Season's Greetings

Τρώγοντας τη Γη

International Animal Rights Day 2007

10 Δεκέμβρη:

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Φέτος γιορτάζεται για δέκατη φορά.


Περισσότερες πληροφορίες:

http://www.uncaged.co.uk/iard10.htm]http://www.uncaged.co.uk/iard10.htm

Στην ίδια ιστοσελίδα επίσης υπάρχει λινκ
για να σταματήσουν τα πειράματα στα ζώα
στην Ευρώπη:

http://www.endeuanimaltests.org/]http://www.endeuanimaltests.org/

Ποιό από αυτά τα δύο συνεισφέρει περισσότερο
στη παγκόσμια θέρμανση;



Δεν είναι αυτό που ξεκινά το αυτοκίνητο!

Μειώνοντας ή ακόμα καλύτερα βγάζοντας
τα ζωικά προϊόντα από τη διατροφή μας
είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος
να μειώσουμε τις εκπομπές
αερίων του θερμοκηπίου.

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΦΗ ΖΩΩΝ ΦΑΡΜΑΣ

ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/009/a0970e/a0970e17.pdf

http://www.fao.org/newsroom/en/news/2006/1000448/index.html

http://xortofagia.blogspot.com/2006/12/blog-post_18.html

Είσαι ‘πράσινος’ καταναλωτής;

Κατά μέσο όρο οι απαιτήσεις σε ενέργεια και νερό για να παραχθεί η τροφή μίας ημέρας είναι:

34.000 θερμίδες ενέργειας από καύσιμα και 15.000 λίτρα νερού για τους κρεατοφάγους

20.000 θερμίδες και 5.000 λίτρα νερού για τους χορτoφάγους (vegetarians)

10.000 θερμίδες και 1.150 λίτρα νερού για τους καθαρούς χορτoφάγους (vegans)

Υιοθετώντας την καθαρή χορτοφαγία (veganism) είναι ένας τρόπος για να μειώσεις τον αντίκτυπο σου στο περιβάλλον και επίσης για να έχεις μια υγιεινή, γευστική, ισορροπημένη διατροφή.

ΠΗΓΗ: http://www.vegansociety.com/html

Μία πολύ άβολη αλήθεια

Μία πολύ άβολη αλήθεια
Άρθρο του Captain Paul Watson της οργάνωσης
Sea Shepherd

Η βιομηχανία κρέατος είναι μία από τις πιο καταστροφικές για το περιβάλλον βιομηχανίες του πλανήτη. Η εκτροφή και σφαγή γουρουνιών, αγελάδων, προβάτων, γαλόπουλων και κοτόπουλων όχι μόνο χρησιμοποιεί τεράστιες ποσότητες νερού, αλλά συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου περισσότερο από τη βιομηχανία αυτοκινήτων (!).

Η βιομηχανία της αλιείας στην κυριολεξία αφανίζει τη ζωή στους ωκεανούς και περίπου το 50% των ψαριών χρησιμοποιούνται για τη τροφή γουρουνιών, αγελάδων, προβάτων, κοτόπουλων κλπ. με τη μορφή ψαροτροφής. Επίσης χρειάζονται περίπου 50 ψάρια αλιευμένα από τη θάλασσα για να εκτραφεί μόλις ένας σολωμός ιχθυοτροφείου.

Έχουμε μετατρέψει τις αγελάδες στο χειρότερο «θηρευτή» ψαριών στον πλανήτη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες αγελάδες που βόσκουν στη γη και παράγουν μεθάνιο που είναι αέριο του θερμοκηπίου, καταναλώνουν περισσότερους τόνους ψαριών από ότι όλοι οι καρχαρίες, τα δελφίνια και οι φώκιες ολόκληρου του πλανήτη.

Τότε γιατί οι μεγαλύτερες οικολογικές οργανώσεις δεν μάχονται ενάντια στη βιομηχανία του κρέατος; Γιατί η ταινία του Αλ Γκορ «Μία άβολη αλήθεια» δεν αναφέρει την άβολη αλήθεια ότι η βιομηχανία κρέατος και γάλακτος δημιουργεί περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες;

Τα πλοία της Greenpeace σερβίρουν κρέας και ψάρια στο πλήρωμά τους κάθε μέρα. Το Παγκόσμια Ταμείο για τη Φύση (WWF) δεν λέει λέξη για την απειλή που δημιουργεί η κατανάλωση κρέατος για τα άγρια ζώα, τους βιότοπους και τα οικοσυστήματα που καταστρέφει, για τα τοπικά είδη που μάχονται για την επιβίωσή τους ή για τα σαρκοφάγα της φύσης που δεν έχουν πια τι να κυνηγήσουν;

Όταν ήμουν διευθυντής του Sierra Club για τρία χρόνια, όλοι με περιγελούσαν όταν μιλούσα για τη χορτοφαγία. Σε κάθε γεύμα του συμβουλίου μας, οι διευθυντές σέρβιραν κρέας και με πολύ κόπο κατάφεραν οι χορτοφάγοι του Club να κερδίσουν μερικές χορτοφαγικές επιλογές. Στη συνάντησή μας στη Μοντάνα μας σέρβιραν βούβαλο και αντιλόπες, αστακούς στη Βοστόνη, καβούρια στο Τσάρλεστον, μπριζόλα στο Αλμπέρκε κλπ. Αλλά τι άλλο να περιμένει κανείς από μία οργάνωση που ενθαρρύνει το κυνήγι για σπορ.

Από ότι γνωρίζω και ίσως να κάνω λάθος, η οργάνωσή μου, Sea Shepherd είναι η μόνη οικολογική οργάνωση στον κόσμο που ενθαρρύνει και εξασκεί τη χορτοφαγία. Στα πλοία μου δεν σερβίρεται ποτέ κρέας ή ψάρι, ούτε και γαλακτοκομικά. Έχουμε αυστηρό βίγκαν μενού εδώ και χρόνια και κανείς δεν έχει πεθάνει από σκορβούτο ή πείνα.

Το τίμημα που πληρώνουμε γι’ αυτό είναι να μας κατηγορούν άλλες οικολογικές οργανώσεις ότι είμαστε ‘υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων’, σαν να είναι κάτι κακό, μία κακιά λέξη.

Η οργάνωση Sea Shepherd δεν είναι οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων. Ασχολούμαστε αποκλειστικά με το τερματισμό παράνομων δραστηριοτήτων που απειλούν και εκμεταλλεύονται τη θαλάσσια άγρια ζωή και το οικοσύστημά τους. Ασχολούμαστε με τη διατήρηση της άγριας ζωής στους ωκεανούς.

Ωστόσο, επειδή στα πλοία μας τρώμε μόνο βίγκαν, άλλες οικολογικές οργανώσεις με τη βοήθεια των ΜΜΕ μας απορρίπτουν ως οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων.

Πρώτα απ’ όλα δεν βλέπω την κατηγορία ότι είμαστε υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων ως προσβολή. Η PETA συνιδρύθηκε από άνθρωπο που ανήκε στο πλήρωμά μου και πολλοί από τους εθελοντές που συνεργάζονται μαζί μας προέρχονται από το κίνημα για τα δικαιώματα των ζώων. Απλά δεν είναι ακριβές να αναφέρεται κανείς στη Sea Shepherd ως οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων όταν η οργάνωσή μας επικεντρώνεται σε άλλα θέματα.

Και δεύτερον δεν προωθούμε το βεγκανισμό πάνω στα πλοία μας λόγω δικαιωμάτων των ζώων. Τον προωθούμε ως τρόπο να κάνουμε πράξη την προστασία των ωκεανών.

Δεν υπάρχουν αρκετά ψάρια στους ωκεανούς για να ταΐσουν 6.6 δισεκατομμύρια ανθρώπων και 10 δισεκατομμύρια κατοικίδιων ζώων. Γι’ αυτό όλοι οι πληθυσμοί των ψαριών σιγά σιγά εξαφανίζονται. Αυτός είναι ο λόγος που οι φάλαινες, οι φώκιες, τα δελφίνια και τα θαλασσοπούλια πεθαίνουν από πείνα. Το χέλι της άμμου για παράδειγμα, είναι η βασική τροφή για τα πουλιά πάφιν, και εξαφανίζεται από τους Δανούς ψαράδες για να ταϊστούν κοτόπουλα εκτροφείου στη χώρα τους.

Υπάρχει μία σημαντική και αδιαμφισβήτητη σύνδεση μεταξύ κατανάλωσης κρέατος και της καταστροφής των ωκεανών μας.

Σε έναν κόσμο που χάνει γρήγορα τις πηγές καθαρού πόσιμου νερού, είναι καθαρή τρέλα να διατηρούνται εκατοντάδες εκατομμύρια αγελάδες που καταναλώνουν 3.800 λίτρα νερού για κάθε κιλό βοδινού κρέατος.

Και τα χοιροτροφεία στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ παράγουν τόσα απόβλητα που έχουν μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα σε ολόκληρη την πολιτεία. Οι άνθρωποι πίνουν στην κυριολεξία κοπριά γουρουνιών μαζί με το νερό τους αλλά θεωρούν πως δεν διατρέχουν κίνδυνο…γιατί επιφορτίζεται με χημικά και χλωρίνη.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να δουν από πού έρχεται το κρέας τους. Επίσης δεν θέλουν να ξέρουν ποιες είναι οι επιπτώσεις των διατροφικών τους επιλογών στο περιβάλλον. Προτιμούν να αρνηθούν το όλο πρόβλημα και να προσποιούνται ότι το κρέας είναι κάτι που έρχεται από τα πακέτα στο σούπερ μάρκετ.

