάγνωσής μου, είδα ένα αθλητικό γεγονός στην τηλεόραση που λεγόταν "Τρίαθλο του Σιδερένιου Άνδρα - Ironman Triathlon." Γοητεύτηκα καθώς παρακολουθούσα αυτούς τους θαυμάσιους νέους αθλητές να κάνουν 4 χιλιόμετρα κολύμπι, ακολουθούμενα αμέσως από έναν ποδηλατικό γύρο των 180 χιλιομέτρων, και έπειτα από ένα πλήρη μαραθώνιο των 42 χιλιομέτρων. "Θέλω να το κάνω αυτό," σκέφτηκα. Κατόπιν θυμήθηκα: "Μια στιγμή, κυρία μου, εσύ είσαι ασθενής με καρκίνο και είσαι σαράντα επτά χρονών - πάρα πολύ μεγάλη για να κάνεις κάτι τέτοιο; Αυτό δεν ήταν απλά μια αρνητική συζήτηση με τον εαυτό μου, ήταν η φωνή της λογικής. Στο κάτω κάτω, καμία γυναίκα της ηλικίας μου δεν είχε ακόμα προσπαθήσει το Ironman. Αλλά η ιδέα δεν έφευγε. Με τη νέα διατροφή μου, θα μπορούσα να ορκιστώ ότι αισθανόμουν ισχυρότερη, ελαφρύτερη, πιό ενεργητική, γρηγορότερη, και υγιέστερη. 

Φυσικά, οι γιατροί σκέφτηκαν ότι ήμουν απολύτως παράφρων. "Θα πρέπει να ξεκουράζεστε," είπαν. "Όλη αυτή η πίεση στο σώμα σας δεν είναι καλή για αυτό. Το τρέξιμο μαραθώνιου (πολύ λιγότερο από τη κολύμβηση αντοχής και τα 180 χλμ ποδηλασία) θα πιέσουν το ανοσοποιητικό σύστημά σας. Τότε ήταν που σταμάτησα να στηρίζομαι αποκλειστικά στους γιατρούς για συμβουλές. 

Πίσω σε εκείνες τις ημέρες, προτού οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν ακόμη ακούσει για τρίαθλο, υπήρχε λίγη καθοδήγηση σχετικά με το πώς να προπονηθείς για τέτοιους εξαντλητικούς αγώνες αντοχής. Έτσι απλά πήγα εκεί και κολύμπησα έως ότου δεν μπορούσα να σηκώσω τα χέρια μου, έως ότου δεν μπορούσα να κάνω άλλο πετάλι, έτρεξα έως ότου δεν μπορούσα να τρέξω άλλο ένα βήμα και σήκωσα τόσα κιλά όσα μπορούσα χωρίς να τραυματιστώ. Για να μιμηθώ τις πραγματικές συνθήκες αγώνα, έπαιρνα μέρος σε κάθε αγώνα που μπορούσα να βρώ. Εάν υπήρξαν δύο την ίδια ημέρα, τόσο το καλύτερο, επειδή αυτό θα με ανάγκαζε να αγωνιστώ όταν ήμουν κουρασμένη, μια κατάσταση που ήξερα ότι θα αντιμετώπιζα κάνοντας το Ironman. Πήρα μέρος στον αγώνα "Τρέξιμο στον ήλιο - The Run to the Sun," ένα τρέξιμο 60 χλμ μέχρι την κορυφή Haleakala, ένα ψηλό βουνό 3.000 μέτρων στο νησί Maui, στη Χαβάη. Θυμάμαι όταν έφτασα στο σημείο των 32 χλμ και κοιτώντας πίσω τον ωκεανό μακριά, κάτω, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτά τα δύο πόδια με είχαν φέρει ήδη στο αντίστοιχο ενός πλήρους μαραθωνίου, τελείως ανηφορικά. Μετά γύρισα πίσω και κοίταξα προς τη βουνοκορφή, περισσότερα από 16 χλμ πέρα. Η εσωτερική απάντησή μου ήταν ότι δεν θα μπορούσα απλά να το κάνω. Η επόμενη σκέψη μου ήταν: Άκου, κυρία μου, εάν σκέφτεσαι ότι αυτό είναι ζόρικο, τότε περίμενε μέχρι να πάρεις μέρος στο Ironman! Εκείνη η τεχνική με εξυπηρέτησε καλά στους ερχόμενους μήνες. Και καθώς αγωνιζόμουν και κέρδιζα τρόπαια πρώτης θέσης στα γεγονότα της ηλικιακής μου κλάσης, αυτό μου πρόσθετε στην μετά τον αγώνα ευφορική μου κατάσταση.

