Απαγόρευση μετρητών: καθεστώς δουλοπάροικου στην εποχή μας
Banning
Cash: Serfdom in Our Time
του Paul Rosenberg
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών πολλά άρθρα
διακηρύσσουν την ανάγκη των κυβερνήσεων και των τραπεζών για την εξάλειψη των
μετρητών. Είμαι βέβαιος ότι τα έχετε παρατηρήσει.
Μας λένε ότι οι τρομοκράτες και άλλοι τρελοί είναι
αυτοί που χρησιμοποιούν μετρητά. Και έτσι, για να μας προστατεύσουν από το να
ανατιναχτούμε και διαμελιστούμε στη γωνιά του δρόμου μας, οι κυβερνήσεις θα
πρέπει να τα απαγορέψουν.
Μια πιο απροκάλυπτη προσπάθεια κινδυνολογίας δεν θα
μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Τα μετρητά - σε καθημερινή χρήση για αιώνες αν
όχι χιλιετίες - είναι τώρα, ξαφνικά, ο παράγοντας ακαριαίου κινδύνου. Και εμείς
υποτίθεται ότι απλά πρέπει να δεχτούμε αυτή την άποψη;
Αλλά υπάρχουν καλοί λόγοι για τους οποίους τα
κατεστημένα συμφέροντα προωθούν αυτές τις ιστορίες τώρα. Ο πρώτος από αυτούς,
ίσως, είναι ότι απλά μπορούν: Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ένα τεράστιο
κύμα συμμόρφωσης διαπέρασε τη Δύση. Δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα, αλλά
ακόμα κρατάει, και εφόσον τα ΜΜΕ μπορούν να δημιουργήσουν αρκετό φόβο σε μυαλά
που θέλουν να πιστέψουν, μπορούν και τα καταφέρνουν.
Ο δεύτερος λόγος, όμως, είναι ο πραγματικός οδηγός:
Αρνητικά
Επιτόκια
Το επείγον της κίνησής τους να απαγορεύσουν ένα από
τους πιο μακρόχρονους πυλώνες της καθημερινής ζωής σημαίνει ότι οι
παρασκηνιακές ελίτ θεωρούν ότι θα χρειαστεί σύντομα. Φαίνεται ότι οι κεντρικές
τράπεζες, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS),
και όλοι οι υποστηρικτές τους, βλέπουν την εξάλειψη των μετρητών ως κεντρική
στρατηγική επιβίωσης.
Ο λόγος είναι απλός: τα μετρητά επιτρέπουν στους
ανθρώπους να ξεφύγουν από το ένα πράγμα που μπορεί να σώσει το λωποδυτικό
νομισματικό τους σύστημα: τα αρνητικά επιτόκια.
Η διατήρηση ενός αφερέγγυου νομισματικού συστήματος
απαιτεί οι κάτοχοι του νομίσματος να μην έχουν τρόπο να το προστατεύσουν.
Τα μετρητά είναι το νόμισμα που κρατάτε στα χέρια
σας, που είναι λιγότερο ή περισσότερο αυτόνομο. Είναι κατά κύριο λόγο εκτός του
ελέγχου της τράπεζας. Το ηλεκτρονικό χρήμα – οι καταθέσεις στις τράπεζες, οι
πιστωτικές, κλπ - παραμένει μέσα στο τραπεζικό σύστημα και είναι πλήρως υπό τραπεζικό
έλεγχο.
Ο συνδυασμός των αρνητικών επιτοκίων με την κατάργηση
των μετρητών θα ήταν μια μόνιμη εκδοχή αυτού που έγινε στη Κύπρο, όπου η
κυβέρνηση απλά έκλεισε τα πάντα, επιτρέποντας μόνον τις πολύ μικρές αναλήψεις
μέσω ΑΤΜ, και στη συνέχεια έκλεψε χρήματα από χιλιάδες τραπεζικούς λογαριασμούς
ταυτόχρονα.
Όμως το θέαμα στη Κύπρο ήταν αρκετά ενοχλητικό και
αυτό απειλεί να υπονομεύσει τη νομιμότητα της κυβέρνησης. Γι αυτό είναι πολύ
καλύτερα να μην έχουμε κανένα ΑΤΜ και καθόλου μετρητά. Έτσι δεν θα υπήρχαν
γραμμές θυμωμένων ανθρώπων που μιλούν ο ένας στον άλλο, αλλά οι χαμένοι θα ήταν
απομονωμένοι ο ένας απ’ τον άλλο και χωρίς διαφυγή, γλείφοντας τις πληγές τους,
ενώ οι ομιλούσες κεφάλες στην τηλεόραση θα τους λένε να μείνουν ήρεμοι και να παρακολουθούν
τις εικόνες που αναβοσβήνουν.
Τα αρνητικά επιτόκια θα δώσουν στις τράπεζες τον έλεγχο
100% επί των αγορών σας. Θα μπορούσαν ακόμη απλά να σας επιτρέπουν να αγοράσετε
τρόφιμα, ενώ θα έχουν παγώσει το υπόλοιπο των χρημάτων σας. Ο μέσος άνθρωπος
δεν θα είχε καμία διαφυγή και απλά θα ληστευόταν ... αλλά πολύ ομαλά και χωρίς
ανθρώπινο πρόσωπο για να κατηγορήσει.
Τα αρνητικά επιτόκια σημαίνουν ότι ο τραπεζικός
λογαριασμός σας συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα, αυτόματα. Τα 1000 ευρώ σας τον Ιανουάριο γίνονται 950 μέχρι το
Δεκέμβριο. Και πού πηγαίνουν τα χρήματα; Στις τράπεζες, φυσικά, και στην κυβέρνηση.
Μπορούν να παίρνουν τα χρήματά σας, σταγόνα σταγόνα, και δεν θα μπορείτε να
κάνετε τίποτα γι 'αυτό. Αυτή η πρακτική επιτυγχάνει πολλά πράγματα γι αυτούς με
τη μία:
- Χρηματοδοτεί τη κυβέρνηση απεριόριστα και
αυτόματα. Ξεχάστε τις φορολογικές δηλώσεις - μπορούν να πάρουν ακριβώς όσα
θέλουν.
- Θα πληρώνει το κακό χρέος των μεγάλων τραπεζών.
(Και υπάρχουν ωκεανοί χρέους).
- Θα σας αναγκάζει να ξοδεύετε ό, τι έχετε, το
συντομότερο μόλις το πάρετε. (Διαφορετικά θα συρρικνώνεται.)
- Δίνει τη δυνατότητα στο σύστημα για πλήρη έλεγχο στην
οικονομική σας ζωή. Τα πάντα παρακολουθούνται, τα πάντα καταγράφονται, και κάθε
πράξη πρέπει να εγκριθεί από αυτούς (ή όχι). Αν αποφασίσετε ότι δεν σας αρέσει,
αμέσως υποβιβάζεστε στην επαιτεία.
Εν ολίγοις, αυτό είναι μια άμεση επιστροφή στο
καθεστώς του δουλοπάροικου.