Αλλά επειδή υπάρχει πάντα μία υποβόσκουσα ενοχή, βρίσκει διέξοδο σε θυμό και χλευασμό προς τους ανθρώπους που ζουν συνειδητά μία φιλική προς το περιβάλλον ζωή – χορτοφάγους και βίγκανς. Αυτό διαφαίνεται από τη συνεχή περιθωριοποίηση που δρομολογείται από τα ΜΜΕ. Κάθε οργάνωση, πχ η Sea Shepherd, που υπογραμμίζει την αντίφαση της κατανάλωσης κρέατος με την επιθυμία για προστασία του περιβάλλοντος, κατευθείαν απορρίπτεται ως γραφική οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων.

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί κανείς να μιλά σοβαρά για προστασία του περιβάλλοντος αν δεν προωθεί τη χορτοφαγία ως επιλογή βιώσιμη για το μέλλον του πλανήτη.

Πριν μερικά χρόνια βρισκόμουν σε συνέδριο με την Αμερικανική Καμπάνια για τη διάσωση των Ωκεανών του Ted Danson. Άνοιξε τη βραδιά αστειευόμενος πως η επιλογή μεταξύ των φαγητών ήταν ψάρι ή κοτόπουλο, και ποιο είναι το νόημα να παλεύεις για τη διάσωση των ψαριών αν δεν μπορείς να τα φας;

Η ωκεανογράφος Sylvia Earle που ήταν καλεσμένη να μιλήσει στο συνέδριο έβαλε τον Ted στη θέση του λέγοντας πως δεν το βρίσκει καθόλου αστείο. Είπε πως θεωρεί τα ψάρια φίλους και δεν πιστεύει πως μπορεί κανείς να τρώει τους φίλους του. Ούτε η Sylvia ούτε εγώ φάγαμε εκείνο το βράδυ.

Συνάντησα τη Sylvia ξανά σε ένα άλλο διεθνές συνέδριο για τη σωτηρία των ωκεανών. Με κάλεσαν ως σύμβουλο. Κάθησα στο μπαρ και παρακολούθησα τους συμμετέχοντες στο συνέδριο να σερβίρονται από ένα μπουφέ που κόντευε να γύρει από το βάρος των ψαριών και των εξωτικών θαλασσινών. Φυσικά στο μπουφέ υπήρχε και χαβιάρι. Γύρισα και κοίταξα τη Sylvia η οποία κούνησε το κεφάλι της σε ένδειξη απόγνωσης.

Το πρόβλημα είναι πως άνθρωποι σαν τον Carl Pope, διευθυντή της οργάνωσης Sierra Club, ή οι επικεφαλής της Greenpeace και της WWF και πολλών άλλων οργανώσεων απλά αρνούνται να δεχθούν πως οι διατροφικές τους συνήθειες μπορεί να παίζουν πολύ σημαντικότερο ρόλο στη δημιουργία του προβλήματος που παλεύουν να λύσουν, από κάθε άλλη αιτία.

Θυμάμαι έναν εκπρόσωπο της Greenpeace που υπερασπιζόταν τη κρεοφαγία του λέγοντας πως είναι ‘σαρκοφάγο’ και όλοι οι θηρευτές έχουν τη θέση τους στην τροφική αλυσίδα και είναι πολύ υπερήφανος που ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Τώρα η λέξη «θηρευτής» είναι παντελώς άσχετη με την ανθρώπινη φύση, και να πει κάποιος ότι ανήκει στα σαρκοφάγα είναι απλά γελοίο. Το ανθρώπινο είδος ποτέ δεν αποτελούνταν από σαρκοφάγα ζώα. Τα λιοντάρια είναι σαρκοφάγα, όπως οι λύκοι, η τίγρης, ή ο καρχαρίας. Κυνηγούν το θήραμά τους, το εξαντλούν μετά από πολύ τρέξιμο και κυνηγητό, το σκοτώνουν, το τρώνε, με το αίμα ζεστό στο στόμα τους και το κρέας σε θερμοκρασία…δωματίου. Φύση, σκληρή με δόντια και νύχια.

Δεν έχω γνωρίσει ποτέ άνθρωπο που να μπορεί να το κάνει αυτό. Φυσικά, βρήκαμε πολλούς τρόπους να κυνηγούμε τα ζώα και να τα σκοτώνουμε. Στην πραγματικότητα έχουμε γίνει αποτελεσματικοί στο θέμα της θανάτωσης των ζώων. Αλλά δεν μπορούμε να φάμε τη λεία μας αν δεν την κόψουμε, τη μαγειρέψουμε και αυτό συνήθως περιλαμβάνει κάποιο χρόνο μεταξύ κυνηγιού και κατανάλωσης. Μπορεί να είναι μία ώρα, μπορεί να είναι και χρόνια.

Βλέπετε, οι διατροφικές μας συνήθειες όταν μιλάμε για κατανάλωση κρέατος είναι πιο κοντά σε αυτές των όρνιων, του τσακαλιού και της ύαινας. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορούμε να περιγράφουμε εαυτόν ως σαρκοφάγο αλλά μάλλον ως πτωματοφάγο.

Σκεφτείτε ότι κάποιο από το αγελαδινό κρέας που καταναλώνετε, είναι από ένα ζώο που έχει πεθάνει εδώ και μήνες και σε ορισμένες περιπτώσεις χρόνια. Νεκρά, κρέμονται από τσιγκέλια στα ψυγεία, γεμάτα βακτήρια και ουρικό οξύ. Είναι πτώματα στη διαδικασία της αποσύνθεσης. Δεν μπορεί να πει κανείς κάτι που να κάνει το φάγωμα ενός πτώματος, να φαντάζει καλύτερο από ότι στην πραγματικότητα είναι.

Αλλά μία μικρή δόση άρνησης, μας επιτρέπει να χώνουμε τα δόντια μας στο μπιφτέκι και στα παϊδάκια στο τραπέζι μας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, πως 450 γραμμάρια κρέατος ισοδυναμούν με 3.800 λίτρα φρέσκου νερού. Ποιο είναι το νόημα να κάνεις οικονομία στο νερό που χρησιμοποιείς για τα πιάτα ή στο ντους –όπως προτείνει η Greenpeace – όταν κάθεσαι να φας και καταναλώνεις 3.800 λίτρα με ένα μόνο σου γεύμα;

Και αυτό το κομμάτι κρέας που έχεις στο πιάτο σου έχει στοιχίσει τόσα δημητριακά όσα θα έφταναν να ταΐσουν ένα χωριό στην Αφρική για μία εβδομάδα.

Το πρόβλημα είναι ότι επιλέγουμε να δούμε τις αντιφάσεις μας μόνο όταν μας βολεύει να τις δούμε και όταν δεν μας βολεύει, μπαίνουμε στη διαδικασία της άρνησης και της αμφισβήτησης και τρώμε την μπριζόλα μας έτσι κι αλλιώς. Έτσι, γιατί μας αρέσει η γεύση πτώματος που σαπίζει για βραδινό.

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως γίνεται ο άνθρωπος, όταν μιλάει για το είδος του να το ονομάζει έκτρωση και όταν μιλάει για κοτόπουλο το ίδιο πράγμα να το ονομάζει ομελέτα;

Πόσοι ξέρουν τι είναι πραγματικά το χοτ ντογκ; Δεν ξέρουν πως οι κυβερνήσεις επιτρέπουν ένα ποσοστό κοπριάς, αντιβιοτικών και βρωμιάς να μπει στο κρέας.

Και τώρα το ψάρι τόνος στις ΗΠΑ πωλείται με προειδοποίηση ότι δεν πρέπει να καταναλώνετε από εγγύους και μικρά παιδιά γιατί είναι μολυσμένος με υδράργυρο και μόλυβδο. Αυτό σημαίνει πως ο υδράργυρος είναι καλός για τους ενήλικους και τις γυναίκες που δεν κυοφορούν; Τι προσπαθούν να μας πουν;

Η κατανάλωση κρέατος και ψαριών δεν είναι μόνο κακή για το περιβάλλον, είναι και ανθυγιεινή. Αλλά ακόμη και όταν πρόκειται για την υγεία μας, αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα.

Το συμπέρασμα είναι πως για να είσαι οικολόγος, και να κάνεις πράξη αυτά που πιστεύεις, πρέπει να είναι χορτοφάγος. Αλλιώς υποκρίνεσαι.

Η χορτοφαγία είναι ένας τρόπος ζωής με πολύ χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα, που χρησιμοποιεί λιγότερες πηγές ενέργειας και παράγει λιγότερα αέρια του θερμοκηπίου, είναι υγιεινός για όλους και σημαίνει πως δεν είσαι υποκριτής όταν μιλάς για προστασία του περιβάλλοντος.

Για την ακρίβεια, ένας βίγκαν που οδηγεί χάμερ παράγει λιγότερα αέρια του θερμοκηπίου από ένα κρεοφάγο που οδηγεί ποδήλατο.