Είδα τον εαυτό μου να ισχυροποιείται και να αναπτύσσει μυς που δεν ήξερα ποτέ ότι είχα. Περνούσα τις εξετάσεις καρκίνου μου επίσης: Τα καυτά σημεία στα κόκκαλά μου - κάποτε μια πηγή απελπισίας επειδή έδειχναν τον καρκίνο - εξαφανίζονταν, και ο όγκος στον πνεύμονά μου έμενε στο ίδιο μέγεθος. 

Η μόνη πραγματική υπενθύμιση του καρκίνου ήταν οι δύο μεταχειρουργικές, κόκκινες πληγές, οι οποίες μου είχαν αφήσει ένα στήθος που εμοίαζε με ενός προεφήβου αρσενικού. Λόγω όλης αυτής της προπόνησής μου, έπρεπε να κάνω ντουζ και να θέλω πολύ να έχω ένα κανονικό σώμα ξανά. Εδώ έρχονται οι πλαστικοί χειρούργοι, οι οποίοι μου έδωσαν μια απίστευτη επιλογή. Θα μπορούσα τώρα να επιλέξω το νέο μέγεθός μου. Θέλετε ένα "Γ" μου είπαν. Μπορούμε να το κάνουμε. Τους είπα ότι δεν θα ήμουν άπληστη - Απλά δώστε μου ότι είχα πριν, ένα συμπαθητικό, μέσο "β." Μου έδωσαν επίσης και κάτι άλλο το οποίο ποτέ δεν θεωρούσα πιθανό: στήθη που δεν θα κρεμάσουν ποτέ. Πιστεύω ότι πρέπει να βλέπετε τη θετική πλευρά της ζωής, και τώρα, στα εβδομήντα μου, μπορώ πραγματικά να εκτιμήσω αυτό το όφελος.

Σήμερα, δεν υπάρχει κανένα σημάδι του καρκίνου στο σώμα μου. Έχω συνεχίσει την vegan, χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά διατροφή μου τώρα για περισσότερο από είκοσι χρόνια, και δεν ήμουν ποτέ υγιέστερη ή σε καλύτερη φυσική κατάσταση στη ζωή μου. Μέχρι σήμερα, έχω πάρει μέρος στο Ironman Triathlon 6 φορές, συν πάνω από 100 πιό σύντομα τρίαθλα, συνολικά 67 μαραθώνιους, συν τις εκατοντάδες των πιό σύντομων αγώνων. Το 1998, στην ηλικία των 63 ετών, ανακυρήχτηκα μια από τις δέκα γυναίκες με τη καλύτερη φυσική κατάσταση στην Αμερική από το περιοδικό Living Fit (οι άλλες εννέα ήταν όλες κάτω από 35 ετών). Η οστική μου μάζα έχει αυξηθεί στις δεκαετίες των '50 μου και '60 μου, που υποτίθεται ότι είναι "αδύνατο" δεδομένου ότι στους περισσότερους ανθρώπους λέγεται ότι θα χάσουν την οστική τους μάζα ως συνέπεια της "φυσικής" διαδικασίας της γήρανσης. Η εξέταση μου της VO2max μου, που είναι το μέτρο της δυνατότητας του σώματός μου να επεξεργαστεί το οξυγόνο, είναι μια από τις υψηλότερες που έχουν ποτέ καταγραφεί στο γενικό νοσοκομείο στρατού Tripler στη Χονολουλού, Χαβάη, όπου ζω. Η πίεση αίματός μου είναι στο 90/60, το οποίο σημαίνει ότι οι αρτηρίες μου είναι πολύ ελαστικές και ουσιαστικά πολύ ανοικτές. Η χοληστερόλη μου είναι κάτω από το 150 [ 3,9 mmol/Ι]. Έχω 15 τοις εκατό λίπος σώματος, και η αιμογλοβίνη μου - η δοκιμή για το σίδηρο στο αίμα - είναι στην κορυφή των διαγραμμάτων. 

Δεν μοιράζομαι αυτές τις πληροφορίες για τη φυσική κατάστασή μου για να καυχηθώ (αν και αναγνωρίζω ότι είμαι υπερήφανη γι αυτό), αλλά για να παρουσιάσω τι μπορεί να επιτευχθεί μέσω της αφοσίωσης και της πειθαρχίας. 

Ίσως είμαι μια ανωμαλία με βάση τα περισσότερα ιατρικά πρότυπα. Και ίσως μια vegan διατροφή και άσκηση αντοχής δεν θα είναι μια μαγική απάντηση για τον καθένα, αλλά στέκομαι ως παράδειγμα μιας αλλαγής τρόπου ζωής που αξίζει να ερευνηθεί. 

