Κάνοντας τη σύνδεση

Υφασμάτινες τσάντες για ψώνια:

όταν η ευκολία συνδυάζεται με τη προστασία του πλανήτη

Πάνω από ένα δισεκατομμύριο πλαστικές σακούλες μίας χρήσης δίνονται δωρεάν κάθε ημέρα. Αλλά όπως λέει και το ρητό, τίποτα δεν δίνεται δωρεάν.

Παρακάτω ακολουθούν κάποια στοιχεία για το πραγματικό κόστος που καλείται να πληρώσει το περιβάλλον και η κοινωνία λόγω της ακαταμάχητης επιθυμίας μας για ευκολία.

Φάση 1^η : Η παραγωγή της πλαστικής σακούλας

Η παραγωγή πλαστικών σακουλών απαιτεί πετρέλαιο και άλλα φυσικά αέρια, που δεν αποτελούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η προσπάθεια για την ανεύρεση περισσοτέρων τέτοιων υλικών οδηγεί στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στην καταστροφή οικοσυστημάτων σε όλον τον πλανήτη.

Τα τοξικά και χημικά υλικά που χρειάζονται για την παραγωή πλαστικού μολύνουν το περιβάλλον κατά την διαδικασία επεξεργασίας τους.

Η ενέργεια που απαιτείται για να κατασκευαστούν οι σακούλες και να μεταφερθούν στα κέντρα διανομής και στα σούπερ-μάρκετ είναι πολύ μεγάλη και συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Φάση 2^η : Το κόστος κατανάλωσης

Οι δωρεάν σακούλες στην πραγματικότητα δεν είναι δωρεάν.

Το κόστος τους μετακυλιέται στα προϊόντα του καταστήματος, πράγμα που μεταφράζεται σε υψηλότερες τιμές.

Φάση 3^η : Το κόστος της ρύπανσης

Εκατοντάδες χιλιάδες θαλάσσιων χελωνών, φαλαινών και άλλων θαλάσσιων θηλαστικών πεθαίνουν κάθε χρόνο γιατί τρώνε πλαστικές σακούλες που τις μπερδεύουν για φαγητό. Οι χελώνες πιστεύουν πως οι σακούλες μέσα στο νερό είναι μέδουσες, το βασικό τους γεύμα. Μόλις τις καταπιούν, το πλαστικό τις πνίγει, ή μπλοκάρει τα έντερά τους, γεγονός που οδηγεί σε ένα βασανιστικό θάνατο.

Στη στεριά, πολλές αγελάδες, κατσίκες και άλλα ζώα υποφέρουν από την ίδια μοίρα με τα ζώα στη θάλασσα, όταν καταλάθος τρώνε πλαστικό ενώ βόσκουν.

Στις χωματερές, οι πλαστικές σακούλες χρειάζονται περίπου 1.000 χρόνια για να διαλυθούν. Ακόμη και τότε, διαλύονται σε μικρά τοξικά κομμάτια, που μολύνουν χώμα και νερό.

Όταν οι πλαστικές σακούλες διαλύονται, τα μικρά πλαστικά κομμάτια τους είναι απειλή για τη θαλάσσια ζωή και μολύνουν τη τροφική αλυσίδα. Σύμφωνα με έρευνα του 2001 από Ιάπωνες επιστήμονες, το πλαστικό λειτουργεί ως σφουγγάρι για τα τοξικά χημικά, κι έτσι μαζεύει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα γύρω του από όλα τα βλαβερά αυτά στοιχεία. Αυτά καταλήγουν τροφή για ψάρια και θαλάσσια όντα.

Φάση 4^η : Ποιά είναι η λύση

Η συγκέντρωση και η καταστροφή των πλαστικών σακουλών δημιουργούν μία επιπλέον περιβαλλοντική απειλή, είτε μολύνοντας τον αέρα όταν καίγονται ή το χώμα όταν θάβονται.

Η ανακύκλωση τους επίσης απαιτεί ενέργεια οπότε πάλι δεν είναι ανώδυνη, αν και αποτελεί μία κάποια λύση.

Οι δε χάρτινες σακούλες δεν είναι λύση καθώς σκίζονται και επιπλέον καταστρέφονται τα δάση για να παραχθούν.

Η λύση είναι οι υφασμάτινες βαμβακερές τσάντες που πλένονται, είναι ανθεκτικές και χωρούν πολλά προϊόντα.

Κάντε την υπέρβαση και θα έχετε κάνει ένα βήμα στη προστασία του πλανήτη.

ΠΗΓΗ: Φόρουμ Βετζεταριανισμού(Χορτοφαγίας)