Paulwatson@earthlink.net

Captain Paul Watson
Founder and President of the Sea Shepherd Conservation Society (1977-
Co-Founder - The Greenpeace Foundation (1972)
Co-Founder - Greenpeace International (1979)
Director of the Sierra Club USA (2003-2006)
Director - The Farley Mowat Institute
Director - www.harpseals.org


www.Seashepherd.org
Tel: 360-370-5650
Fax: 360-370-5651
Address: P.O. Box 2616
Friday Harbor , Wa 98250 USA

ΠΗΓΗ:
Από το blog: Άνθρωποι-Ζώα-Περιβάλλον: Είμαστε ΈΝΑ

http://animalrightsgr.blogspot.com

Μιά πραγματικά άβολη αλήθεια!

Κατεβάστε τη ταινία σε PDF

Αμφισβητείται η σκοπιμότητα των ανεμογεννητριών ...

Έντονα αμφισβητείται πλέον η κατασκευή και η λειτουργία ανεμογεννητριών, ως εναλλακτική λύση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει από τη χρονική στιγμή που άρχισαν να λειτουργούν οι πρώτες ανεμογεννήτριες είναι απογοητευτικά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά :

«Η ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΕΝΩ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ!»

Από τα γεγονότα που σχετίζονται με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών προκύπτει ότι μια ανεξέλεγκτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη, με μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος επιχειρηματιών, που εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επωφελούνται της ευνοϊκής γι΄ αυτούς νομοθεσίας. Μερικές από τις επιπτώσεις είναι :

- Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.

- Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. Επίσης θα φέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό ( στη Δανία ο τουρισμός έπεσε 40% ), την κτηνοτροφία και σε όλους αυτούς που εργάζονται και ζουν από το δάσος.

- Το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη έχει τρεις μόνιμους υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές.

- Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων.

- Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες.

- Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες,

- Ο ήχος μια ανεμογεννήτριας είναι ένας θόρυβος διαπεραστικός, χαμηλής συχνότητας γδούπος, κάθε φορά που η έλικα περνά από τον πύργος της. Θυμίζει την αντήχηση του ελικοπτέρου από μακριά.

- Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων μιας και το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και μπορεί να φτάσει έως και τα 105 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 223 τόνους, 264 τόνους, 313 τόνους και φτάνει στους 383 τόνους. Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται 100 τ.μ. τσιμέντο και σε βάθος τουλάχιστον 3 μέτρων και για κάθε πυλώνα χρειάζεται να πέσουν 500 περίπου κυβικά μέτρα μπετόν.

- Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες, που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν έως και 400 μέτρα μακριά.

- Επηρεάζουν ψυχολογικά τον άνθρωπο ακόμη και σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου.

- Ακόμα και αν τοποθετηθούν 25.000 ανεμογεννήτριες οι ρύποι σε διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου θα παραμείνουν κατά 99,93%.

- Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, και που φτάνει στο τελικό αποδέκτη, δηλαδή τον καταναλωτή, όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αυξάνεται από 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας.

- Το ζωικό βασίλειο θα υποφέρει. Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στοβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια.

- Το μανιφέστο 100 Γερμανών καθηγητών και διανοουμένων σχετικά με την αιολική ενέργεια αναφέρει : η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή. Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός σταθμός. Έτσι με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος και 32.700 για να παράγουμε το 10%. Οι δείκτες μόλυνσης είναι παρόμοιοι για τον ίδιο λόγο. Η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις ! Στατιστικά η αιολική ενέργεια είναι απολύτως ασήμαντη όσον αφορά την συνεισφορά της στη συλλογική παραγωγή ενέργειας και ως εκ τούτου στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

- Ενώ η τεχνολογία αυτή ήταν γνωστή από πολλά χρόνια, εν τούτοις χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν. Αυτό συνέβη στη Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ.

Το όριο ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνά τα 20-25 χρόνια. Αν συνεχιστεί η κατασκευή τους ( που στην ουσία είναι συνέχιση των επιδοτήσεων αφού εκεί αποβλέπουν οι « επενδύσεις » ), αυτό που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές, θα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με χιλιάδες τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων.

Στη χώρα μας το πρόβλημα τείνει να πάρει δραματική τροπή, με εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε τοποθεσίες μοναδικής ομορφιάς αλλοιώνοντας το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περιοχή της νοτιοκεντρικής Εύβοιας, όπου ολόκληρα βουνά έχουν καταληφθεί από αιολικά πάρκα. Την ίδια στιγμή γίνονται ορατά και τα σημάδια της εγκατάλειψης σε όσα τμήματα έχει σταματήσει η επιδότηση.

Σε μια περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, στην βορειοκεντρική Εύβοια, το Πήλι, οι κάτοικοι με την συνδρομή οργανώσεων και συλλόγων, ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις προκειμένου να αποτρέψουν την επικείμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά τους. Ταυτόχρονα εκφράζουν την απορία τους, για διάφορες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει κατά καιρούς στα δάση που βρίσκονται γύρω τους, αλλά και τους φόβους τους για πιθανές νέες που μπορεί να ξεσπάσουν. Και όλα αυτά τη στιγμή που οι εταιρείες αναζητούν εδάφη για να δημιουργήσουν τα αιολικά πάρκα. Αναπόφευκτα είναι τα ερωτηματικά που προκύπτουν...

ΠΗΓΗ: Green-Planet.gr

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το άρθρο αναφέρεται στις τεράστιες, βιομηχανικές ανεμογεννήτριες και όχι στις ανεμογεννήτριες μικρών διαστάσεων που προορίζονται για οικιακή χρήση, στα ιστιοπλοϊκά σκάφη, κλπ.

Who killed animal rights?

Το animal welfare (η θέση της ευζωίας) είναι κάτι ανάλογο με τα υβριδικά αυτοκίνητα.

Ενώ λόγω περιβάλλοντος και κλίματος θα έπρεπε να είχαμε αυτοκίνητα μηδενικών ρύπων, με εφοδιασμό από ήπιες μορφές ενέργειας, μια τεχνολογία που υπάρχει ήδη, και εφαρμόζεται από χιλιάδες ιδιώτες, ιδιαίτερα στη Καλιφόρνια, όλες οι εταιρείες με φανφάρες και τυμπανοκρουσίες προωθούν ως κορυφαία εξέλιξη της τεχνολογίας τα υβριδικά.

Το κέρδος είναι πολλαπλό γι αυτές.

Πρώτον, είναι ένα πολύ ωραίο άλλοθι για να κερδίσουν χρόνο και να μη φύγουμε από την οικονομία του πετρελαίου, εξέλιξη που προσπαθούν να αποτρέψουν με κάθε μέσο, μέχρι να καεί και η τελευταία σταγόνα πετρελαίου.

Δεύτερον, είναι η τέλεια διαφήμιση και μια πλήρης αντιστροφή της δημόσιας εικόνας τους, γιατι από κύριοι υπεύθυνοι της περιβαλλοντικής και κλιματικής αλλαγής, έχουν καταφέρει να παρουσιάζονται ως οι ευαισθητοποιημένοι, ακούραστοι υπέρμαχοι για το περιβάλλον αυτού του πλανήτη και ως σωτήρες μας.

Αποτέλεσμα: μέσω της διαφημιστικής προπαγάνδας έχει στηθεί το σκηνικό του εντυπωσιασμού και μια πλασματική θετική εικόνα, με τεράστιο όφελος για τις εταιρείες (το 2006 είχαμε αύξηση και το νέο ρεκόρ παραγωγής 64 εκατομμυρίων αυτοκινήτων παγκοσμίως- και μάλιστα συμβατικά) και χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος για το περιβάλλον και το κλίμα.

Την ίδια λογική αντιπροσωπεύει και το animal welfare.

Κύριος σκοπός κι εδώ είναι να διατηρηθεί το status quo στο θέμα των εκτρεφόμενων ζώων άθικτο, και να παραπεμφθεί για όσο περισσότερο χρονικό διάστημα γίνεται το ζήτημα των δικαιωμάτων των ζώων και της κατάργησης της εκμετάλλευσης τους.

Έχει δημιουργηθεί ένα αντίστοιχο επίπεδο εντυπωσιασμού με ωραία λόγια περί ευαισθησίας απέναντι στα ζώα, περί φροντίδας και καλυτέρευσης των συνθηκών, με εξίσου τεράστιο όφελος για το image της κρεατοβιομηχανίας και γαλακτοβιομηχανίας και τις πωλήσεις τους, αλλά με κανένα απολύτως αντίκρυσμα και όφελος για τα ζώα.

Το animal welfare στα πλαίσια του πλήρους εφυσηχασμού και άρα της συμμετοχής των καταναλωτών στο έγκλημα της σφαγής των ζώων μιλάει επίσης για ευσπλαχνικό θάνατο (humane death), άλλο ένα οξύμωρο.

Το animal welfare είναι η συνέχιση της εκμετάλλευσης με «ευσπλαχνικό τρόπο.»

Στον χώρο του animal welfare πέρα από τα κατεστημένα συμφέροντα κινείται και η PETA, η οποία έχει βραβεύσει σχεδιαστές μηχανημάτων σφαγείων και εταιρείες «ευσπλαχνικά εκτρεφόμενων» ζωικών προϊόντων, και προωθεί μή vegan φαστφούντ προϊόντα, όπως τα Burger King και τα veggie burger. Επίσης και ο Singer κινείται στο χώρο του animal welfare, μιας και ποτέ δεν μίλησε για τα δικαιώματα των ζώων.