Πότε θα τελειώσει αυτό το τρομερό ταξίδι; Μήπως θα πρέπει να επιβραδύνω βαθμιαία, να αφεθώ, να περιοριστώ σε γύρους περπατήματος γύρω από μια κοινότητα συνταξιούχων; Δεν μπορώ πραγματικά να πω. Αλλά ξέρω αυτό: Είχα καρκίνο και είχε εξαπλωθεί. Μπορούσα να είχα διπλώσει τα χαρτιά μου τότε, αλλά επέλεξα τη ζωή, και σκοπεύω να ζήσω όσο μπορώ και να τρέχω τον καλό αγώνα. Ίσως μόνο μερικοί θα ακολουθήσουν την πορεία που έχω επιλέξει, αλλά εάν μοιραζόμενη την ιστορία μου βοηθήσω μερικούς ακόμα να περπατήσουν μπροστά και με το δικό τους τρόπο να αγωνιστούν για τη ζωή, θα είναι ακόμα πιό σημαντικό.

Η οστεοπόρωση,το γάλα και ένας σύγχρονος μύθος

από τον Bruce Friedrich http://milksucks.com/osteo.html
 

"Ο μύθος ότι η οστεοπόρωση προκαλείται από την ανεπάρκεια ασβεστίου δημιουργήθηκε για να πωλήσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα συμπληρώματα ασβεστίου. Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σ’ αυτόν. Οι Αμερικανίδες είναι μεταξύ των μεγαλύτερων καταναλωτών ασβεστίου στον κόσμο, και παρ’ όλα αυτά έχουν ένα από τα πιο υψηλά επίπεδα οστεοπόρωσης στον κόσμο. Και η κατανάλωση ακόμα περισσότερων γαλακτοκομικών προϊόντων και συμπληρωμάτων ασβεστίου δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό το γεγονός." 
- Δρ John McDougall Το πρόγραμμα McDougall για τις γυναίκες (2000)

Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που επιφέρει εξασθένιση και χαρακτηρίζεται από χαμηλή μάζα οστών και την επιδείνωση του ιστού των οστών που έχει επιπτώσεις σε δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών και προκαλεί 1,5 εκατομμύριο σπασίματα κάθε χρόνο. Το ετήσιο κόστος θεραπείας ανέρχεται συνολικά σε περισσότερα από $10 δισεκατομμύρια. Ενώ μερικοί άνθρωποι που πάσχουν από οστεοπόρωση αισθάνονται επαναλαμβανόμενο πόνο στην πλάτη, έχουν απώλεια ύψους και νωτιαίες παραμορφώσεις, πολλοί δεν ξέρουν ακόμη και ότι έχουν την ασθένεια αυτή έως ότου εμφανιστεί ένα σπάσιμο οστών.


Σύμφωνα με το εθνικό ίδρυμα οστεοπόρωσης, η μία στις δύο γυναίκες μετά την ηλικία των 50, και ένας στους οκτώ άνδρες, θα πάθει ένα σπάσιμο που σχετίζεται με την οστεοπόρωση. Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει μια ισχυρή λαβή στη βιομηχανία διατροφής σε αυτήν την χώρα. Πληρώνει τεράστιους αριθμούς διαιτολόγων, γιατρών, και ερευνητών για να προωθήσει τα γαλακτοκομικά, και ξοδεύει περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, σε εθνικό επίπεδο, για να διατηρήσει μια αγορά για τα προϊόντά της. Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει διεισδύσει στα σχολεία, έχει εξαγοράσει αστέρια του αθλητισμού, προσωπικότητες, και πολιτικούς, και προωθεί συνεχώς μια ημερήσια ατζέντα βασισμένη στο κέρδος παρά στη δημόσια υγεία. 

Ο Δρ walter Willett, ένας ερευνητής διατροφής παλαιμάχων στη σχολή δημόσιας υγείας του Χάρβαρντ, λεει ότι η κατανάλωση ασβεστίου "έχει γίνει μια θρησκευτική σταυροφορία," που επισκιάζει τα αληθινά προληπτικά μέτρα όπως η σωματική άσκηση. Ακούγοντας την γαλακτοκομική βιομηχανία να λεει ότι, εάν καταναλώνετε τρία ποτήρια γάλακτος καθημερινά, τα κόκαλά σας θα είναι ισχυρότερα, εφυσηχάζεστε ότι η οστεοπόρωση δεν θα είναι το μέλλον σας. 

