20 December 2012

Πες μου γιατί πρέπει να τρώμε τα ζώα – Γιατί; Γιατί;,


Why Must We Eat The Animals (Oh Why Oh Why)
Μουσική, στίχοι:  Cyrus Pirasteh
Τραγούδι: Greg Cipes και Jah Sun



Αν προσπαθήσουμε να απαντήσουμε αυτό το γιατί μέσα απ’ τη καρδιά μας και μακριά απ’ όλο τον προγραμματισμό που έχουμε δεχθεί, δηλαδή με καθαρή, ανεπηρέαστη ειλικρίνεια, θα διαπιστώσουμε ότι το ερώτημα είναι αφοπλιστικό.

Δεν έχουμε τι να πούμε. Μένουμε άναυδοι!

Δεν υπάρχει καμία απάντηση που μπορούμε να δώσουμε.

Υπάρχει μόνο το αυθαίρετο «γιατί έτσι» της αποσυνδεμένης από την αισθανόμενη ζωή «κουλτούρας» του θανάτου που είμαστε βυθισμένοι και που ως αυτόματα ακολουθούμε.

Μέσα σ’ αυτή την «κουλτούρα» δεν τρώμε για μας και για τον πραγματικό λόγο της ύπαρξής μας στον πλανήτη της ζωής: για να δικαιώνουμε και να τιμούμε την σύνδεση και την ενότητά μας με την αισθανόμενη ζωή και την αφοσίωση σ’ αυτήν.

Τρώμε μόνο και μόνο για να πλημμυρίζει αυτός ο κόσμος με την αντίληψη της υποτέλειας και της καταπίεσης ενώ ταυτόχρονα ευτελίζονται και ισοπεδώνονται όλες οι αξίες από έναν Δούρειο ίππο ψευδο-απόλαυσης και πλασματικού ευδαιμονισμού.

Είναι τέτοια η αλλοίωση και η απομάκρυνση από τον πραγματικό μας εαυτό ώστε τρώμε μόνο και μόνο για να υφίσταται και να εδραιώνεται ένα άνομο σύστημα που θέλει πρώτα και κύρια τα μη ανθρώπινα ζώα ως όντα χωρίς καμία αξία και κανένα δικαίωμα.

Και στη συνέχεια, με το ύπουλο σχέδιο της καταπίεσης τους μεταμφιεσμένο ως κάλυψη δήθεν της ανάγκης για τροφή, ένδυση και οτιδήποτε άλλο, να διαβρώνει και να εκμηδενίζει και την αξία της ανθρώπινης ζωής και να καταργεί και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Αυτή η διαδικασία ανενδοίαστα και μάταια επινοεί τις μυριάδες προφάσεις, δικαιολογίες και άλλοθι για την άλωση της σκέψης και της συνείδησής μας.

Όμως απάντηση για το ερώτημα του τίτλου δεν έχει.

Γιατί πολύ απλά αυτό το γιατί δεν σηκώνει λόγια.

Αυτό το γιατί ζητάει την επίγνωση της αδικίας.

Και την επακόλουθη ανάληψη της προσωπικής ευθύνης.

Αυτό το γιατί ζητάει την συνειδητοποίηση του χρέους.

Και την μόνη πράξη που αυτή οδηγεί.

Την επανόρθωση της αδικίας.




07 December 2012

Μεγαλώνοντας ένα vegan μωρό

του Roger Merenyi
από το περιοδικό The Vegan (Φθινόπωρο 2008)
της Vegan Society


Η κόρη μας, η Αντζελίνα, μόλις έγινε ενός έτους. Τρέφονταν με μητρικό γάλα από τη γέννησή της και αρχίσαμε να εισάγουμε στερεά τροφή περίπου στους επτά μήνες. Τώρα απολαμβάνει μια ευρεία ποικιλία φυτικών τροφών, όπως μήλο, μπανάνα, αχλάδι, αβοκάντο, μήλο κρέμα, αγγούρι, κολοκύθι, τοφού, ψωμί σικάλεως, ταχίνι, κινόα, ρύζι, γλυκοπατάτα, μπρόκολο, σπανάκι, μούρα goji, μπάρες φρούτων και γιαούρτι σόγιας. Στην Αντζελίνα αρέσουν τα γεύματά της και είναι εξαιρετικά σπάνιο να απορρίψει κάτι που της προσφέρουμε. Συνεχίζει να πίνει το γάλα της μητέρας της και της δίνουμε επίσης φιλτραρισμένο νερό.