Και φυσικά όταν αντιπροσωπεύεις το animal welfare ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεσαι ως η πρωτοπορία και ο απόλυτος υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ζώων, αυτό τελικά προκαλεί τη τεράστια σύγχυση που έχουμε σήμερα στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Η θέση των δικαιωμάτων των ζώων μιλάει για την κατάργηση της ιδιοκτησίας των ζώων και την κατάργηση της εκμετάλλευσης των ζώων από τον άνθρωπο (Abolitionist movement).
http://www.abolitionistapproach.com

Και ο μόνος τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο είναι η υιοθέτηση ενός vegan τρόπου ζωής. Ο βεγκανισμός είναι ο προσωπικός μας τρόπος για να δείξουμε ότι υποστηρίζουμε έμπρακτα την κατάργησης της εκμετάλλευσης των ζώων.

Και είναι εύκολο. Είναι απλά θέμα να πάρουμε πραγματικά σοβαρά τα μη ανθρώπινα ζώα και όχι μόνο να λέμε ότι τα παίρνουμε σοβαρά.

Είναι απλά θέμα να αναγνώρισουμε ότι η οποιαδήποτε ευχαρίστηση ή απόλαυση δεν μπορεί ενδεχομένως να δικαιολογήσει την επιβολή πόνου, μαρτυρίου, και θανάτου σε ένα ζώο.

Γιατι τα ζώα, όπως λέει και το γνωστό σύνθημα, δεν χρειάζονται τις δικαιολογίες μας.


_____________________________________
Ο τίτλος του άρθρου παραπέμπει στο αποκαλυπτικό ντοκυμαντέρ:
Who killed the electric car και σε παλαιότερη αναφορά μου στο συγκεκριμένο ντοκυμαντέρ εδώ.

Η πανίδα θύμα τροχαίων

Η πανίδα της Γης βιώνει την απόλυτη κόλαση και τη συντέλεια ζώντας υπό τον ανελέητο διωγμό του ανθρώπου σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Η έκτη μαζική εξάλειψη ειδών έχει λάβει κατακλυσμικές διαστάσεις με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά η καταστροφή και ο αφανισμός είναι προκαλούμενα από τον άνθρωπο.

Πουθενά δεν μπορούν πια να βρουν ησυχία τα εναπομείναντα ζώα, πουλιά και ψάρια αυτού του πλανήτη από τη συνεχή, επεκτατική παρουσία του ανθρώπου.

Δεν τους φτάνουν οι φωτιές και η αποψίλωση των δασών, η συρρίκνωση του ζωτικού τους χώρου σε μικρούς θύλακες, περικυκλωμμένους από ανθρώπινους οικισμούς, το συνεχές και λαθραίο κυνήγι σε σημείο αφανισμού, αλλά έχουν συν τοις άλλοις και το κίνδυνο των τροχαίων, πληρώνοντας βαρύ τίμημα κάθε χρόνο.

Εκατομμύρια ζώα αφήνουν τη τελευταία τους πνοή στην ασφάλτο μεταξύ αυτών και σπάνια είδη, όπως και ο ασβός της φωτογραφίας.

Πόσοι άραγε να έχουν απομείνει στην ελληνική φύση;

Και πόσο άτυχο πρέπει να ήταν αυτό το ζωάκι στη φωτογραφία, για να πάει από τροχαίο μέσα σε ένα ερημικό βουνό της Βοιωτίας;

Πρώτη φορά βλέπω αυτό το πανέμορφο ζώο, που μόνο ακουστά το είχα και η τραγωδία είναι ότι το βλέπω νεκρό.

Μεγάλο κρίμα!

Ίσως συμβολικό της σπάνιας ζωής και της πανίδας που χάνεται άδικα και άδοξα.

Η αναγέννηση των δασών είναι θέμα χορτοφαγίας (veganism)

Σύμφωνα με τη πρόσφατη έκθεση της Οργάνωσης για τη Διατροφή και την Γεωργία των Η.Ε. (FAO) τα εκτρεφόμενα ζώα χρησιμοποιούν το 30% της επιφάνειας της Γης. (στην έκταση αυτή περιλαμβάνονται τα βοσκοτόπια και το 33% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων για ζωοτροφή)

Αντίστοιχα η γεωργία καταλαμβάνει το 12% της επιφάνειας της Γης.

Όπως υποστηρίζει η έκθεση, η κτηνοτροφία είναι ο κύριος παράγοντας καταστροφής των δασών, και αυτές οι εκτάσεις υποβαθμίζονται συνεχώς με τη καλλιέργεια και βοσκή. Το αποτέλεσμα είναι η διάβρωση του εδάφους, η σχεδόν πλήρης εξαφάνιση της άγριας ζωής και η ερημοποίηση.

Όμως η πίεση προς τα δάση για νέες εκτάσεις συνεχώς εντείνεται με την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση ζωικών προϊόντων, τα οποία έχουν καθιερωθεί ως βασική διατροφή.

Γίνεται φανερό πλέον ότι η διατροφή μας είναι τελικά αυτή που θα κρίνει αν θα συρρικνωθούν ή αν θα υπάρχουν δάση.

Δεδομένου ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την ευαισθησία να ασχοληθούμε με ανακύκλωση, με εξοικονόμηση ενέργειας, κλπ, είναι φυσικό να θέλουμε να προεκτείνουμε αυτήν την ευαισθησία και στην υιοθέτηση της χορτοφαγίας, η οποία πέρα από τα αδιαμφισβήτητα οφέλη υγείας και την συμπόνια προς τα ζώα, μπορεί να εξασφαλίσει και την αναγέννηση των δασών.

Η χορτοφαγία στηρίζεται στην γεωργική παραγωγή που όπως είδαμε χρειάζεται μόλις το 1/3 των εκτάσεων που χρησιμοποιεί σήμερα η κτηνοτροφία.

Έτσι απελευθερώνουμε μεγάλες εκτάσεις γης και τις επιστρέφουμε στη πανίδα και τη χλωρίδα του τόπου μας και του πλανήτη μας για να ανακάμψει και να ξανα-ακμάσει.

http://www.fao.org/newsroom/en/news/2006/1000448/index.html

ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/009/a0970e/a0970e17.pdf

http://xortofagia.blogspot.com/2006/12/blog-post_18.html

Αποτσίγαρα:

Οικολογική και αισθητική καταστροφή για τις παραλίες

Ποιός σου δίνει το δικαίωμα να μου γεμίζεις τη παραλία που θα πάω να κάνω το μπάνιο μου με αποτσίγαρα;

Γιατί να εκτείθεμαι στο αποκρουστικό και άκρως αντιαισθητικό θέαμα των απανταχού αποτσίγαρων σου;

Γιατί να σιχαίνομαι να ακουμπήσω τα πράγματα μου και να καθαρίζω τα αποτσίγαρα σου για να καθήσω;

Γιατί μου κατάντησες τις παραλίες-κόσμημα της Ελλάδας σε απέραντους σκουπιδότοπους γεμάτους αποτσίγαρα;

Έχεις την εντύπωση ότι τα αποτσίγαρα σου δεν είναι σκουπίδια;

Νομίζεις ότι οι γόπες του τσιγάρου είναι βιοδιασπώμενες;

Είσαι γελασμένος γιατι οι γόπες είναι από πλαστικό και θα παραμένουν εκεί που τις πέταξες για πάρα πολλά χρόνια.

Και είναι τελείως ανεύθυνο από μέρους σου να ρυπαίνεις απερίσκεπτα χωρίς προηγουμένως να έχεις μάθει για τις καταστρεπτικές συνέπειες που προκαλεί αυτή η πράξη σου στο περιβάλλον.

Αλλά αυτό που με θλίβει βαθύτατα είναι η παντελής έλλειψη αίσθησης του ωραίου και η έλλειψη σεβασμού σου για το φυσικό κάλλος και η ευκολία με την οποία το μαγαρίζεις.

Αν θες να ξέρεις οι παραλίες υπήρχαν για δις χρόνια ανέπαφες και πεντακάθαρες και έχουν χρησιμοποιηθεί πριν από σένα από εκατομμύρια ανθρώπους.

Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να τις καταντήσεις μέσα σε τόσο λίγα χρόνια σε αποκρουστικούς σκουπιδότοπους με τα αποτσίγαρα σου.

Σκέψου καλά την επόμενη φορά που θα πας να κάνεις την σιχαμερή αυτή κίνηση και ανέλαβε τις ευθύνες των πράξεων σου.

Αν δεν θα πέταγες τη γόπα σου στο πάτωμα του σπιτιού σου, γιατί να την πετάξεις εδώ;

Φέρε μαζί σου ένα μεταλλικό τασάκι και ρίξε εκεί τα αποτσίγαρα σου.

Και φεύγοντας μάζεψε όλα εκείνα τα περσινά, προπέρσινα, παραπροπέρσινα και βάλε αποτσίγαρα που έθαψες εκεί.