Παρά τη χρηματοδότηση από την γαλακτοκομική βιομηχανία αλλεπάλληλων μελετών που προσπαθούν να αποδείξουν τις αξιώσεις της, ο Δρ John McDougall, αφού εξέτασε όλες τις διαθέσιμες διατροφικές μελέτες και στοιχεία, ολοκληρώνει: 

"Η αρχική αιτία της οστεοπόρωσης είναι η υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή που οι περισσότεροι Αμερικανοί καταναλώνουν σήμερα. Όπως είπε ένας κύριος ερευνητής σε αυτό το θέμα, "Τρώγοντας μια υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή είναι σαν έκχυση όξινης βροχής στα κόκαλά σας." Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, εάν τα γαλακτοκομικά έχουν οποιαδήποτε επίδραση, αυτή είναι ότι και οι κλινικές αποδείξεις αλλά και τα στοιχεία πληθυσμών εμπλέκουν έντονα τα γαλακτοκομικά στην πρόκληση παρά στην παρεμπόδιση της οστεοπόρωσης. Το να στρέφει η γαλακτοκομική βιομηχανία ανυποψίαστες γυναίκες και παιδιά στον εφυσηχασμό λέγοντας τους, ουσιαστικά, να πίνουν περισσότερο γάλα και τα κόκαλά τους θα είναι μια χαρά, μπορεί να έχει καλό επιχειρηματικό νόημα, αλλά κάνει ένα σοβαρό κακό στο κοινό.

Οι περισσότεροι από τους λαούς της υφηλίου δεν καταναλώνουν γάλα αγελάδας, και όμως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δεν δοκιμάζει τα υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης που βρίσκονται στη δύση. Στις ασιατικές χώρες, παραδείγματος χάριν, όπου η κατανάλωση γαλακτοκομικών είναι χαμηλή (και πού οι γυναίκες τείνουν να είναι λεπτές και με μικρά κόκαλα, παγκοσμίως αποδεκτοί παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση), τα ποσοστά σπασίματος είναι πολύ χαμηλότερα από ότι είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις Σκανδιναβικές χώρες, όπου κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είναι αρκετά μεγαλύτερη. 


Αλλά μην ακούτε εμάς. Εξετάστε την επιστήμη μόνοι σας: 

Μια μελέτη, που χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Γαλακτοκομικό Συμβούλιο, αφορούσε την χορήγηση σε μια ομάδα μετεμμηνοπαυσικών γυναικών τριών ποτηριών των 240 γρ. γάλακτος ανά ημέρα για δύο χρόνια και τη σύγκριση των οστών τους με τις γυναίκες μιας άλλης ομάδας ελέγχου που δεν έπιναν γάλα. Η γαλακτοκομική ομάδα κατανάλωνε 1.400 mg ασβεστίου ανά ημέρα και έχανε μάζα οστών δύο φορές το ποσοστό της άλλης ομάδας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, "αυτό μπορεί να οφειλόταν στη μέση αύξηση 30 τοις εκατό στην πρωτεϊνική εισαγωγή κατά τη διάρκεια της συμπληρωματικής διατροφής με γάλα... Η δυσμενής συνέπεια της αυξημένης πρωτεϊνικής εισαγωγής στην ισορροπία ασβεστίου έχει αναφερθεί από διάφορα εργαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας "(αναφέρουν έπειτα 10 άλλες μελέτες). 

 
Ο McDougall λεει, "Περιττό να σας πούμε ότι, αυτή η είδηση δεν έφθασε στις ειδήσεις των έξι." 


Αφού εξέτασαν 34 δημοσιευμένες μελέτες σε 16 χώρες, οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο Yale διαπίστωσαν ότι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης "συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σουηδίας, και της Φινλανδίας" είναι εκείνες στις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν το περισσότερο κρέας, γάλα, και άλλα ζωικά τρόφιμα. Αυτή η μελέτη επίσης έδειξε ότι αφρικανικοί Αμερικανοί, που καταναλώνουν, κατά μέσον όρο, περισσότερα από 1.000 mg ασβεστίου ανά ημέρα, είναι εννέα φορές πιθανότερο να πάθουν σπάσιμο των ισχίων από ότι είναι οι νοτιοαφρικανικοί Μαύροι, των οποίων η καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου είναι μόνο 196 mg. Λεει ο McDougall, "από έθνος σε έθνος, οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν τα πιο αδύνατα κόκαλα και τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης... Μόνο σε εκείνες τις περιοχές όπου το ασβέστιο και η πρωτεΐνη τρώγονται σε σχετικά υψηλές ποσότητες υπάρχει ανεπάρκεια ασβεστίου των οστών, λόγω της υπερβολής της ζωικής πρωτεΐνης." 