Ευτυχώς στο Cambridge έχουμε μια μεγάλη ομάδα μαίες του ΕΣΥ και η μαία μας ήταν πολύ υποστηρικτική στην διατροφή μας. Όταν στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης της συζύγου μου Άννας, ανέφερα ότι ήταν vegan, η μαία μας είπε απλά «Ω, κανένα πρόβλημα, πιθανά έχετε μια πολύ καλύτερη διατροφή από τις περισσότερες μου μελλοντικές μητέρες.» Ήταν επίσης πολύ υποστηρικτική στον τοκετό στο σπίτι. Παρά το γεγονός ότι το εθνικό ποσοστό γεννήσεων στο σπίτι ανέρχεται σε περίπου 2,5%, στο Cambridge είναι σχεδόν 5%. Ο τοκετός μας στο σπίτι πήγε πολύ καλά και είμαστε εξαιρετικά ευγνώμονες για τις δύο μαίες που ήρθαν στη μέση της νύχτας για να μας καθοδηγήσουν σ’ αυτήν την εμπειρία.

Ωστόσο, η θετική στάση της μαίας μας απέναντι στην vegan διατροφή δεν φαίνεται να αντικατοπτρίζεται στα έντυπα της κυβέρνησης. Η Miriam Muller μέλος της Vegan Society έχει τονίσει ότι ο οδηγός του ΕΣΥ Από την Γέννηση μέχρι τα Πέντε, ο οποίος διανέμεται δωρεάν σε όλους τους νέους γονείς, αναφέρει ότι «τα παιδιά χρειάζονται περίπου τρεις μερίδες» γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων την ημέρα, και επίσης συνεχίζει ότι «οι vegan δίαιτες δεν ... συνιστώνται για μωρά». Ορισμένες μη κυβερνητικές εκδόσεις, επίσης, φαίνεται να έχουν κολλήσει στο Μεσαίωνα. Μια πρόσφατη έκδοση του Rough Guide για την εγκυμοσύνη και τη γέννηση αναφέρει «ή ίσως να προσπαθήσετε την εγκυμοσύνη με μια vegan διατροφή (χωρίς ζωικά προϊόντα), η οποία απλά δεν είναι κατάλληλη για την ανάπτυξη του εμβρύου». Τέτοια ανακριβή και παραπλανητικά σχόλια σαφώς βασίζονται σε προκαταλήψεις και όχι γεγονότα.

Υπάρχουν πολύ περισσότερα στην ανατροφή ενός μωρού από τη διατροφή, φυσικά. Πέρα από τις πρακτικές απαιτήσεις, όπως σχεδόν την συνεχή επίβλεψη και το πλύσιμο σε πολυάριθμες πάνες, υπάρχει το εξαιρετικά σημαντικό καθήκον να διασφαλίσουμε ότι τα μωρά και τα μικρά παιδιά αισθάνονται ασφαλή και ότι τα αγαπάμε και τα εκτιμάμε.

Χρειάζονται καθησυχασμό, αγκαλιές και κατανόηση. Από τη γέννησή της, η Αντζελίνα πάντα κοιμόταν στο κρεβάτι μας, γεγονός που δίνει την δυνατότητα στην Άννα να την ταΐζει χωρίς να σηκώνεται τη νύχτα και πιστεύουμε ότι έχει δώσει στην Αντζελίνα μια αυξημένη αίσθηση ασφάλειας. Επίσης έχουμε χρησιμοποιήσει ένα μεταφορέα μωρού τύπου μάρσιπου κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους, μιας και είναι πιο φυσικό να έχουμε το μωρό μας κοντά μας αντί να κάθεται μόνη της σε ένα καρότσι.