Συνέντευξη για την ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ

που δόθηκε στον ALPHA 989
την Κυριακή 29 Ιουλίου στην εκπομπή του
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΔΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
"Με την άδεια σας"

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΔΩ

Φυσική Δόμηση

Με χώμα και άχυρο

Το χώμα είναι πιθανόν ακόμα και στις μέρες μας το πιο κοινό οικοδομικό υλικό στον κόσμο. Διάφορες τεχνικές οι οποίες ποικίλουν από τόπο σε τόπο ανάλογα με τις γεωλογικές και κλιματολογικές συνθήκες, χρησιμοποιούν τη γη σαν βασικό συστατικό στο χτίσιμο σπιτιών. Στον δυτικό κόσμο βέβαια αυτές οι πρακτικές μπορεί να είναι παρελθόν, εξακολουθούν όμως να επικρατούν στις περισσότερες περιοχές της Ασίας και της Αφρικής.

Σε μία από τις πιο αρχαίες τεχνικές χτισίματος με γήινα υλικά, το κομπ, χρησιμοποιούνται τα χέρια και τα πόδια για να σχηματιστούν μάζες πηλού αναμεμιγμένου με άμμο και άχυρο οι οποίες τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη διαμορφώνοντας έτσι μονολιθικές κατασκευές με μεγάλη σταθερότητα. Η λέξη κομπ προέρχεται από μια παλιά αγγλική λέξη cob που σημαίνει σβώλος.

Η διαφορά του κομπ από το κτίσιμο με πλίνθους συνίσταται στην ευκολία της κατασκευής και την ελευθερία του σχεδιασμού. Εφόσον δεν απαιτούνται ίσιες φόρμες ή καλούπια το ίδιο το υλικό οδηγεί σε οργανικά σχήματα: καμπύλοι τοίχοι, θόλοι και αψίδες. Χτίζοντας με το κομπ είναι εμπειρία παρόμοια με γλυπτική με πηλό.

Τα γήινα σπίτια είναι δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά τον χειμώνα. Η αντοχή τους σε μια μεγάλη γκάμα καιρικών συνθηκών τα κάνει άνετα και βιώσιμα στα πιο κρύα κλίματα αλλά και συνθήκες ερήμου. Οι τοίχοι με πάχος που κυμαίνεται από 40 έως και 60 εκατοστά έχουν τεράστια θερμική μάζα και επαρκή μόνωση ειδική για χρήση παθητικών ηλιακών συστημάτων θέρμανσης. Απαιτείται ελάχιστη πρόσθετη θέρμανση τον χειμώνα και καθόλου ψύξη ακόμη και τις πιο ζεστές μέρες. Το κομπ χρησιμοποιήθηκε επί χιλιετίες ακόμη και στις σκληρές κλιματολογικές συνθήκες των βρετανικών ακτών στο ύψος των Αλεούτιων νήσων. Χιλιάδες άνετα και γραφικά σπίτια από κομπ στην Αγγλία κατοικούνται συνέχεια εδώ και αιώνες έχοντας μάλιστα και πολύ μεγάλη τρέχουσα εμπορική αξία.

Η αναγέννηση του κομπ ξεκίνησε στην Αμερική όπου απολαμβάνει μια συνεχώς αυξανόμενη δημοσιότητα όχι μόνο λόγω των παραπάνω αναφερομένων πλεονεκτημάτων αλλά και από την δυνατότητα που προσφέρει στον ιδιοκτήτη – κατασκευαστή να αποφύγει τα τεράστια οικονομικά φορτία και τις δεσμεύσεις που συνεπάγεται η αγορά κατοικίας.

Αυτή η αρχαία τεχνική δεν συνεισφέρει στην καταστροφή των δασών, την κατασπατάληση των ορυκτών πόρων, την μόλυνση και ούτε εξαρτάται από βιομηχανικά υλικά και βαριά μηχανήματα. Η γη είναι μη τοξική και τελείως ανακυκλώσιμη. Σ’ αυτή την εποχή της περιβαλλοντολογικής υποβάθμισης και της έλλειψης φυσικών πόρων με τις χιλιάδες κρυμμένες τοξίνες στα σπίτια μας δεν είναι λογικό να επιστρέψουμε στο πιο αθώο φθηνό και υγιεινό οικοδομικό υλικό;

ΠΗΓΗ : http://www.cob.gr

Παραδίδουμε κυριολεκτικά καμμένη γη

στο μέλλον του πλανήτη.

Πάρνηθα: κρανίου τόπος

Ποιός νους να χωρέσει ότι όλος αυτός ο πλούτος ζωής, που υπήρχε για εκατομμύρια χρόνια, και που συνεχώς εξελισσόταν σε ομορφιά και χάρη, δεν υπάρχει πια;

Έλατα και ελάφια, άχρονα μέσα στους αιώνες, σύνδεσαν τις τύχες τους σε μια ευγενή άμιλλα για την επίτευξη της απόλυτης ομορφιάς και της απόλυτης χάρης.

Κλαδιά και κέρατα, μπλεγμένα σε ένα μεγαλειώδες έργο της Φύσης.

Όσο ομόρφαινε το ένα, τόσο πιό χαριτωμένο γινόταν το άλλο.

Και η ζωή του δάσους κυλούσε αρμονικά συμπαρασύροντας σε οίστρο δημιουργικής έμπνευσης όλα τα άλλα πλάσματα, ακόμα και τον αέρα και τα νερά που σμίλευαν με απαράμιλη τέχνη το τοπίο του βουνού.

Το δάσος ήταν ένας παράδεισος.

Ήταν τόσο εκτυφλωτικά όμορφο που ακόμα και οι κεραυνοί το έβλεπαν με δέος και δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή να το κάψουν.

Το δάσος μετατράπηκε σε κόλαση από χέρι και μυαλό μανιακό, ανώμαλο, αρρωστημένο.

Όταν γίνεται στάχτη ένας ολόκληρος εθνικός δρυμός, που υποτίθεται ότι είναι ότι πιό προστατευόμενο υπάρχει, τότε τί να περιμένουμε και να ελπίζουμε για τα κοινά δάση και τα υπόλοιπα εναπομείναντα οικοσυστήματα αυτού του τόπου που κάποτε φημιζόταν για τα 6.000 είδη της πανίδας και της χλωρίδας του;

Η προοπτική είναι κατάμαυρη σαν το μακάβριο θέαμα των απανθρακωμμένων κορμών και κορμιών.

Παραδίδουμε καμμένη γη.

Παραδίδουμε θάνατο.

Συνεχώς και με ολοένα πιό εντεινόμενους ρυθμούς παραδίδουμε όλο και περισσότερο θάνατο στις επόμενες γενιές των ανθρώπων, των ζώων και των υπολοίπων ειδών του πλανήτη.

Και το εξωφρενικό είναι ότι είμαστε τόσο αποχαυνωμένοι και βυθισμένοι στην καταστροφική μας μανία που δεν βλέπουμε και το δικό μας τέλος.

Είμαστε σε ένα Τιτανικό που ενώ έχει χτυπήσει το παγόβουνο και ήδη βουλιάζει, ενεργούμε σαν να μην έχουμε πάρει είδηση και επιμένουμε ακόμα πιό ακάθεκτα και επιθετικά στην ίδια πορεία που μας οδήγησε στη σύγκρουση.

Είναι ένας περίεργος αυτισμός που αποκλείει κάθε επαφή με το περίγυρο μας.

Είναι ένας ανθρωποκεντρισμός άνευ προηγουμένου και ένας εγκλωβισμός στο θαυμαστό μας νέο κόσμο, περιχαρακωμμένο και ξεκομμένο από τους ρυθμούς και τους νόμους του πλανήτη, που καταρέει αδυνατώντας πλέον να αμυνθεί στον ολοκληρωτικό πόλεμο που του έχουμε εξαπολύσει εδώ και χιλιετίες.

Όλο το ιστορικό των 10.000 χρόνων του ανθρώπινου "πολιτισμού" είναι μια συνεχής καταστροφή της φύσης και γενοκτονίας των άλλων ειδών.

Οι επιστήμονες λένε ότι στην εποχή μας ζούμε την έκτη μαζική εξάλειψη ειδών, αυτή τη φορά όμως σε αντίθεση με τις πέντε προηγούμενες είναι προκαλούμενη από τον άνθρωπο.

Με τον όρο μαζική εννοούμε ότι εξαφανίζεται πάνω από το 95% των ειδών του πλανήτη, δηλαδή εκατομμύρια είδη, πολλά από τα οποία ούτε κάν έχουμε προλάβει να τα γνωρίσουμε και να τα μελετήσουμε.

Και όμως μπροστά στην ζοφερή αυτή πραγματικότητα της μαζικής καταστροφής της Φύσης, έχουμε υψώσει ένα τείχος μαζικής άρνησης της.

Έχουμε βαλθεί να δόσουμε το τελικό χτύπημα στη Γη όσο γίνεται πιό σύντομα.

Αυξάνουμε τους αριθμούς μας ανεξέλεκτα, εξαπλωνόμαστε συνεχώς σε κάθε γωνιά αυτού του πλανήτη στερώντας ζωτικό χώρο από τα άλλα είδη, αυξάνουμε συνεχώς την κατανάλωση ενέργειας, σπαταλάμε άσκοπα και προκλητικά τους εναπομείναντες φυσικούς πόρους, προξενούμε ατέλειωτη και μόνιμη ρύπανση, προωθούμε τη ταχύτατη διάβρωση και ερημοποίηση της γης, αδειάζουμε από ζωή θάλασσες και ωκεανούς, προκαλούμε τη γενοκτονία δισεκατομμυρίων ζώων, και συνολικά ζούμε μια ζωή που βασίζεται στον όλεθρο και στο θάνατο.

Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία πλέον ότι η φύση και ο άνθρωπος με τις τρέχουσες καταστροφικές και αυτοκαταστροφικές αντιλήψεις και συνήθειες του δεν μπορούν να συνυπάρξουν.

Όλη αυτή η χαοτική συμπεριφορά και η άλογη ύβρις προς την υπέρτατη αρμονία που εκπροσωπεί η Φύση μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο τέλος και στη μαζική εξάλλειψη μας από το πρόσωπο της Γης.

Είμαστε αντιμέτωποι με τη τελική πρόκληση: να αποδείξουμε με τις πράξεις μας πια ότι έχουμε θέση σε αυτόν τον μοναδικά μεγαλειώδη πλανήτη και να επανενταχτούμε στους ρυθμούς του έτσι ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία, να επουλωθούν οι πληγές και να ξεγίνει όλο αυτό το κακό που αδιάκριτα σκορπίσαμε.

.............................

Ναι ακούστηκε και αυτό.

Στις στιγμές του απόλυτου πανικού και της απεγνωσμένης μάχης για την επιβίωση από τις φλόγες, τα ελάφια που έτρεχαν να σωθούν από τη φωτιά, έπεφταν νεκρά από τις σφαίρες κάποιων απερίγραπτων ανθρωπόμορφων τεράτων.

Ναι στη φυσική αναγέννηση του δρυμού της Πάρνηθας

Όχι στην αναδάσωση

Το οικοσύστημα του δρυμού της Πάρνηθας (αλλά και όλων των άλλων καμμένων δασών) πρέπει να χαρακτηριστεί υπο αναγέννηση δάσος και να αφεθεί στην ησυχία του.

Η μόνη ανθρώπινη παρέμβαση που χρειάζεται αυτή τη στιγμή είναι η προστασία από την καταπάτηση και τη βοσκή και η πυρασφάλεια του διασωθέντος δάσους.

Τα υπόλοιπα είναι δουλειά της Φύσης, η οποία μπορεί να αναγεννηθεί φυσικά και να επαναδημιουργήσει τη χαμένη βιοποικιλότητα του οικοσυστήματος, για να μπορέσουν να ξαναβγούν οι ντόπιες ποικιλίες από δρύες και πλατάνια, οξυές κι μαύρα πεύκα.

Η αναδάσωση δεν κάνει δάση αλλά ουσιαστικά άχαρες, αφύσικες μονοκαλλιέργειες δέντρων.

Μιά νέα μελέτη δασικών εκτάσεων που κάηκαν τη δεκαετία του ’90 στη βόρεια Καλιφόρνια συμπεραίνει ότι υπάρχει αρκετή έως θαυμάσια πιθανότητα για να αναγεννηθεί φυσικά ένα επαρκές επίπεδο κωνοφόρων, σε περιοχές όπου δεν έγινε αναδάσωση.

"Όταν αφεθούν στη φυσική αναγέννηση, φαίνεται ότι τα κωνοφόρα μπορεί να επιστρέψουν πιό αργά αλλά με περισσότερη ποικιλία από ότι με την αναδάσωση, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις πάντα επανέρχονται," είπε ο David Hibbs υπεύθυνος της έρευνας και καθηγητής του πανεπιστημίου του Oregon.

Η φωτιά κάνει το χώμα λιγότερο όξινο και το ποσό των θρεπτικών συστατικών που είναι διαθέσιμα στα φυτά αυξάνει. Γι’αυτό και τα φυτά ξεσπούν σε κατάφυτη ανάπτυξη μετά τη φωτιά.

Το πως το δάσος αναπτύσσεται ξανά εξαρτάται από το τύπο της φωτιάς και από το τι επέζησε μετά από αυτήν. Το ποσοστό του θόλου του αρχικού δάσους που παραμένει και τα οργανικά απομεινάρια επηρεάζουν το τι αναπτύσσεται μετά.

Τα κουκουνάρια – ο κύριος μηχανισμός αναγέννησης – με ασφάλεια προστατεύουν το νέο δάσος. Ακόμα και όταν μια φονικά ζεστή φωτιά σκοτώσει τα πεύκα, συχνά τα νεκρά δέντρα περιέχουν ώριμα κουκουνάρια και οι σπόροι επιβιώνουν.

Οι σπόροι μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες των 900° για σύντομο διάστημα. Η ζέστη από τη φωτιά κάνει τα κουκουνάρια να ανοίξουν και να απελευθερώσουν τους σπόρους. Μέσα σε 5 με 10 χρόνια το δάσος ξανασπέρνεται με σπόρους.

Μετά τη φωτιά τα περισσότερα κωνοφόρα ξαναγίνονται σε περίπου 25 χρόνια. Το γρασσίδι και τα λουλούδια έρχονται στις καμμένες περιοχές και γρήγορα ξαναβγάζουν σπόρους, απολαμβάνοντας τα εξτρά θρεπτικά συστατικά.

Η φυσική αναγέννηση του δάσους είναι σίγουρη αλλά είναι θέμα χρόνου.

ΩΔΗ ΣΤΗ ΠΑΡΝΗΘΑ

Οι εξωγήινοι είναι ανάμεσα μας.

Περιφέρουν την αποκρουστική όψη τους ανενόχλητοι,

Αδιαφορώντας για τη δυσφορία που μας προκαλούν.

Γλιστρούν δίπλα μας με αλυσοπρίονα,

Ανοίγουν δρόμο με ερπύστριες,

Περνούν πίσω από τζάμια σκούρα, φρουρίων κινητών,

Μιλούν πίσω από πόρτες βαριές, οίκων αυθαίρετων, δασικών.

Ομορφιά τους είναι η ασχήμια.

Λογική τους η παράνοια.

Δημιουργία τους ο όλεθρος.

Και ηδονή τους μια διαστροφική μανία εμπρησμού.

Η ύπαρξη τους είναι ένας συνεχής θάνατος

Κι ούτε στιγμή δεν παύουν να μας θυμίζουν

πόσο εφιαλτικά ξένοι είναι σ’αυτή τη Γη.

Από τη πύρινη κόλαση του βουνού των Κενταύρων

ως το ολοκαύτωμα του Φλαμπουριού και της Πάρνηθας.

Πνίγοντας μέσα στην εκκωφαντική οχλαγωγία τους

το θρήνο του τελευταίου ελαφιού

που έσβησε πλάι στα καμμένα έλατα

αδυνατώντας να αντέξει

τη συμφορά που έπεσε στην αγέλη τους

αδυνατώντας να αντέξει

το χαμό του δάσους

που για αμέτρητες γενιές ήταν σπίτι τους.

Τα ψάρια πονούν ;

Από ότι λένε οι επιστήμονες ΝΑΙ. Τα ψάρια νιώθουν πόνο.

Αν και είναι κάτι περισσότερο από εμφανές ότι και τα ψάρια νιώθουν πόνο όπως όλα τα υπόλοιπα ζώα, για μερικούς ανθρώπους εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως "λαχανικά που κολυμπούν". Πιστεύω πως όλοι έχετε ακούσει την ερώτηση - αφού έχετε δηλώσει ότι είστε χορτοφάγος - "Δηλαδή δεν τρώς ούτε ψάρια;;;"


Στην πραγματικότητα, όσον αφορά στην ικανότητά τους να νιώσουν πόνο, τα ψάρια έχουν τις ίδιες αντιδράσεις με ένα σκύλο, μία γάτα ή άλλα ζώα. Ο Δρ. Ντόναλντ Μπρουμ, επιστημονικός σύμβουλος της Βρετανικής κυβέρνησης, εξηγεί : " Τα επιστημονικά δεδομένα δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρα. Ανατομικά, φυσιολογικά και βιολογικά, το σύστημα πόνου στα ψάρια είναι αναλογικά το ίδιο με τα θηλαστικά και τα πτηνά.


Πράγματι, νευρο-βιολόγοι έχουν από χρόνια αναγνωρίσει πως τα ψάρια διαθέτουν ένα νευρικό σύστημα που κατανοεί και ανταποκρίνεται στον πόνο, και όποιος διαθέτει βασικές γνώσεις βιολογίας γνωρίζει πως τα ψάρια έχουν νεύρα και εγκέφαλο που αισθάνεται τον πόνο, όπως όλα τα ζώα.


Οι επιστήμονες μας λένε πως οι εγκέφαλοι των ψαριών και το νευρικό τους σύστημα μοιάζει με του ανθρώπου. Για παράδειγμα, τα ψάρια έχουν νευρο-μεταδότες όπως οι ενδορφίνες που βοηθούν στην αντιμετώπιση του πόνου. Ο ισχυρισμός ότι τα ψάρια δεν υποφέρουν είναι τόσο επιστημονικά άτοπο σαν να ισχυρίζεται κάποιος ότι η γη είναι επίπεδη.


Η Δρ. Σύλβια Ερλ, μία από τις κορυφαίες βιολόγους θαλάσσιας ζωής, δηλώνει : "Δεν θα μπορούσα να φάω ένα ροφό, για τους ίδιους λόγους που δεν έτρωγα κι ένα σκύλο. Τα ψάρια είναι έξυπνα, περίεργα, έχουν προσωπικότητες, και πονούν όταν πληγώνονται". Υπάρχουν πάνω από 500 επιστημονικές έρευνες που καταγράφουν πως τα ψάρια είναι έξυπνα, χρησιμοποιούν εργαλεία, και ότι έχουν εντυπωσιακά καλή μνήμη (άλλος ένας μύθος) και περίπλοκες κοινωνικές δομές.