Η μελέτη ορόσημο του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ για την υγεία των νοσοκόμων, που παρακολούθησε 78.000 γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 12 ετών, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που κατανάλωσαν το περισσότερο ασβέστιο από τα γαλακτοκομικά τρόφιμα έσπασαν περισσότερα οστά από εκείνες που έπιναν σπάνια γάλα. Συνοψίζοντας αυτήν την μελέτη, η Lunar Osteoporosis Update (Νοέμβριος 1997) εξήγησε: "Αυτός ο αυξανόμενος κίνδυνος σπασίματος ισχίων συνδέθηκε με το γαλακτοκομικό ασβέστιο. Εάν αυτό ήταν ένα οποιοσδήποτε άλλο πράγμα εκτός από το γάλα, το οποίο τόσο επιθετικά έχει προωθηθεί από τα γαλακτοκομικά συμφέροντα, αναμφισβήτητα θα θεωρούταν σημαντικός παράγοντας κινδύνου." 


Τα εθνικά ιδρύματα μελέτης υγείας από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2001), βρήκαν ότι "Οι γυναίκες που πήραν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από ζωικές πηγές είχαν τρεις φορές το ποσοστό απώλειας οστών και 3,7 φορές το ποσοστό σπασιμάτων ισχίων των γυναικών που πήραν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από φυτικές πηγές." Αν και οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν " όλα όσα σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτή τη σχέση, αυτό δεν άλλαξε τα αποτελέσματα." Το συμπέρασμα της μελέτης: "Η αύξηση της φυτικής πρωτεϊνικής πρόσληψης και η μείωση της ζωικής μπορούν να μειώσουν την απώλεια οστών και τον κίνδυνο σπασίματος ισχίων." 

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000) εξέτασε όλους τους τομείς της διατροφής και της υγείας των οστών και διαπίστωσε ότι η μεγάλη κατανάλωση φρούτων και τα λαχανικά έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία των οστών ενώ η γαλακτοκομική κατανάλωση όχι. Τέτοια συμπεράσματα δεν εκπλήσσουν τους διατροφικούς ερευνητές: Σύμφωνα με τον Δρ Neal Barnard, συγγραφέα του βιβλίου Turn Off the Fat Genes (Σταματήστε τα γονίδια του πάχους 2001) και διάφορα άλλα βιβλία για την διατροφή και την υγεία, η απορρόφηση ασβεστίου από τα λαχανικά είναι εξ ίσου καλή ή και καλύτερη από αυτή του γάλακτος. Η απορρόφηση ασβεστίου από το γάλα είναι περίπου 30 τοις εκατό, ενώ οι αριθμοί για το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το σινάπι, τις ρέβες, το κατσαρό λάχανο, και μερικά άλλα φυλλώδη πράσινα λαχανικά κυμαίνονται μεταξύ 40 έως 64 τοις εκατό. 

  

Αφού αξιολόγησε τις μελέτες για τη σύνδεση μεταξύ πρωτεϊνικής εισαγωγής και ουρικής απώλειας ασβεστίου, ο διατροφολόγος ερευνητής Robert P. Heaney διαπίστωσε ότι καθώς η κατανάλωση πρωτεΐνης αυξάνεται, εξ ίσου αυξάνεται το ποσό ασβεστίου που χάνεται στα ούρα (περιοδικό της αμερικανικής διαιτητικής ένωσης, 1993): "Αυτή η επίδραση έχει τεκμηριωθεί σε διάφορα διαφορετικά σχέδια μελέτης για περισσότερο από 70 χρόνια," γράφει, προσθέτοντας, "η καθαρή επίδραση είναι τέτοια που εάν η πρωτεϊνική εισαγωγή διπλασιάζεται χωρίς μεταβαλλόμενη λήψη άλλων θρεπτικών ουσιών, η ουρική περιεκτικότητα σε ασβέστιο αυξάνεται κατά περίπου 50 τοις εκατό." 

Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Σύδνευ και του νοσοκομείου Westmead ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών τροφίμων, ιδιαίτερα νωρίς στη ζωή, αυξάνει τον κίνδυνο σπασιμάτων ισχίων στα γηρατειά (αμερικανικό περιοδικό της επιδημιολογίας, 1994). 