Αφού εξετάσαμε διεξοδικά το θέμα του εμβολιασμού και τα πολλά ηθικά και ζητήματα υγείας γύρω από αυτόν, αποφασίσαμε να μην κάνουμε εμβόλια. Δίνουμε έμφαση στην οικοδόμηση του ανοσοποιητικού συστήματος της Αντζελίνας μέσω του θηλασμού, αποφεύγοντας την ραφιναρισμένη ζάχαρη και προσφέροντάς της άφθονα βιολογικά, ή κατά προτίμηση vegan-οργανικά φρούτα και λαχανικά. Έχουμε επίσης διαθέσιμα vegan ομοιοπαθητικά φάρμακα, αν χρειαστεί.

Ωστόσο, παρά τη σημασία όλων αυτών των άλλων πτυχών της ανατροφής των παιδιών μας εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η διατροφή είναι υψίστης σημασίας στο να προσφέρει ένα υγιές και ευτυχισμένο ξεκίνημα στη ζωή, και δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ότι η φυτοφαγία και η φιλοσοφία της για την αβλάβεια και τον ενεργό περιορισμό του κακού είναι θεμελιώδους σημασίας στο να δοθεί σε ένα παιδί το αίσθημα του σεβασμού προς τους άλλους και προς τον εαυτό του/της. Επιπλέον, η γενική αγνόηση που επιδεικνύουν οι περισσότεροι γονείς για τα ζώα και τη ζωή τους, από την βιομηχανική κτηνοτροφία μέχρι τα πειράματα στα ζώα και από τους ζωολογικούς κήπους στα τσίρκο, μπορεί σύντομα να εδραιώσει στο μυαλό ενός παιδιού την ιδέα ότι οι άνθρωποι είναι ανώτεροι και ότι οι ιδιοτροπίες και οι επιθυμίες τους, προηγούνται των επιθυμιών των άλλων πλασμάτων. Κατά κάποιο τρόπο είναι σαν να λέμε σε ένα παιδί ότι ο ρατσισμός και ο σεξισμός είναι αποδεκτά σύγχρονα φαινόμενα.

Πιστεύουμε ότι το να ανατρέφεσαι με ένα πραγματικό σεβασμό για τα δικαιώματα των άλλων δημιουργεί έναν ευγενή ενήλικο. Γίνεται αυτές τις μέρες πολύς λόγος από την κυβέρνηση για ευθύνες, σεβασμό και για την ιδιότητα του πολίτη. Και όμως τα βρέφη και τα παιδιά βρίσκονται αντιμέτωπα με το διπλό στάνταρ του να βλέπουν χαριτωμένα, μικρά αρνάκια στα παιδικά βιβλία τους και μετά να ταΐζονται την νεκρή σάρκα των ίδιων ζώων στο καρεκλάκι τους. Είναι σαν να εκφράζει η κυβέρνηση τον αποτροπιασμό της για τα εγκλήματα με όπλα στους δρόμους μας, ενώ την ίδια στιγμή διαπράττει πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Δεν είναι λογικό, και το να διδάσκουμε τα παιδιά τέτοια διπλά μέτρα και σταθμά είναι μια προσβολή στη νοημοσύνη τους. Ευτυχώς καθώς μεγαλώνουν ένας αυξανόμενος αριθμός παιδιών, αναγνωρίζουν την υποκρισία που είναι συνυφασμένη με την κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών και υιοθετούν μια vegan διατροφή. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί και ότι μπορούμε να προσβλέπουμε σε ένα πιο πολιτισμένο και ειρηνικό μέλλον για τους απογόνους του κόσμου, και τους ανθρώπινους αλλά και των μη-ανθρώπινους.

................................

Επιπλέον πληροφορίες

1- Vegan  ΜΩΡΑ &ΠΑΙΔΙΑ
Ένας οδηγός διατροφής της Vegan Society που περιλαμβάνει  την προ-σύλληψη και την εγκυμοσύνη

Τον οδηγό έχει επιμεληθεί η διατροφολόγος της Vegan Society Sandra Hood, η οποία έχει γράψει το βιβλίο Feeding your vegan infant  with confidence



2- Ταινία της Vegan Society Κάνοντας τη σύνδεση

Στο ένατο λεπτό της ταινίας η Hester Cambell (Εκπαιδευτής φυσικής κατάστασης) μιλάει για την vegan εγκυμοσύνη και ανατροφή του μωρού της


Reed Mangels, PhD, RD and Sandra Hood, BSc (Hons), SRD
(Περιοδικό The Vegan, φθινόπωρο 2002)