Ξέρατε ότι

1. Τα ψάρια μιλούν μεταξύ τους με θορύβους χαμηλών συχνοτήτων που οι άνθρωποι δεν μπορούν να ακούσουν;

2. Τα ψάρια λατρεύουν να αγγίζονται και πολύ συχνά τρίβεται το ένα πάνω στο άλλο - όπως οι γάτες.

3. Κάποια ψάρια έχουν την τάση να διατηρούν ένα είδος 'κήπου' στο τόπο που μένουν όπου και μεγαλώνουν τα μωρά τους. Άλλα μαζεύουν πετρούλες από το βυθό και φτιάνουν φωλιές όπου μπορούν να κρύβονται

4. Μερικά ψάρια όταν θέλουν να προσελκύσουν το θηλυκό τους τραγουδάνε ενώ κάποια άλλα που ζουν στα Ευρωπαϊκά Παράλια αναλαμβάνουν το ρόλο της μαμάς για τα μικρά όταν το θηλυκό για κάποιο λόγο πάθει κάτι


Εσύ δεν θα πονούσες με ένα αγκίστρι στα χείλια σου;


Έρευνα που διήρκησε δύο χρόνια από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και του Ινστιτούτου Ρόζλιν της Μ. Βρετανίας απέδειξε αυτό που βιολόγοι έχουν παραδεχθεί εδώ και χρόνια : Τα ψάρια πονούν όταν αγκιστρώνονται και πεθαίνουν από ασφυξία όταν τα βγάζουμε από το νερό, καθώς δεν μπορούν να αναπνεύσουν. Η Δρ. Λιν Σνέντον που υπήρξε επικεφαλής της έρευνας αυτής είπε :"Πράγματι, πρόκειται για ένα ηθικό ερώτημα. Είναι η ευχαρίστηση η δική σου σημαντικότερη από τον πόνο του ψαριού;"


Επιλέξτε την αποχή!

Τα ψάρια υποφέρουν φρικτά στο ταξίδι τους από τη θάλασσα στην αγορά. Τα εμπορικά ψαράδικα πλοία χρησιμοποιούν τεράστια δίχτυα, μερικά από τα οποία εκτείνονται πραγματικά για χιλιόμετρα, και καταπίνουν τα πάντα και τον καθένα στο πέρασμά τους. Τα ψάρια βγαίνουν από τα δίχτυα με το δέρμα τους κατεστραμμένο από το σύρσιμο πάνω σε βράχια, αλλά και άλλα ψάρια.

Τα ψάρια είναι συχνά μολυσμένα με υδράργυρο (που προκαλεί καταστροφές στον ανθρώπινο εγκέφαλο), τοξικά χημικά, διοξίνες (που προκαλούν καρκίνο, προβλήματα στο νευρικό σύστημα) και βακτήρια.


Το τι συμβαίνει στα ψάρια πριν καταλήξουν στο πιάτο του καταναλωτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά βία - είτε παράγονται σε ιχθυοκαλλιέργειες είτε είναι 'ελευθέρας βοσκής'. Τα ψάρια τυγχάνουν μίας συμπεριφοράς που θα τιμωρούνταν με πρόστιμα αν ήταν άλλα ζώα στη θέση τους.


ΠΗΓΗ: ΒΕΤΖΕΤΕΡΙΑΝ & ΒΕΓΚΑΝ ΦΟΡΟΥΜ

Η αλιευτική βιομηχανία αφανίζει σε σημείο εξάλειψης τους καρχαρίες, και τα άλλα μεγάλα ψάρια του ωκεανού ¶

του George Monbiot

¶Τα θαλάσσια αρπακτικά ζώα είναι στα πρόθυρα της εξάλειψης, όμως η αλιευτική βιομηχανία κατακρεουργεί το περιβάλλον - και με ατιμωρησία.

¶
Εάν αυτά τα ζώα ζούσαν στη στεριά θα υπήρχε παγκόσμια κατακραυγή. ¶Αλλά τα μεγάλα κήτη που περιπλανώνται στις σαβάννες των ανοικτών θαλασσών δεν συγκεντρώνουν καμία τέτοια υποστήριξη. ¶Οι μεγάλοι καρχαρίες, ο γιγαντιαίος τόνος, ο τετράπτερος (marlin) και οι ξιφίες έπρεπε να έχουν το καθεστώς προστασίας του γιγαντιαίου panda ή της λεοπάρδαλης του χιονιού. Παρόλα αυτά,¶Παρόλ ακόμα πιστεύουμε ότι είναι αποδεκτό για τους ιχθυοπώλες να τα πωλούν και οι διάσημοι σεφ να μας δείχνουν πώς να τα μαγειρεύουμε. ¶

¶
Μια μελέτη στην έκδοση αυτής της εβδομάδας του περιοδικού Science (επιστήμη) αποκαλύπτει την καταστρεπτική κατάρρευση της μεγαλο-πανίδας του ωκεανού. ¶Οι μεγάλοι καρχαρίες βρίσκονται τώρα στο χείλος της εξάλειψης. ¶Από το 1972 ο αριθμός των καρχαριών blacktip έχει μειωθεί κατά 93 τοις εκατό, οι καρχαρίες τίγρεις κατά 97 τοις εκατό και οι καρχαρίες bull, οι καρχαρίες dusky και οι σφυροκέφαλοι κατά 99 τοις εκατό. Σχεδόν ο¶ΣΧεδόν κάθε πληθυσμός των σημαντικών αρπακτικών ζώων είναι τώρα σε ελεύθερη πτώση. ¶

¶
Ένα άλλο έγγραφο, που δημοσιεύτηκε στο Nature τέσσερα χρόνια πριν, δείχνει ότι περισσότερο από το 90 τοις εκατό των μεγάλων αρπακτικών ψαριών σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου έχει χαθεί. ¶

¶
Αντιδρούμε με φρίκη όταν ακούμε για τις κινεζικές γιορτές με πόδια αρκούδων και κρέας τίγρεων. ¶Αλλά αυτό δεν είναι διαφορετικό, όσον αφορά στη διατήρηση των ειδών, από την κατανάλωση σούπας από τα πτερύγια του καρχαρία ή των ξιφιών ή από μπριζόλες σπάνιων ειδών τόνου. ¶Η μια πρακτική θεωρείται βάρβαρη στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Η ά¶Ηλλη προωθείται στις κριτικές και τις συνταγές των εστιατορίων στα έγχρωμα έντυπα των ευϋπόληπτων εφημερίδων. ¶

¶
Από την άποψη του αντίκτυπού του στην οικολογία και την ευημερία των ζώων, η αλιεία του καρχαρία θα μπορούσε να είναι η πιό βάναυση βιομηχανία του πλανήτη. ¶Ενώ μερικοί καρχαρίες αλιεύονται ολόλκηροι, περίπου 70 εκατομμύρια πιάνονται κάθε έτος για τα πτερύγιά τους. ¶Σε πολλές περιπτώσεις, τα πτερύγια κόβονται και ο καρχαρίας πετιέται, ζωντανός, πίσω στη θάλασσα. ¶Μπορεί να πάρει αρκετές εβδομάδες για να πεθάνει. Τα μακρυά παραγάδια¶Μακρυά παραγάδια και δίχτια που χρησιμοποιούνται για να τους πιάσουν πιάνουν επίσης φάλαινες, δελφίνια, χελώνες και άλμπατρος. ¶

¶
Το νέο έγγραφο δείχνει ότι το πιάσιμο των καρχαριών προκαλεί επίσης έναν καταρράκτη καταστροφών σε ολόκληρη τη τροφική αλυσίδα. Από τότε που¶Α οι μεγάλοι καρχαρίες απομακρύθηκαν από τα παράκτια ύδατα στον Δυτικό Ατλαντικό, τα σαλάχια τα οποία έτρωγαν έχουν πολλαπλασιάσει δέκα φορές και έχουν αφανίσει όλα τα κύρια εμπορικά είδη οστρακόδερμων. ¶

¶
Ένα μεγάλο μέρος αυτού του εμπορίου δημιουργείται στην ανατολική Ασία, όπου η σούπα από τα πτερύγια του καρχαρία -- που πωλείται μέχρι και 200 δολλάρια η μερίδα -- είναι σημάδι μεγάλου πλούτου και κοινωνικής τάξης, όπως το χαβιάρι στην Ευρώπη. ¶Η παγκόσμια απαίτηση για το πτερύγιο του καρχαρία αυξάνεται κατά περίπου 5 τοις εκατό ετησίως. ¶

¶
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ

Αλλά εάν θεωρείτε ότι αυτό είναι ένα ακόμα πρόβλημα για το οποίο μπορούν να κατηγορηθούν οι Κινέζοι και να απαλλαγούν οι Ευρωπαίοι , εξετάστε αυτό: ¶Ο σημαντικός εισαγωγέας παγκοσμίως -- και πιθανώς επαν-εξαγωγέας -- των καρχαριών είναι η Ισπανία. ¶Οι αλιευόμενες ποσότητες της έχουν αυξηθεί 9 φορές από τη δεκαετία του '90 και έχει αντισταθεί -- στις περισσότερες περιπτώσεις επιτυχώς -- σε κάθε ευρωπαϊκή και παγκόσμια προσπάθεια να προστατεύσει το θήραμά της. ¶