Τέλος, μια ανάλυση όλης της έρευνας που πραγματοποιήθηκε από το 1985, και δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000), συμπέρανε: 

"Εάν η πρόσληψη γαλακτοκομικών τροφίμων παρέχει υγεία οστών, κάποιος θα περίμενε αυτό να είναι προφανές από τις 57 εκβάσεις, οι οποίες περιελάμβαναν τυχαίες, ελεγχόμενες δοκιμές και τις διαχρονικές μελέτες ομάδων που ισοδυναμούσαν με 645.000 ανθρωποέτη." Οι ερευνητές συνεχίζουν μετά λύπης λέγοντας ότι "έχουν υπάρξει λίγες προσεκτικά σχεδιασμένες μελέτες των αποτελεσμάτων των γαλακτοκομικών τροφίμων στην υγεία των οστών," και έπειτα ολοκληρώνουν με τη χαρακτηριστική επιστημονική επιφύλαξη ότι: 

"Το σώμα των επιστημονικών στοιχείων εμφανίζεται ανεπαρκές να υποστηρίξει μια σύσταση για καθημερινή πρόσληψη γαλακτοκομικών τροφίμων για να προωθήσει την υγεία των οστών στον ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ πληθυσμό."


Αυτό που ξέρουμε είναι ότι τα ποσοστά οστεοπόρωσης μειώνονται εμφανώς όταν το βάρος του σώματος, η άσκηση, και θερμιδική πρόσληψη αυξάνονται. Επιβεβαιώνοντας την λύπη των ερευνητών για τις κακές μελέτες, μόνο τρεις μελέτες έχουν τη θερμιδική πρόσληψη στην ανάλυση. Δύο από αυτές δεν βρήκαν κανέναν συσχετισμό μεταξύ της γαλακτοκομικής πρόσληψης και της οστεοπόρωσης. Η άλλη βρήκε μια θετική σύνδεση δηλαδή όσο περισσότερο γάλα καταναλώνεται, τόσο υψηλότερος ο κίνδυνος σπασίματος (η μελέτη για τις νοσοκόμες του Χάρβαρντ, δείτε παραπάνω).

Το αμερικανικό περιοδικό της κλινικής μελέτης διατροφής (2000) που αναφέρθηκε παραπάνω υποστήριξε ότι αφού ξέρουμε σίγουρα ότι η συνολική θερμιδική πρόσληψη και το βάρος του σώματος συνδέονται θετικά με τη μάζα των οστών, τέτοιοι παράγοντες είναι "ιδιαίτερα σημαντικοί" σε οποιαδήποτε μελέτη της οστεοπόρωσης και της μάζας των οστών. 

 

Αγνοεί άραγε σκόπιμα η γαλακτοκομική βιομηχανία αυτούς τους παράγοντες στις κλινικές μελέτες της, ίσως επειδή οι καταναλωτές γαλακτοκομικών τείνουν να είναι βαρύτεροι και καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες από εκείνους που καταναλώνουν λιγότερα (ή καθόλου) γαλακτοκομικά προϊόντα; Είναι αξιοπρόσεκτο ότι η γαλακτοκομική βιομηχανία δεν μπορεί να πάρει τα αποτελέσματα που ψάχνει, δεδομένου ότι η γαλακτοκομική κατανάλωση τείνει να κάνει τους ανθρώπους βαρύτερους. Ακόμα κι αν οι γαλακτοκομικοί ερευνητές αγνοούν αυτόν τον παράγοντα, οι περισσότερες μελέτες δεν παρουσιάζουν ακόμα καμία σχέση, και μερικές δείχνουν ότι το γάλα προκαλεί την οστεοπόρωση. Εάν η τάση εκείνων που καταναλώνουν περισσότερα γαλακτοκομικά να είναι βαρύτεροι και να καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες λαμβανόταν υπ’όψιν, οι μελέτες που δεν δείχνουν καμία σύνδεση θα έδειχναν, στην πραγματικότητα, ότι η πρόσληψη γαλακτοκομικών προκαλεί την οστεοπόρωση, όπως η μελέτη της σχολής δημόσιας υγείας του Χάρβαρντ; Αυτό θα εναρμόνιζε την κλινική ανάλυση με την ανάλυση πληθυσμών, η οποία σαφώς δηλώνει ότι η αυξανόμενη γαλακτοκομική κατανάλωση συνδέεται με αυξανόμενο κίνδυνο για οστεοπόρωση. 


Τι μπορώ να κάνω λοιπόν για να έχω γερά κόκαλα; 

Η οστεοπόρωση είναι μια φρικτή ασθένεια, και αν και τα στοιχεία είναι ακράδαντα ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών δεν την αποτρέπει, απλά κόβοντας τα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν εξασφαλίζετε ότι δεν θα σας ταλαιπωρήσει. Και εάν, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν καταναλώνουν καθόλου κρέας ή γαλακτοκομικά, είστε λεπτοί, πρέπει να φροντίσετε να κάνετε κάποιες σκέψεις (και προσπάθεια) για να κρατήσετε τα κόκαλά σας υγιή. 

