Η πανίδα θύμα τροχαίων

Η πανίδα της Γης βιώνει την απόλυτη κόλαση και τη συντέλεια ζώντας υπό τον ανελέητο διωγμό του ανθρώπου σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Η έκτη μαζική εξάλειψη ειδών έχει λάβει κατακλυσμικές διαστάσεις με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά η καταστροφή και ο αφανισμός είναι προκαλούμενα από τον άνθρωπο.

Πουθενά δεν μπορούν πια να βρουν ησυχία τα εναπομείναντα ζώα, πουλιά και ψάρια αυτού του πλανήτη από τη συνεχή, επεκτατική παρουσία του ανθρώπου.

Δεν τους φτάνουν οι φωτιές και η αποψίλωση των δασών, η συρρίκνωση του ζωτικού τους χώρου σε μικρούς θύλακες, περικυκλωμμένους από ανθρώπινους οικισμούς, το συνεχές και λαθραίο κυνήγι σε σημείο αφανισμού, αλλά έχουν συν τοις άλλοις και το κίνδυνο των τροχαίων, πληρώνοντας βαρύ τίμημα κάθε χρόνο.

Εκατομμύρια ζώα αφήνουν τη τελευταία τους πνοή στην ασφάλτο μεταξύ αυτών και σπάνια είδη, όπως και ο ασβός της φωτογραφίας.

Πόσοι άραγε να έχουν απομείνει στην ελληνική φύση;

Και πόσο άτυχο πρέπει να ήταν αυτό το ζωάκι στη φωτογραφία, για να πάει από τροχαίο μέσα σε ένα ερημικό βουνό της Βοιωτίας;

Πρώτη φορά βλέπω αυτό το πανέμορφο ζώο, που μόνο ακουστά το είχα και η τραγωδία είναι ότι το βλέπω νεκρό.

Μεγάλο κρίμα!

Ίσως συμβολικό της σπάνιας ζωής και της πανίδας που χάνεται άδικα και άδοξα.

Η αναγέννηση των δασών είναι θέμα χορτοφαγίας (veganism)

Σύμφωνα με τη πρόσφατη έκθεση της Οργάνωσης για τη Διατροφή και την Γεωργία των Η.Ε. (FAO) τα εκτρεφόμενα ζώα χρησιμοποιούν το 30% της επιφάνειας της Γης. (στην έκταση αυτή περιλαμβάνονται τα βοσκοτόπια και το 33% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων για ζωοτροφή)

Αντίστοιχα η γεωργία καταλαμβάνει το 12% της επιφάνειας της Γης.

Όπως υποστηρίζει η έκθεση, η κτηνοτροφία είναι ο κύριος παράγοντας καταστροφής των δασών, και αυτές οι εκτάσεις υποβαθμίζονται συνεχώς με τη καλλιέργεια και βοσκή. Το αποτέλεσμα είναι η διάβρωση του εδάφους, η σχεδόν πλήρης εξαφάνιση της άγριας ζωής και η ερημοποίηση.

Όμως η πίεση προς τα δάση για νέες εκτάσεις συνεχώς εντείνεται με την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση ζωικών προϊόντων, τα οποία έχουν καθιερωθεί ως βασική διατροφή.

Γίνεται φανερό πλέον ότι η διατροφή μας είναι τελικά αυτή που θα κρίνει αν θα συρρικνωθούν ή αν θα υπάρχουν δάση.

Δεδομένου ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την ευαισθησία να ασχοληθούμε με ανακύκλωση, με εξοικονόμηση ενέργειας, κλπ, είναι φυσικό να θέλουμε να προεκτείνουμε αυτήν την ευαισθησία και στην υιοθέτηση της χορτοφαγίας, η οποία πέρα από τα αδιαμφισβήτητα οφέλη υγείας και την συμπόνια προς τα ζώα, μπορεί να εξασφαλίσει και την αναγέννηση των δασών.

Η χορτοφαγία στηρίζεται στην γεωργική παραγωγή που όπως είδαμε χρειάζεται μόλις το 1/3 των εκτάσεων που χρησιμοποιεί σήμερα η κτηνοτροφία.

Έτσι απελευθερώνουμε μεγάλες εκτάσεις γης και τις επιστρέφουμε στη πανίδα και τη χλωρίδα του τόπου μας και του πλανήτη μας για να ανακάμψει και να ξανα-ακμάσει.

http://www.fao.org/newsroom/en/news/2006/1000448/index.html

ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/009/a0970e/a0970e17.pdf

http://xortofagia.blogspot.com/2006/12/blog-post_18.html