¶
Οι Ισπανοί υπερασπίζονται το δικαίωμά τους να σκοτώνουν τους σπάνιους καρχαρίες τόσο λυσσαλέα όσο οι Ιάπωνες υπερασπίζουν το δικαίωμά τους να σκοτώνουν τις σπάνιες φάλαινες. ¶Η αλιευτική βιομηχανία, που εξουσιάζεται παραδοσιακά από τους φασίστες της Γαλικίας, ασκεί έναν εξαιρετικό βαθμό δύναμης στη σοσιαλιστική κυβέρνηση. ¶

¶Η ισπανική κυβέρνηση, στη συνέχεια, περνάει συνήθως τη γραμμή της στην Ευρώπη. ¶Η ΕΕ, παραδείγματος χάριν, υποστηρίζει ότι έχει απαγορεύσει την αλιεία των πτερυγίων των καρχαριών. ¶Αλλά η αναλογία που θέτει για το βάρος των πτερυγίων σε σχέση με το βάρος των σωμάτων που μεταφέρονται στη στεριά από τους ψαράδες είναι 5 τοις εκατό. ¶Δεδομένου ότι τα φαγώσιμα πτερύγια αποτελούν μόνο το 2 τοις εκατό του σωματικού βάρους του καρχαρία, αυτό σημαίνει ότι οι δύο και μισοί καρχαρίες χωρίς πτερύγια μπορούν να πετιώνται στη θάλασσα για καθένα που έρχεται στην ξηρά. ¶

¶
Ακόμη και αυτό δεν είναι αρκετό για τους Ισπανούς, των οποίων μέλη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν απαιτήσει να αυξηθεί το ποσοστό.

¶

Αλλά και ¶ο Βόρειο-Ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν το χειρίστηκε αυτό πολύ καλά, επίσης. ¶Το 2001, η βρετανική κυβέρνηση υποσχέθηκε να προστατεύσει ένα αυστηρά απειλούμενο υπό εξαφάνιση είδος, αποκαλούμενο καρχαρίας άγγελος, του οποίου ο πληθυσμός στα βρετανικά ύδατα κατέρρεε. Ελίχθηκε και αμφιταλαντεύτηκε¶Ελίχθηκε και έως ότου δεν υπήρχε πλέον πρόβλημα: ¶ο καρχαρίας έχει τώρα εκλείψει στη Βόρεια Θάλασσα. ¶

¶
Γιατί το βρίσκουμε τόσο δύσκολο να αντισταθούμε στους ψαράδες; ¶Αυτό το μικροσκοπικό βιομηχανικό λόμπι φαίνεται να έχει τις κυβερνήσεις στην παλάμη του χεριού του. ¶Κάθε χρόνο, η ΕΕ θέτει όρια αλιείας για όλα τα είδη πάνω από τα επίπεδα που συστήνουν οι επιστήμονες. ¶Οι κυβερνήσεις ξέρουν ότι επιτρέπουν στην αλιευτική βιομηχανία να αυτοκαταστραφεί και να καταστρέψει το οικοσύστημα από το οποίο εξαρτάται. ¶Αλλά τίποτα δεν είναι ιερό, εφ' όσον είναι κάτω απ’ το νερό. ¶

¶
Το Νοέμβριο, τα Η.Ε απέτυχαν ακόμη και να παράγουν ένα ψήφισμα που θα ζητούσε επειγόντως μια παύση στο χτένισμα του βυθού του ωκεανού με τράτες. ¶Αυτά τα οικοσυστήματα, που μόλις αρχίζουν να εξερευνιούνται, φιλοξενούν μεγάλα δάση κοραλλιών και σφουγγαριών των βαθιών νερών στα οποία κρύβονται χιλιάδες απόκοσμα είδη. ¶Αλλά δεν μπορούμε να βρούμε τη θέληση να σταματήσουμε τη χούφτα των σκαφών που τα συντρίβει σε κομμάτια. ¶

¶ΤΟ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟ ΛΟΜΠΥ

Η δύναμη του λόμπι των ψαράδων εξηγεί την έλλειψη προστασίας για τα θαλάσσια αρπακτικά ζώα. ¶Αν και τα είδη ψαριών ξεπερνούν αριθμητικώς κατά πολύ τα είδη θηλαστικών, η Συνθήκη σχετικά με το Διεθνές Εμπόριο στα Απειλούμενα υπό Εξαφάνιση Είδη προστατεύει 654 είδη θηλαστικών και μόλις 77 είδη ψαριών. ¶Το εμπόριο μόνο σε εννέα από αυτά υπόκειται σε πλήρη απαγόρευση. ¶

¶
Οι κανονισμοί που καταφέρνουν να θεσμοθετηθούν, αγνοούνται από τους ψαράδες και τις κυβερνήσεις.Τη περασμένη ¶Τη Κυριακή, στεκόμουν με έναν διευθυντή αλιείας στις όχθεις ενός διάσημου ποταμού θαλάσσιας πέστροφας στην Ουαλία. ¶Ίσως θα έπρεπε να πω έναν διάσημο πρών ποταμό θαλάσσιας πέστροφας στην Ουαλία. ¶Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σχεδόν καθόλου ψάρια -- θαλάσσια πέστροφα ή σολομός -- έχουν εμφανιστεί. ¶Δεν ήταν σίγουρος γιατί, αλλά μου είπε ότι τα αλιευτικά πλοιάρια στην ιρλανδική θάλασσα φέρνουν κιβώτια που εν πρώτοις φαίνονται να έχουν πέρκες. Κάτω από το επάνω στρώμα ¶κρύβονται οι θαλάσσιες πέστροφες και οι σολομοί. ¶

¶
Κανένας δεν φαίνεται να νοιάζεται αρκετά για να τους σταματήσει: ¶Ο κυβερνητικός έλεγχος εμφανίζεται να είναι ανύπαρκτος. ¶Η ομάδα πίεσης Oceana μπαίνει μέσα στα ευρωπαϊκά λιμάνια όποτε είναι επίσημη αργία και βρίσκει εκατοντάδες χιλιόμετρα παράνομων διχτυών για αφρόψαρα στοιβαγμένων στα σκάφη. ¶Πού είναι οι επίσημοι επιθεωρητές; ¶

¶
Φυσικά, οι κυβερνήσεις επικαλούνται την ένδεια. ¶Κάτι που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί αποφάσισαν πέρυσι να διαθέσουν 3,8 δισεκατομμύρια Ευρώ στην καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος. ¶Αυτό είναι το ποσό που εσείς και εγώ πληρώνουμε τώρα ως επιχορηγήσεις για να κρατηθούν οι ωκεάνιοι καταστροφείς εν δράσει. Αυτά τ¶Αα χρήματα θα αγοράσουν νέες μηχανές και σκάφη για τους νέους ψαράδες που ελπίζουν να επεκτείνουν την επιχείρησή τους. ¶Με το ίδιο κόστος θα μπορούσαμε να βάλουμε έναν μόνιμο επιθεωρητή σε κάθε μεγάλο αλιευτικό σκάφος στα ευρωπαϊκά ύδατα. ¶

¶
Εάν δεν ενεργήσουμε, ξέρουμε τι θα συμβεί. ¶Ένα άλλο έγγραφο που δημοσιεύεται στο Science εκτιμά ότι με τις σύγχρονες τάσεις, το 2048 θα δούμε τη παγκόσμια κατάρρευση όλων των ειδών που πιάνονται τώρα από τους ψαράδες. Παρόλα αυτά, εάν προλάβουμε τα οικοσυστήματα έγκαιρα -- με προσωρινές απαγορεύσεις αλιείας και τη δημιουργία μεγάλων θαλασσίων πάρκων – αυτά θα μπορέσουν να ανακτήσουν με αξιοπρόσεκτη ταχύτητα. ¶Ελπίζω οι βρετανοί υπουργοί, που τώρα συντάσσουν έναν νέο θαλάσσιο νόμο, να έχουν διαβάσει αυτή τη μελέτη. ¶

¶
Αλλά πέρα από ένα ορισμένο σημείο η κατάρρευση είναι πιθανό να είναι μόνιμη. Στα ανοιχτά των¶ ακτών της Ναμίμπια, όπου η αλιεία έχει καταρρεύσει ως αποτέλεσμα της υπεραλίευσης, έχουμε μια εικόνα του μέλλοντος. ¶Ένα έγγραφο στο Current Biology (τρέχουσα βιολογία) αναφέρει ότι το οικοσύστημα πλησιάζει το "τροφικό αδιέξοδο." Καθώς¶ τα ψάρια έχουν εκκαθαριστεί έχουν αντικατασταθεί από τις τσούχτρες, οι οποίες τώρα τα ξεπερνούν τρία προς ένα. ¶Οι τσούχτρες τρώνε τα αυγά και τις προνύμφες των ψαριών, έτσι η μεταστροφή είναι πιθανώς μη αναστρέψιμη. ¶Έχουμε εισέλθει, μας λέει το έγγραφο, στην "εποχή της κυριαρχίας της τσούχτρας." ¶

¶
Είναι ένα καλό σύμβολο. ¶Η τσούχτρα αντιπροσωπεύει την κατάρρευση του οικοσυστήματος και την έλλειψη πυγμής των ανθρώπων που ήταν υπεύθυνοι για την προστασία του.

ΠΗΓΗ: The Guardian –3-ΑΠΡ-07

¶