Αυτό που τα στοιχεία υπαγορεύουν ως χρήσιμο για γερά κόκαλα είναι: 

- Να παίρνετε αρκετή βιταμίνη D (εάν δεν ξοδεύετε κάποιο διάστημα στον ήλιο, να τρωτε τα κατάλληλα τρόφιμα). 

- Να εξαλείψετε τη ζωική πρωτεΐνη (για ποικίλους λόγους, η ζωική πρωτεΐνη προκαλεί σοβαρή επιδείνωση των οστών). 

- Περιορισμός της κατανάλωσης οινοπνεύματος (το οινόπνευμα είναι τοξικό για τα κύτταρα που σχηματίζουν τα οστά και εμποδίζει την απορρόφηση του ασβεστίου).

- Περιορισμός της πρόσληψης αλατιού (το νάτριο τραβάει το ασβέστιο από τα κόκαλα) 

- Μην καπνίζετε (μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που καπνίζουν ένα πακέτο την ημέρα έχουν 5 έως 10 τοις εκατό λιγότερη πυκνότητα οστών στην εμμηνόπαυση από τις μη καπνίζοντες). 

- Να κάνετε αρκετή άσκηση. Οι μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σωματική άσκηση είναι το κλειδί στην οικοδόμηση ισχυρών οστών (ο σημαντικότερος από οποιοδήποτε άλλο παράγοντα). Παραδείγματος χάριν, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal, που παρακολούθησε 1.400 άνδρες και γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 15 ετών, διαπίστωσε ότι η άσκηση μπορεί να είναι η καλύτερη προστασία ενάντια στα σπασίματα ισχίων και ότι η "μειωμένη πρόσληψη διαιτητικού ασβεστίου δεν φαίνεται να είναι παράγοντας κινδύνου." Και οι ερευνητές του κρατικού πανεπιστημίου Penn διαπίστωσαν ότι η πυκνότητα των οστών επηρεάζεται σημαντικά από το πόση άσκηση κάνουν τα κορίτσια κατά τη διάρκεια της εφηβείας, όταν αναπτύσσεται το 40 έως 50 τοις εκατό της σκελετικής μάζας τους. Σύμφωνη με την προηγούμενη έρευνα, η μελέτη του Penn, που δημοσιεύθηκε στην Παιδιατρική (2000), το περιοδικό της αμερικανικής ακαδημίας παιδιατρικής, έδειξε ότι η πρόσληψη ασβεστίου, που κυμάνθηκε από 500 έως 1.500 mg ανά ημέρα, δεν έχει καμία μόνιμη επίδραση στην υγεία των οστών.

"Είχαμε υποθέσει ότι η αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου θα οδηγούσε σε καλύτερο εφηβικό κέρδος στα κόκαλα. Περιττό να πούμε ότι εκπλαγήκαμε όταν είδαμε την υπόθεσή μας να αντικρούεται, " εξήγησε ένας ερευνητής. 


Συμπέρασμα

Το να πίνει κανείς γάλα χτίζει τα κέρδη των γαλακτοκομικών παραγωγών, αλλά όπως δείχνουν οι παραπάνω μελέτες, είναι πιθανότερο να βλάψει τα κόκαλά σας παρά να τα βοηθήσει. Και τα γαλακτοκομικά τρόφιμα συνδέονται με όλα τα είδη άλλων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου (συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού και του καρκίνου του προστάτη). Επίσης είναι πιθανό να είναι μολυσμένα με επίπεδα ιχνών αντιβιοτικών, ορμονών, και άλλων χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της διοξίνης, μια από τις τοξικότερες ουσίες που είναι γνωστές στους ανθρώπους (η Washington Post ανέφερε ότι "η πιο πρόσφατη μελέτη της EPA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν ακόμη και μικρά ποσά διοξίνης στα λιπαρά τρόφιμα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αντιμετωπίζουν έναν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου 1 στα 100. Μπορούν επίσης να αναπτύξουν άλλα προβλήματα, όπως η διαταραχή της προσοχής, οι μαθησιακές δυσκολίες, ευαισθησία στις μολύνσεις και τις διαταραχές του συκωτιού "(12 Απριλίου ..2001).

Φυσικά, το ασβέστιο είναι ένα ουσιαστικό μέταλλο, και είναι δυνατό να υπάρξει μια ανεπάρκεια ασβεστίου. Σύμφωνα με το Δρ Neal Barnard, Πρόεδρο της Επιτροπής Παθολόγων για Υπεύθυνη Ιατρική: 


"Το γάλα, ειδικότερα, είναι φτωχή διασφάλιση ενάντια στα σπασίματα των οστών. Οι υγιέστερες πηγές ασβεστίου είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και όσπρια. Δεν χρειάζεται να φάτε τεράστιες μερίδες λαχανικών ή οσπρίων για να πάρετε αρκετό ασβέστιο, αλλά να περιλαμβάνετε και τα δύο στον κανονικό προγραμματισμό των διατροφικών επιλογών σας. Εάν ψάχνετε για πρόσθετο ασβέστιο, οι χυμοί γκρέιπφρουτ, πορτοκαλιού, μήλου είναι καλές επιλογές." 

Δεν έχει περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να καταναλώνουν το μητρικό γάλα αγελάδων απ' ότι να καταναλώσουν το μητρικό γάλα αρουραίων, γατών, σκυλιών, καμηλοπαρδάλεων, ή οποιουδήποτε άλλου θηλαστικού. Η φύση δημιούργησε το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά, το μητρικό γάλα των αγελάδων για τα μοσχαράκια, και ούτω καθ’ εξής.

Ο μακαρίτης Δρ Benjamin Spock, στο βιβλίο του «Η μέριμνα μωρών και παίδων» (το πιο καλοπουλημένο βιβλίο στις ΗΠΑ, εκτός από τη Βίβλο, κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 50 ετών), αφού συστήσει ότι κανένας δεν πρέπει να καταναλώνει το γάλα αγελάδας και καταχωρώντας έναν πλήθος δεινών που συνδέονται με την κατανάλωση γάλακτος (καρδιακές παθήσεις, καρκίνος, παχυσαρκία, αντιβιοτικό υπόλειμμα, ανεπάρκεια σιδήρου, άσθμα, μολύνσεις αυτιών, παθήσεις του δέρματος, πόνοι στομάχου, φούσκωμα, και διάρροια), ολοκληρώνει: 

"Στη φύση, τα ζώα δεν πίνουν γάλα μετά από την παιδική ηλικία, και αυτό είναι το κανονικό και για τους ανθρώπους, επίσης. Τα παιδιά μένουν στην καλύτερη ισορροπία ασβεστίου όταν η πρωτεΐνη τους προέρχεται από φυτικές πηγές." Ο Δρ Spock συστήνει το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά, έτσι όπως έχει προορίσει η φύση.

Σύμφωνα με το Δρ Neal Barnard: "Είναι δύσκολο να δεις τηλεόραση χωρίς να ακούσεις διαφημίσεις που προτείνουν ότι το γάλα προάγει τα γερά κόκαλα. Οι διαφημίσεις αυτές δεν επισημαίνουν ότι μόνο το 30 τοις εκατό του ασβεστίου του γάλακτος απορροφάται από το σώμα ή ότι η οστεοπόρωση είναι συνηθισμένη μεταξύ αυτών που πίνουν γάλα. Ούτε σας βοηθούν να διορθώσετε τις πραγματικές αιτίες της απώλειας οστών." 


Ο Δρ T. Colin Campbell , ο παγκόσμιος κορυφαίος επιδημιολογικός ερευνητής στον τομέα της διατροφής και της υγείας, λεει:

"Οι άνθρωποι των γαλακτοκομικών εταιρειών, από τη δεκαετία του '20, έχουν επιτύχει πάρα πολύ στην καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος μέσα ουσιαστικά σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας "από την έρευνα και την εκπαίδευση έως τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική" για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι το γάλα της αγελάδας και τα προϊόντά του είναι το μάννα εξ ουρανού. Μην κάνετε κανένα λάθος σχετικά με αυτό. Η γαλακτοκομική βιομηχανία ουσιαστικά είχε και έχει τον πλήρη έλεγχο οποιασδήποτε αλλά και όλων των πληροφοριών για την δημόσια υγεία που έχουν ποτέ έρθει στο επίπεδο δημόσιας διερεύνησης... Ο συσχετισμός μεταξύ της πρόσληψης ζωικών ποσοστών πρωτεΐνης και σπασίματος εμφανίζεται να είναι τόσο ισχυρός όσο η ένωση μεταξύ του καπνίσματος και του καρκίνου των πνευμόνων." - Δρ T. Colin Campbell


" Τώρα φαίνεται ότι είναι σαφές πως το γάλα δεν είναι η λύση στη φτωχή πυκνότητα οστών. Το αντίθετο, είναι μέρος του προβλήματος." - Δρ. Charles Attwood

 

Παρουσίαση σε Powerpoint εδώ:
ΓΑΛΑ 

Free me
Ελευθέρωσέ με

Μια ταινία για τη
συμπόνοια και τον
σεβασμό των δικαιωμάτων των ζώων,
εμπνευσμένη
από το τραγούδι
Free me
του
John Feldman
και το συγκρότημα του:
τους Goldfinger

Πληροφορίες για τους Goldfinger:

http://www.goldfingermusic.com